آلیرزا نارگی در این جلسه گفت: “طبق گفته ایران ، کار وانیا در بین آثار چخوف یکی از محبوب ترین آثار جهان است. در ایران ، در مقایسه با سایر آثار چخوف ، عموی وانیا توجه کمتری را به خود جلب کرده است. با این حال ، در سالهای اخیر ما اجراهای مهمی داشته ایم که یکی از این عملکردهایی بود که امروزه در طول Crown و Saw انجام شده است.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی ، روابط اجتماعی و روابط روزمره نیز مشکلاتی دارند و جغرافیای خود را از دست می دهند. چخوف دقیقاً در مورد این سردرگمی می نویسد. فروپاشی آن سیستم فئودالی که ویران شده است. این شهرها کندتر هستند ، صنایع بزرگتر می شوند و سیستم تولید قبلی اهمیت خود را از دست می دهد و طبیعتاً سیستم اخلاقی که بر اساس آن بنا شده است. این وضعیت در نظریه پردازی “انسداد” یا “هش” نامیده می شود. یعنی وضعیتی که هنوز تئوری های جایگزین تغذیه نشده اند. می توانیم بگوییم که تقریباً تمام آثار چخوف با این وضعیت روبرو هستند. آن لایه اجتماعی که گفتم برای ما بسیار ملموس است. زیرا این وضعیت ما است. این یک نوع کسالت است ، زیرا سیستم قدیمی رفته است و سیستم جدید جایگزین نشده و افق قابل اعتماد را فراهم نکرده است. همان فقدان جغرافیا در شرایط اجتماعی و سیستم تولید نوعی کسل کننده ایجاد می کند ، زیرا هیچ افقی وجود ندارد و بینایی وجود ندارد.
منتقد تئاتر گفت: “اما مهمترین بخش ، لایه داخلی و کلیسا است. این اثر همچنین این لایه وجودی را دارد. مارتین هایدگر (مانند مهمترین فیلسوف قرن بیستم) یک بحث کسالت دارد. ما یک سری از کشورهای انسانی داریم که نوعی زندگی را ایجاد می کند و ما را بیش از روز می سازد. “
نارکی ادامه داد: “وقتی در مورد کسالت صحبت می کنیم ، باید سه لایه را تمیز کنیم: ابتدا در موقعیت ؛ به عنوان مثال ، به عنوان مثال ، وقتی در فرودگاه منتظر می مانیم ، کار خود را انجام داده ایم و فقط منتظر زمان پرواز هستیم. این انتظار برای ما کسل کننده است. یا وقتی که حرکت خودرو را به تأخیر می اندازیم ، یا کوچکترین نمونه در ترافیک.
مجید آمارای (به طرز چشمگیری و محقق) در قسمت بعدی این جلسه گفت: “بحرانی که در کار اتفاق می افتد با تصمیم معلم برای فروش مردها آغاز می شود.” این تصمیم در واقع یک مشکل بزرگ ایجاد می کند. در درمان دراماتیک ، بحران “مشکل” نامیده می شود. مشکلی که نقش ها و شخصیت های ما را به چالش می کشد.
این بحران به حداکثر نقطه خود می رسد که در آن افراد نقش ایفا می کنند و نقش فردی و اجتماعی آنها دیگر رضایت بخش نیست. آنها همچنین در روابط بین رشته ای به چالش کشیده می شوند.
هرچه رضایت بیشتر باشد ، حاد تر ، از آنجا که مردم در رابطه ای نقش دارند که باعث درگیری می شود. شخصی که در این مشکل نقش دارد در سه موقعیت است: o محدودیت نقش ها (من توضیح خواهم داد که شخصیت های این کار محدود به کاغذ هستند) یا مقاله را تکرار کنید (که هنوز هم توضیح می دهد شخصیت های این شخصیت چیست) یا نقشی که تحریف خواهد شد. در این کار ، وانیا شخصیتی است که نقش تحریف شده ای دارد.
وی ادامه داد: مهمترین علائم روانشناختی یا بهتر می گویند از نظر روانشناختی ، به ترتیب از نظر روانشناختی ، به ترتیب: یک استاد بازنشسته دانشگاه که پیر شده است و سالها در شهر با درآمد دارایی روستایی همسر اول خود زندگی کرده است ، اکنون که به پیری رسیده است. همین عنصر آن را به چالش کشیده است. همسر جوان او ، یلنا ، از دیدگاه دیگر نیز همین چالش را دارد. از نظر دیدگاه ، او تحریف شده است ، زیرا برای سن او مناسب نیست ، او قادر به مقابله با شرایط موجود است ، به خصوص در روابط عاطفی با مرد جوان خود و از روابط بین رشته ای با دیگران راضی نیست. وضعیت جسمی او نیز آن را برآورده نمی کند. به همین دلیل ، او به عنوان “شخص مشکل ساز” شناخته می شود. بیشتر شخصیت های کار دچار مشکل شده و مشکلات آنها به هم پیوسته است و در واقع این پیوند است که این کار برای ما انجام می دهد. معلم با نیازهای غیر قابل توضیح روبرو است: نیازهای فردی و عاطفی و نیازهای اجتماعی.
