آیا روماتیسم درمان دارد؟ راه های جلوگیری از بدتر شدن روماتیسم
آیا روماتیسم درمان دارد؟ یکی از بیماری های رایج مخصوصا در بانوان بیماری روماتیسم است. این بیماری با مشکلات بسیاری همراه است و درمان آن میتواند به کاهش التهاب در مفاصل، تسکین درد، جلوگیری یا کاهش آسیب به مفاصل و کاهش ناتوانی کمک کند و در نهایت شما را قادر میسازد تا حد ممکن فعال باشید.
اگر برای شما سوال است که آیا روماتیسم درمان دارد یا نه تا انتهای این بخش از فارسیرو همراه ما باشید. در این بخش اطلاعات مفیدی در مورد درمان روماتیسم برای شما آورده ایم.
بیشتر بخوانید: بیماریهای متداول زانو و حرکات اصلاحی جهت پیشگیری و درمان آنها
آیا روماتیسم درمان دارد؟
امروزه برای خیلی از افراد سوال است که آیا روماتیسم درمان دارد؟ اگرچه هیچ درمانی برای بیماری روماتیسم وجود ندارد، درمان و پیگیری زودهنگام (از جمله استفاده از دارو، تغییر شیوه زندگی، درمانهای حمایتی و جراحی) میتواند خطر آسیب مفاصل را کاهش داده و تأثیر این بیماری را محدود کند. برای درمان روماتیسم حتما باید به متخصص مراجعه کنید.
راه های کاهش خطر روماتیسم
در جواب داروهایی برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن روماتیسم و کاهش خطر مشکلات بیشتر وجود دارد.
این داروها اغلب به 2 نوع اصلی تقسیم می شوند: داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و درمان های بیولوژیکی.
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)
اگر طبق نظر پزشک شما مبتلا به روماتیسم تشخیص داده شده اید، معمولاً ترکیبی از قرص های DMARD
(ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری) به عنوان بخشی از درمان اولیه به شما پیشنهاد می شود.
این داروها علائم بیماری را کاهش می دهند و پیشرفت آن را کاهش می دهند.
داروهای DMARD با مسدود کردن اثرات مواد شیمیایی آزاد شده در هنگام حمله سیستم ایمنی بدن به مفاصل به کاهش خطر روماتیسم کمک می کنند، که در غیر این صورت می تواند باعث آسیب بیشتر به استخوان ها، تاندون ها، رباط ها و غضروف اطراف شود. DMARDهایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
- متوترکسات
- لفلونوماید
- هیدروکسی کلروکین
- سولفاسالازین
متوترکسات معمولاً اولین دارویی است که برای روماتیسم تجویز می شود که اغلب با یک داروی DMARD دیگر و یک دوره کوتاه استروئیدی (کورتیکواستروئیدها) برای تسکین هر درد همراه است. اینها ممکن است با درمانهای بیولوژیکی ترکیب شوند.
عوارض جانبی رایج متوترکسات عبارتند از:
- احساس بیماری
- از دست دادن اشتها
- اسهال
- سردرد
- ریزش مو
این دارو همچنین میتواند بر سلولهای خونی و کبد شما تأثیر بگذارد، بنابراین آزمایشهای خونی منظم برای نظارت بر آن باید انجام دهید.
بیشتر بخوانید: بهترین روش کاهش و پایین آوردن تب در خانه: 10 تب بر خانگی قوی
احتمال دارد متوترکسات بر ریهها تأثیر بگذارد، بنابراین ممکن است هنگام شروع مصرف آن رادیوگرافی قفسه سینه و احتمالاً آزمایش تنفس انجام دهید. این برای مقایسه ای است که در هنگام مصرف آن دچار تنگی نفس یا سرفه خشک مداوم می شوید. اما اکثر مردم متوترکسات را به خوبی تحمل می کنند.
ممکن است چند ماه طول بکشد تا متوجه کارکرد DMARD شوید. مهم است که مصرف دارو را ادامه دهید، حتی اگر در ابتدا متوجه اثرگذاری آن نشدید.
