Fereydoon Siddiqui: رسانه ها به یک رسانه تبدیل شده اند/ رسانه های ملی مجرد نیستند ، ساکت است!

Zeinab Kazemkhah: در مصاحبه ای با News Online ، Fereydoon Siddiqui از فقدان مخاطب صحبت می کند ، با تمرکز بر مخاطب ، عدم حضور رسانه های ملی ، فقدان روزنامه نگاری میدانی و اقتدار رسانه های گمشده ، صحبت از صدا و صدا که هیچ اعتماد به نفس عمومی ندارد ، یا سرعت و دقت در روایت ، حتی مخاطب. به گفته وی ، رسانه هایی که مخاطب را نمی شناسند ، هیچ برنامه ای برای او به طور طبیعی ندارند و نتیجه این بیگانگی ، مهاجرت تدریجی افکار عمومی به رسانه های بیگانه است که اگرچه تمرین با اهداف سیاسی و غیر مذهبی است ، اما نشانگر صدایی است که مردم در رسانه های رسمی خود از دست داده اند.

در این گفتگو ، صدیقی نه تنها از ضعف فنی یا محتوای این رسانه ها شکایت می کند. او از بحران اعتماد می گوید ، نادیده گرفتن دلیل جمعی و ساختاری که “رسانه ملی” را به ابزاری برای حفظ جنبه خاص تبدیل کرده است ، نه بازتاب صدای ملی. از نظر آن ، دیگر یک رسانه ملی نیست ، اما تنها اکو انتقال فکری محدود است. رسانه هایی که از مخاطب دور می شوند و هر روز به صعود نزدیک می شوند.

وی در پاسخ به این سؤال که روایت ملی و مؤثر در بحران چه باید داشته باشد ، و چقدر صدای ایالات متحده در جنگ 6 روزه موفق شد ، وی گفت: “صدای ما یک جناح است و این یک جناح بوده است. این جناح برخی از اخبار را به اخبار تبدیل کرده است. این به خودی خود اتفاق نیفتاده است ، اما سالها در سازمان نهادینه شده است. صدای ما -de -the -media فعال نیست ، به طور کلی واکنشی ؛ یعنی اتفاق می افتد ، و هنگامی که از طریق شبکه های مجازی یا شهروندی منتشر می شود ، عمل می کند و واکنش نشان می دهد. “

صدیقی ادامه داد: “وظیفه رسانه این است که بلافاصله واکنش نشان دهند ، فعال ، دقت و سرعت در عمل داشته باشند.

به گفته وی ، صدای آمریکا خبرهای درستی در مورد جنگ 6 روزه ارائه نداد و ادامه داد: “اول ، زیرا او به جامعه اهمیتی نمی دهد ، و دوم ، با انتشار اخبار و تصاویر غیرمستقیم ، او به رسانه ها و روزنامه نگاران که خود را دشمن می دانند کمک نمی کند.”

او با تأکید بر تاخیر وی گفت: “در نتیجه این دیدگاه ، ما خبرهای کمتری را دیدیم که به موقع منتشر شود.” “ما بیشتر اخبار تأخیر را که از یک خبرگزاری یا یک شبکه در خارج از کشور منتشر شده بود ، دیدیم.”

صدیقی معتقد است که رادیو و تلویزیون ما ، که به “ملی” منتسب می شود ، مدتهاست که عملکرد ملی خود را از دست داده است و غیره. این ظرفیت برای روایت ملی ندارد.

مخاطب مرتبط نیست

هنگامی که بحث به شناخت مخاطب رسید ، صدیقی سه کارکرد اصلی یک رسانه را توضیح داد: “رسانه ها دارای سه کارکرد هستند ؛ مناسب ، دقیق و دقیق ، تجزیه و تحلیل رویداد و سرگرمی سوم. سالها گذشت. IRIB اقتدار خود را در اخبار و تجزیه و تحلیل رویداد از دست دادبشر آنچه باقی مانده تنها سرگرمی است ، با یک سری برنامه های تلویزیونی که اغلب در خارج از مکان دچار تغییراتی می شوند. به عنوان مثال ، نودل فقیر فردووی یکی از محبوب ترین برنامه های تلویزیونی بود ، اما نتوانست آن را تحمل کند ، در حالی که مخاطب سود داشت و یک جلسه اجتماعی بالا برای صدای آمریکا فراهم کرد. اما آنها او را نادیده گرفتند و او را از بین بردند. اینقدر صدای ما اصلاً مخاطبی نیستبشر این بیشتر برای جریان فکری است و مخاطبان آن همان گروه هستند. بنابراین ، مهم نیست که چند درصد از مردم تلویزیون را تماشا کنند. “

صدیقی سپس به فقدان روزنامه نگاران در صورت وقایع اشاره کرد: “به عنوان مثال ، اسرائیل به قلمرو ایران حمله کرده است و اهداف آن پادگان ها و اماکن نظامی بوده است. آیا من گزارش این مشکل را بلافاصله با ارسال روزنامه نگاران و عکاسان به صحنه حادثه برای اطلاع رسانی داشتم؟