محقق همچنان به این گفت: یلنا ، همسر دوم معلم ، یک زن 5 ساله با نیازهای ذهنی و عاطفی جوانان است. او بسیار زیبا و جذاب بود و گفت که او توسط یک استاد جذب شده است و فکر می کرد که با عشق ازدواج کرده است. از منظر روانشناختی ، گزینه ای دشوار است و به نوعی احساس عدم عشق و شکست را احساس می کند. حالا او می فهمد که این عشق نبود. اگرچه او از زندگی و روابط خود راضی نیست ، و این نیز یک شخصیت است. از نظر دیدگاه ، محدود به یک نقش است زیرا احساس می کند دیگر نمی تواند گزینه ای داشته باشد. او در شرایطی قرار دارد که در آن فضای محدودی ایجاد کرده و او را گرفتار کرده است. همچنین در یک بحران حل نشده قرار دارد. حتی روابط عاشقانه آنها با دیگران پاسخی است. رابطه ای که مردان ، از جمله همسرش را از یک طرف تحت تأثیر قرار می دهد ، و عاشق شعری مانند وانیا ، از طرف دیگر ، بزرگترین وضعیت مزاحم و عذاب آور را برای او ایجاد می کند. دختر معلم ، سونیا ، با علائم با مشکل روبرو به شهر آمده است. او به سن ازدواج می رسد اما زیبا نیست ، خیلی جذاب نیست یا آن را احساس می کند. او مدتی به دکتر آستروف علاقه مند است ، اما سیگنال مثبتی از وی دریافت نکرده است. از طرف دیگر ، او متوجه می شود که مردان و حتی پزشک احساس جذب همسر جوان پدرش کرده اند. این باعث می شود نوعی اختلال در رنج و تکرار نقش یک مقاله انجام شود. این تکرار خسته کننده به اوج خود می رسد و احساس می کنید هیچ کس به او توجه نمی کند و جذاب است و نوعی افسردگی را تجربه می کند.
Amrai گفت: “آستروف یک مرد متوسط و یک پزشک در منطقه است.” در راستای منافع خود در حفاظت از محیط زیست ، فعالیت هایی را در زمینه درختان کاشت و جنگلداری انجام دهید. فشار کار پزشکی و افراد عجیب و غریب و افراد عجیب و غریب باعث خواب آلودگی و سالم نمی شود. این اختلال خواب و غذا خوردن (الکل) است. در نوشیدن شدید است و به دلیل الکل بدن شما شکسته است. اخیراً این بیماری در زیر دست او مرده است و دائماً می خورد و احساس گناه می کند. پزشک ، همانطور که می گوید ، “به هیچ چیز یا کسی وصل نشده است” و احساس حوصله عمیقی می کند. از دیدگاه ، کاغذ نیز به کاغذ محدود می شود. او با حضور ساکنان جدید ، اشتیاق به او ایجاد می کند و به همسر معلم علاقه مند است. اما همین علاقه واسطه است و شکست می خورد. وانیا علی رغم سالها درآمد ارثی از زن اول استاد ، اکنون با زندگی خودخواهی و خودخواهی معلم روبرو شده است. این شرایط از تعادل خارج می شود.
وی گفت: “این خروج برای ایجاد یک اثر هنری مهم است.” در حقیقت ، نیاز به یک کار ایجاد یک درگیری است. “مشکل” یک عنصر مهم و تبلیغات برای تاریخ است. در روانکاوی ، این عنصر اولویت به عنوان “مشکل” شناخته می شود. در تئاتر ، ما یک مشکل را انجام می دهیم ، اما در درام درمانی سعی می کنیم مشکل را حل کنیم.
در تئاتر ، ما داستانی داریم که ذهن نویسنده است ، اما در تاریخ روانکاوی به طور کلی واقعی و مشکل است. یعنی هر یک از شخصیت های این کار اگر در کارگاه روانپزشکی حضور داشته باشند ، معقول خواهند بود. اما در کنار هم بودن با این شخصیت ها ، زیرا این ذهن نویسنده است ، نمی توان آن را به عنوان درمانی مشاهده کرد.
فصل دوم فیلمبرداران فیلمبرداران خانه هنرمندان ایران توسط “تراژدی روانشناختی مدرن” انتخاب شده و در خانه هنرمندان ایران و خانه سینمایی هنرمندان ایران به مدت یک هفته مداوم پنج هفته اکتبر (چهارشنبه) به نمایش گذاشته می شود.
5959