مهم است که متوترکسات را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید و در صورت بروز عوارض جانبی به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است لازم باشد 2 یا 3 نوع DMARD را امتحان کنید تا بتوانید مناسب ترین نوع DMARD را پیدا کنید. با مشورت پزشک بهترین دارو را انتخاب کنید. هنگامی که شما و پزشکتان مناسب ترین DMARD را پیدا کردید، معمولاً باید دارو را طولانی مدت مصرف کنید.
بیشتر بخوانید: آبسه مقعد را جدی بگیرید!! قبل از اینکه فیستول بشود!
درمان های بیولوژیکی
درمانهای بیولوژیکی، مانند آدالیموماب، اتانرسپت و اینفلیکسیماب، شکل جدیدی از درمان برای روماتیسم هستند.
آنها معمولاً همراه با متوترکسات یا DMARD دیگری مصرف می شوند و معمولاً فقط در صورتی استفاده می شوند که DMARDها به خودی خود مؤثر نبوده باشند.
داروهای بیولوژیکی به صورت تزریقی تجویز می شوند. آنها با متوقف کردن مواد شیمیایی خاص در خون شما باعث فعال کردن سیستم ایمنی برای حمله به مفاصل می شوند.
عوارض جانبی درمان های بیولوژیکی معمولاً خفیف است اما شامل موارد زیر است:
واکنش های پوستی در محل تزریق
- عفونت ها
- احساس بیماری
- دمای بالا
- سردرد
برخی از افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به مشکلات جدی تری نیز باشند، از جمله فعال شدن مجدد عفونت هایی مانند سل (TB) اگر در گذشته به آن مبتلا بوده اند.
مهارکننده های JAK
مهارکنندههای JAK نوع جدیدی از دارو هستند که در NHS برای بزرگسالان مبتلا به روماتیسم متوسط تا شدید تجویز استمی شود.
این داروها به افرادی ارائه می شوند که نمی توانند DMARD یا داروهای بیولوژیکی مصرف کنند، یا آنها را امتحان کرده اند اما متوجه شده اند که موثر نیستند.
این دارو معمولاً همراه با متوترکسات استفاده می شود.
بزرگسالانی که نمی توانند متوترکسات مصرف کنند می توانند مهارکننده های JAK را به تنهایی مصرف کنند.
دارویی برای تسکین درد روماتیسم
علاوه بر داروهایی که برای کنترل پیشرفت روماتیسم استفاده می شود، ممکن است نیاز به مصرف دارو به طور خاص برای تسکین درد نیز داشته باشید.
داروهای مسکن
در برخی موارد، ممکن است به شما توصیه شود از مسکن هایی مانند پاراستامول یا ترکیبی از پاراستامول و کدئین (کوکودامول) برای تسکین درد مرتبط با روماتیسم مفصلی استفاده کنید.
این داروها التهاب مفاصل شما را درمان نمی کنند، اما ممکن است در تسکین درد در برخی افراد مفید باشند.
پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) را علاوه بر، یا به جای مسکن هایی مانند پاراستامول، تجویز کند.
این مسکن ممکن است یک NSAID سنتی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا دیکلوفناک باشد. یا ممکن است پزشک نوعی به نام مهارکننده COX-2 مانند سلکوکسیب یا اتوریکوکسیب را تجویز کند.
این داروها می توانند به تسکین درد کمک کنند و در عین حال التهاب مفاصل را نیز کاهش دهند، اگرچه با گذشت زمان از بدتر شدن روماتیسم مفصلی جلوگیری نمی کنند.
پزشک با شما در مورد نوع NSAID که باید مصرف کنید و مزایا و خطرات مرتبط با آن صحبت خواهد کرد.
اگرچه زیاد متداول نیست، اما مصرف NSAID ها می تواند خطر مشکلات جدی معده، مانند خونریزی داخلی را افزایش دهد. این به این دلیل است که داروها می توانند پوششی را که از معده در برابر آسیب اسیدهای معده محافظت می کند، تجزیه کنند.
اگر برای شما قرص های NSAID تجویز می شود، اغلب داروی دیگری مانند مهارکننده پمپ پروتون (PPI) به شما داده می شود تا همراه آن مصرف کنید.
مصرف PPI میزان اسید معده را کاهش می دهد که خطر آسیب به پوشش معده را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید: بهترین دمنوش برای نفخ شکم و معده | چه دمنوشهایی ضد نفخ شکم هستند
استروئیدها
استروئیدها داروهای قدرتمندی هستند که می توانند به کاهش درد، سفتی و التهاب کمک کنند.