وی ادامه داد: “من عمیقاً پشیمان می شوم که صدای ما سالها به مخاطب محور نیست.” بسیاری از رسانه های دیگر ما اقتدار خود را از دست داده اند. سایت ها ، روزنامه ها ، آژانس های خبری … چرا هیچ کس نمی خواهد روزنامه بخرد؟ زیرا بیشتر رسانه های ما به تأخیر افتاده اند. در حالی که وظیفه رسانه و گزارشگر حضور به موقع و به موقع است. اگر باید توبیخ کنید ، ما دروازه بان را می شناسیم. “سردبیر یا مدیر اجرایی این رسانه ها باید مورد توبیخ قرار گیرد.”

در پایان اظهارات خود ، از اتحادیه روزنامه نگار انتقاد کرد و گفت: “در سالهای اخیر ، نمونه های بسیاری وجود داشته است که از روزنامه نگاران برای ادامه اطلاع رسانی محروم شده است. به همین دلیل ، همانطور که فکر می کنم ، ناامیدترین بخش جامعه برای انجام کار صحیح خود ، روزنامه نگاران استبشر آنها عملاً مورد استفاده قرار گرفته اند. “آنها خود را به عنوان یک کارمند ثبت نام ساده می دانند که فقط باید شناسنامه صادر کنند.”

صدا -ور -اوت حتی مجرد نیست. ناراحت است

در پاسخ به سوالی در مورد آهنگ رسانه های ملی و حضور تحلیلگران تکراری ، گفت: صدیقی: من حتی به تک رنگ اعتقاد ندارم. رادیو و تلویزیون ما در واقع در سکوت حرکت می کنندبشر اگر بعضی اوقات برخی از جناح های اصلاح طلب دعوت می شوند مصاحبه ها بیشتر هدایت می شوندبشر “آنها سعی می کنند صداها را کنترل یا نادیده بگیرند.”

وی با اشاره به حذف صداهای دلسوز اما متفاوت ، افزود: “افرادی که دعوت شده اند قطعاً حرفی برای گفتن دارند. اما این نظرات تغییر می کنند یا رویکرد را تغییر می دهند؟ در کل.

وی ادامه داد: “ما ده ها تحلیلگر واقع گرایانه داریم که در چارچوب منافع ملی می نویسند.” اما وسایل ما آنها را حداقل و بی اهمیت می دانند. وجود و عدم وجود این صداها برای رسانه های ملی بی اهمیت است. به همین دلیل اگر بخواهند صحبت کنند به رسانه های خارجی می روند. “

ما مردم را به رسانه های خارج از کشور سوق می دهیم

Fereydoon Siddiqui در مورد انتقاد از مردم گفت: “همه رسانه ها می خواهند پیام خود را به مخاطبان هدف خود تحویل دهند.” اگر این یک وسیله برای سیستم پزشکی باشد ، برای پزشکان ، دانشجویان پزشکی و پزشکان علاقه مندان تولید می کند. یکی یک محیط ورزشی است ، دیگری سیاسی ، دیگری. سپس وقتی R.گناهان داخلی یا ناخواسته ما مخاطبان را تحت فشار قرار داده است تا ما را نبینند ، گره بزنند ، بخوانند ، طبیعی است که به رسانه های خارج از کشور برویم.“

وی ادامه داد: “همه رسانه ها عملکرد و هدف خاص خود را دارند.” انتقادات رسانه ها مانند بین المللی غیر ضروری است. از آنجا که این رسانه ها در دشمنی با جمهوری اسلامی ایران تشکیل شده اند. BBC نوعی محتوا ، الجزایر ، نوع دیگری را تولید می کند. عجیب نیست که آنها صدای ما نیستند. صدای ما باید در سطح ملی رخ دهد.“

صدیقی با انتقاد از ضعف رسانه های ملی ، گفت: “من عمیقاً پشیمان هستم که رسانه های ما به طور کلی مخاطبان خودشان نیستند.” در نتیجهآیا باید انتظار داشته باشیم که رسانه های خارجی دوست ما باشند؟ و با ما صحبت کنید چرا روزنامه های ما به حداقل می رسند؟ چرا آژانس های خبری نمی خوانند و نمی خوانند؟ ما پنج میلیون دانش آموز داریم ، ما نود میلیون نفر جمعیت داریم ، چرا اینگونه است؟ “نهادهای رو به بالا مانند وزارت راهنما باید پاسخ دهند.”

وی گفت: “وقتی او در رسانه های ملی به صدای خود گوش نمی دهد ، مردم باید ترک کنند.” “رسانه ها باید به نیاز واقعی مخاطب پاسخ دهند تا مخاطب به رسانه های خارجی نرود.”

5959