این فیلم 5 دقیقه ای در جلسه ای با Plviz Jahed (منتقد و فیلمساز) مورد بررسی قرار گرفت.
پلوویز جهید در این جلسه گفت: “فیلمی که دیدیم توسط پاسولینی ساخته شده است ؛ شاعر ، نظری ، مارکسیستی و متأسفانه قربانی خشونت سیاسی است. وی توسط یک گروه فاشیستی در شهر استیا در شهر استیتیا کشته شد. ترکیبی از شعر ، اسطوره ، روانواالیز ، مارکسیسم و مسیحی.
او اقتباسی های زیادی از متون کلاسیک داشت: از سوفوکلس (ادیپ شهری) ، “هزار و یک شب” ، “افسانه های کانتبر” و حتی فیلمی در مورد “سالو ، یا 7 روز در سدوم” ، که درک مارک دی ساد است. یک فیلم بسیار خشن ، پر از شکنجه و تجاوز ، که بیانیه ای علیه مد است.
وی گفت: “پازولینی فقط یک فیلمساز نبود ، او شاعر برجسته ای بود.” شعری به نام دارد “چاقو با خورشید وت باران“ بخش هایی از آنها نشان دهنده دیدگاه مسیحی آنها در مورد وجود و مرگ است. در این شعر ، او مسیح را به عنوان بدن شعر و درد توصیف می کند. پاسولینی ، همانطور که گفت ، هرگز ضد سلولی نبود ، اگرچه مارکسیستی بود. من با کلیسا در تضاد بودم ، اما ایمان به چهره زمینی و انسانی مسیح. فیلم کتاب مقدس به سنت متیو دقیقاً بر اساس متن کتاب مقدس ، بدون تفسیر یا اعوجاج ساخته شده است. برخلاف فیلم هایی مانند فاجعه مسیح (ساخته شده توسط مل گیبسون) یا آخرین وسوسه مسیح (ساخته شده توسط مارتین اسکورسیزی) ، که روایات تخیلی یا تفسیری دارد ، فیلمی وفادار Pasolini به کتاب مقدس است.
این منتقد فیلم گفت: “او به جای استفاده از بازیگران حرفه ای ، از افراد عادی و کشاورزان در مناطق فقیر ایتالیا استفاده می کرد. او حتی مسیح را به یک دانش آموز جوان اسپانیایی که سابقه عمل یا یک چهره هالیوود نداشت ، داد. Pasolini به طور عمدی از نماد مسیح کلاسیک در سینما دور شد و چهره زمینی و انسانی را به دست آورد. برای کتاب مقدس متیو و فهمید که اماکن تاریخی دیگر روحیه لازم را ندارند. بنابراین به جنوب ایتالیا رفت تا به جای بازسازی تاریخی ، واقعیت اجتماعی را به وجود آورد. نکته جالب این است که ، اگرچه کلیسا قبلاً به دلیل فیلم ها و سبک های زندگی خود به پاسولینی محکوم شده بود ، فیلم او توسط کلیسای کاتولیک به عنوان بهترین فیلم مذهبی سال شناخته شد. این تناقض نشانگر پیچیدگی شخصیت و ظاهر پاسولینی است.
جهید گفت: “من یک کاتولیک متولد شده ام ، اما مارکسیستی شدم.” “من هنوز نمی توانم چهره انسان و رنج مسیح را نادیده بگیرم.” برای پازولینی ، مسیح نه تنها پیامبر بلکه انقلابی بود که مخالف ظلم ، قدرت و طلا بود. البته این فیلم بر معجزه تأکید نمی کند. بیشتر آنها در لانگشات نشان داده شده و از اغراق خودداری می کنند. تأکید اصلی در جنبه انقلابی ، شورشی و عدالت مسیح است. بر خلاف سایر فیلم های مسیحی که باعث آرامش و آرامش شخصیت مسیح می شود ، در اینجا با یک مسیحی روبرو می شویم که عصبانی است ، سخنان خود را با قدرت پرتاب می کند و روحانیت وقت خود را به چالش می کشد. حتی بازیگر مریم ، مادر مسیح ، مادر واقعی پاسولینی است که در این فیلم به نمایش در می آید ، یک زن مسن و خسته ، نه یک زن جوان و زیبا به عنوان مشترک در سینمای هالیوود.
منتقد فیلم ادامه داد: پاسولینی گفت که در ایتالیا ، همه مارکسیست ها بودند ، زیرا همه کاتولیک هستند. “یک کشیش باهوش همچنین جامعه را با استانداردهای مارکسیستی تحلیل می کند.” به نظر وی ، مارکسیسم بخشی از فرهنگ ایتالیایی است. سرانجام ، فیلم “کتاب مقدس به سنت متیو »نه تنها یک اثر فیلم مذهبی ، بلکه یک تفسیر اومانیستی و اجتماعی از چهره مسیح است. تفسیری که با تصویر رسمی کلیسا متفاوت است ، اما در عین حال ، بسیار تأثیرگذار ، ناکارآمد و تأثیرگذار است.
59243