آنها را می توان به صورت زیر تهیه کرد:
یک قرص (به عنوان مثال، پردنیزولون)
تزریق مستقیم به مفصلی که درد می کند
تزریق به ماهیچه (برای کمک به بسیاری از مفاصل)
آنها معمولاً برای تسکین درد کوتاه مدت استفاده می شوند. به عنوان مثال، در زمانی که منتظر اثرگذاری داروهای DMARD هستید یا در طول تشدید بیماری.
استروئیدها معمولاً فقط برای مدت کوتاهی مصرف می شوند زیرا استفاده طولانی مدت می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد، مانند:
- افزایش وزن
- پوکی استخوان (ضعیف شدن استخوان ها)
- کبودی
- ضعف عضلانی
- نازک شدن پوست
درمان های حمایتی
پزشک شما همچنین ممکن است شما را به خدمات دیگری ارجاع دهد که ممکن است به شما در رفع علائم روماتیسم مفصلی کمک کند. برخی از این درمان ها به قرلر زیر است:
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست ممکن است به شما کمک کند تناسب اندام و قدرت عضلانی خود را بهبود بخشیده و مفاصل شما را انعطاف پذیرتر کند.
اگر دستها یا مچهای شما آسیب دیده است، میتوانید یک برنامه تمرینی متناسب با دست را امتحان کنید. این شامل جلسات چهره به چهره با یک درمانگر آموزش دیده و انجام تمرینات خود در خانه است.
فیزیوتراپیست همچنین ممکن است با استفاده از گرما یا کیسه یخ یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) به تسکین درد کمک کند.
دستگاه TENS، پالس کوچکی از الکتریسیته را به مفصلِ آسیب دیده اعمال می کند که پایانه های عصبی را بی حس می کند و می تواند به کاهش درد روماتیسم مفصلی کمک کند.
کار درمانی
اگر روماتیسم مفصلی باعث ایجاد مشکلاتی در انجام کارهای روزمره شما شود، کاردرمانی ممکن است کمک کند. یک کاردرمانگر می تواند آموزش و توصیه هایی ارائه دهد که به شما کمک می کند تا از مفاصل خود، هم در خانه و هم در محل کار محافظت کنید.
همچنین ممکن است استفاده از تکیه گاه مفاصل مانند آتل یا وسایلی که می توانند به شما در باز کردن شیشه ها یا باز کردن شیرها کمک کنند، توصیه شود.
بیشتر بخوانید: بهترین درمان خانگی دندان درد: 12 مسکن قوی دندان درد در خانه
مراجعه به پزشک پا
اگر با پایتان اذیت می کند، یک متخصص پا ممکن است بتواند به شما کمک کند. همچنین ممکن است روشی حمایتی برای مفاصل یا کفی کفش به شما پیشنهاد شود که می تواند درد را کاهش دهد.
عمل جراحی
گاهی اوقات، با وجود مصرف داروها، ممکن است مفاصل شما همچنان آسیب ببینند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است برای کمک به بازیابی توانایی شما در استفاده از مفصل به جراحی نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است جراحی برای کاهش درد یا رفع ناهنجاریها توصیه شود.
جراحی انگشت، دست و مچ دست
انواع مختلفی از جراحی برای اصلاح مشکلات مفصلی در دست وجود دارد. مثالها عبارتند از:
- انتشار تونل کارپال (بریدن رباط در مچ دست برای کاهش فشار روی عصب).
- رها شدن تاندون در انگشتان برای درمان خم شدن غیر طبیعی
- برداشتن بافت ملتهب که مفاصل انگشت را می پوشاند
آرتروسکوپی
این روشی برای برداشتن بافت ملتهب مفصل است. در طول آرتروسکوپی، یک لوله نازک با نور و دوربین متصل به آن (آرتروسکوپ) از طریق یک برش کوچک در پوست وارد مفصل می شود تا جراح بتواند مفصل آسیب دیده را ببیند.
ابزارهای ویژه ای از طریق بریدگی های کوچک دیگر در پوست وارد می شوند تا بافت آسیب دیده از بین برود. برای این نوع جراحی معمولاً لازم نیست یک شب در بیمارستان بمانید، اما مفصل باید چندین روز در خانه استراحت کند.
