“Khorramshahr” ؛ شروع گفتمان ملی در رسانه های ملی

جنگ دوازده روزه یک شواهد مهم و تعیین کننده برای عملکرد آینده رسانه های ملی که باید آنها بیاموزند و یک تغییر جدی و اساسی در رسانه ها بود.
رهبری هرگز از آمار دقیق جمعیت ایران در آموزه های خود در مورد وحدت ، انسجام ملی و همدلی مردم در بحران ها یاد نکرد ، مگر در پیام تصویری از جنگ دوازده روزه که از نود میلیون ایرانی تشکر کردند. یعنی اگر فرض کنیم که حدود پنجاه درصد از مردم واقعاً ایده آل هستند ، بقیه در زندگی روزمره خود درگیر هستند و حتی مخالفان نیز وجود دارند. مهمتر از همه ، در شب آشورا ، هنگامی که دانشمندان و مقامات به طور کلی چیزی جز عزاداری و دوئل را می پذیرند ، Ahlul -Bayt گفت که آن را مدیون “ایران” است و هنگام خواندن شب “ایران” از آنها استقبال می کند.
اگرچه محتوای این آهنگ با جامعه ایران امروز اندکی تغییر کرده است ، اما همچنان نمادی از عرق ملی و محافظت از میهن است. سایر پیام های رهبری نیز صرف نظر از گرایش ، اعتقاد و سلیقه آنها به کل جمعیت ایران اشاره دارد. بنابراین ، رسانه های ملی ، تحت فرمان رهبر عالی ، نباید از این استراتژی تعیین شده عقب بمانند و فکر کنند که با همان رویکرد و جاده گذشته ، می تواند نظرات و دیدگاه های جدید را توضیح دهد.
تحول در مبنای فکری IRIB ، به ویژه پس از انتصاب سال 2 ، ضروری است. زیرا مسلمانان همیشه هویت ملی و مذهبی مردم ایران را به طور همزمان دیده اند. به همین دلیل ، افرادی مانند محمد نوری ، حامی اصلی آهنگ “ایران” ، در IRIB به عنوان چهره ای ماندگار برگزار شدند ، اما آخرین باری که آهنگ آنها در سال 6 راه اندازی شد. یعنی قبل از انتصاب مدیران جدید. در همین حال ، ایده فداکاری و میهن پرستی ایرانی به همراه پایگاه مذهبی تا حدی برنامه های IRIB را رد کرده بود تا اینکه جنگ دوازده روزه نیاز به این دید را فراخواند ، و آهنگ و مواردی از این دست در یک روز منتقل می شد.
مدیران فعلی رسانه های ملی باید خطای نگرش خود را کشف کنند. این هدف برای از بین بردن این انتقال یا اندیشه در نظر گرفته نشده است ، اما موقعیت رسانه های ملی فراتر از منظر یک قشر خاص است.
جنگ دوازده روز به دلایلی ظاهراً به پایان رسید ، اما ایده مخالفت ، نفرت علیه ایران و ایران ادامه دارد و حمله در هر زمان ممکن است رخ دهد. بنابراین ، این وحدت و انسجام ملی باید در همه کلاس ها پایدار باشد و اگر این امر باعث ایجاد تغییر جدی در تفکر و روش باریک خود نشود ، این امر باعث تحقیر جدی برای رهبر عالی خواهد شد.
اگرچه انتخاب میهمانان پس از جنگ از اهداف اصلی رسانه های ملی دور بود ، حضور برخی از افراد مختلف با دید عملی و خلاقانه تر از انسجام ملی در برنامه Khorramshahr قابل توجه بود. به ویژه ، مجری و با تحلیلگران رسانه های خارجی صحبت می کند. با این حال ، انتخاب رئیس جمهور دانشگاه IRIB به عنوان مجری نشانه همان حلقه بود.
نگاهی به اسامی شرکت کنندگان در برنامه Khorramshahr ، از جمله شمس المازین ، آیریانفر ، فاضل ، پلاویز امینی ، خانم اینکاتار ، حسین اینکاتامی ، جاواد قاری ، حسن خوجوته و شهریبیان بوهرانی ، اما نشان دهنده حضور Dominitile از حضور متنوع است. از آنجا که بیشتر شرکت کنندگان بیشتر شبیه بودند و تنوع دیده نمی شد. به نظر می رسد که هنوز هیچ اعتماد به نفس و اعتماد به نفس در خارج از عابر پیاده وجود ندارد که بتواند با این آرزوهای انقلابی و مذهبی همدردی کند.
جدول گفتار رسانه های ملی باید در ایران باشد تا همه مردم احساس کنند که این رسانه ها متعلق به خودشان هستند و می توانند گوش دهند ، ببینند و قضاوت کنند.
تغییرات در روش ، تدوین سیاست ها ، تولید برنامه های جدید و حتی انتخاب مدیران و متخصصان باید به گونه ای باشد که بیننده احساس آرامش را به بیننده می دهد ، نه ادعا ، ریاکاری ، دروغ یا ظاهر گمراه کننده. به عنوان مثال ، مجری اخبار 4:30 ، که پس از تخریب ساختمان و ریش ظاهر می شود ، اما شب بعد با چهره ای تراشیده و لباس زیبا ظاهر می شود. یا در گزارش های خبری که نشان می دهد زنان دارای حجاب سبک برای نشان دادن وجود اقشار مختلف ، اما در برنامه های دیگر آنها ممنوع است و چادرها برای مجریان اجباری هستند.
مدیریت رسانه های ملی نیاز به تاکتیک و لمس هوشمندانه دارد. جنگ دوازده روزه نشان داد که تیم فعلی آماده نیست و ممکن است نقشه راه برای مدیریت بحران نداشته باشد. به نظر می رسد حاکمیت برنامه خوبی برای رفع این ضعف است.
۵۹۵۹