تعویض مفصل
برخی از افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی برای تعویض بخشی یا تمام مفصل مانند مفصل ران، زانو یا شانه نیاز به جراحی دارند. این عمل به عنوان تعویض مفصل یا آرتروپلاستی شناخته می شود.
تعویض این مفاصل یک عمل بزرگ است که شامل چندین روز بستری در بیمارستان و سپس ماه ها توانبخشی است.
آخرین مفاصل پروتز طول عمری بین 10 تا 20 سال دارند و ممکن است برخی از عملکردها پس از جایگزینی مفصل آسیب دیده با یک پروتز بازیابی نشود.
درمان های مکمل
بسیاری از افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی درمان های مکمل را امتحان می کنند، مانند:
- طب سوزنی
- کایروپراکتیک
- ماساژ
- استئوپاتی
در بیشتر موارد، شواهد کمی وجود دارد یا هیچ شواهدی وجود ندارد که اینها در بلندمدت موثر باشند، اگرچه برخی از افراد ممکن است مزایای کوتاه مدتی از آنها داشته باشند.
بیشتر بخوانید: تعداد ضربان قلب نرمال در سنین مختلف: عوامل مؤثر و محاسبه آن
مکمل های غذایی و تغییرات غذایی
هیچ شواهد محکمی وجود ندارد که نشان دهد تغییرات رژیم غذایی خاص می تواند روماتیسم مفصلی را بهبود بخشد، اگرچه برخی از افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی احساس می کنند علائم آنها پس از خوردن غذاهای خاص بدتر می شود.
اگر فکر میکنید ممکن است این مورد برای شما باشد، بهتر است برای چند هفته از غذاهای مشکلساز اجتناب کنید تا ببینید آیا علائم شما بهبود مییابد.
اما مهم است که اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شما هنوز سالم و متعادل است. رژیم غذایی مدیترانه ای که بر پایه سبزیجات، میوه ها، حبوبات، آجیل، لوبیا، غلات، ماهی و چربی های غیراشباع مانند روغن زیتون است، توصیه می شود.
همچنین شواهد کمی برای حمایت از استفاده از مکمل ها در روماتیسم مفصلی وجود دارد، اگرچه برخی از آنها می توانند در پیشگیری از عوارض جانبی داروهایی که ممکن است مصرف می کنید مفید باشند.
به عنوان مثال، مکملهای کلسیم و ویتامین D در صورت مصرف استروئیدها ممکن است به پیشگیری از پوکی استخوان کمک کنند و مکملهای اسید فولیک ممکن است به جلوگیری از برخی از عوارض جانبی متوترکسات کمک کنند.
کلام پایانی
کسانی که به بیماری روماتیسم مبتلا هستند بسیار می پرسند که آیا روماتیسم درمان دارد یا نه؟ در این مطلب به طور کامل به این سوال پاسخ دادیم و گفتیم که چطور می توان آن را بهبود داد و از بدتر شدن این بیماری جلوگیری کرد. لازم به ذکر است که سلامتی بسیار اهمیت دارد و با خواندن چند مطلب نمی توان بیماری های خود را بهبود داد.
به هیچ وجه توصیه نمی کنیم، بدون تجویز پزشک دارو مصرف کنید پس مهم است که حتما و حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید. امیدواریم مطالب این بخش برای شما مفید بوده باشد و به سوال آیا روماتیسم درمان دارد؟ پاسخ داده باشیم. ممنون که تا انتهای این بخش همراه ما بودید.
منبع: nhs
بیشتر بخوانید: سن بیولوژیک چیست: محاسبه سن بیولوژیکی (سن واقعی بدن)
سوالات متداول
آیا روماتیسم درمان دارد؟
اگرچه هیچ درمانی برای بیماری روماتیسم وجود ندارد، اما درمان و پیگیری زودهنگام میتواند خطر آسیب مفاصل را کاهش داده و تأثیر این بیماری را محدود کند.
برای درمان روماتیسم مفصلی چه بخوریم؟
رژیم غذایی مدیترانه ای که بر پایه سبزیجات، میوه ها، حبوبات، آجیل، لوبیا، غلات، ماهی و چربی های غیراشباع مانند روغن زیتون است، توصیه می شود.