وی شش دهه است که در سینما کار می کند و در دوران طلایی سینمای ایتالیا مشهور شد و با کارگردانان بزرگی مانند فدریکو فلینی و لوینو ویسکونت همکاری کرد.
به گفته نماینده وی ، لورن سااری ، بازیگر شهر نمور فرانسه ، به همراه فرزندان خود درگذشت.
ساوری به خبرگزاری فرانسه گفت: “او میراث یک زن آزاد و الهام بخش را به عنوان یک زن و به عنوان یک هنرمند به ما واگذار کرد.”
کاردینال در ماه آوریل در تونس و در یک خانواده سیسیلی متولد شد. در سن نه سالگی ، او در یک رقابت زیبا پیروز شد که در آن به عنوان “زیباترین زن ایتالیایی در تونس” نامگذاری شد.
جایزه وی سفر به جشنواره فیلم ونیز بود ، جایی که کارگردانان و تهیه کنندگان پیشنهاد ورود به دنیای سینما را دادند.
وی بعداً گفت که در آن زمان تمایلی به ترک معلم خود ندارد ، اما قبل از اصرار پدرش ، تصمیم گرفت “سینما را امتحان کند”.
کاردینال در فدریکو فلینی هشت
سالهای اول کار او به چالش کشیده شد. او هنگام نوجوانی در نقش های کوچک مورد تجاوز قرار گرفت. وقتی فهمید که باردار است ، یکی از مربیان او را متقاعد کرد که در لندن مخفی به دنیا بیاید. سالهاست که پسرش پاتریک را به عنوان برادر کوچکتر خود معرفی کرده است.
از آنجا که او به گویش فرانسوی ، عرب و والدینش بزرگ شد ، گویش او در ایتالیا غیرقابل قبول تلقی می شد و صدای او توسط سایر بازیگران فراخوانده می شد.
او در سال 9 با فیلم “هشت و نیم” و درام تاریخی Visconantti “هشت و نیم” در سراسر جهان به دست آورد.
کاردینال گفت: “بیسکویت از او می خواست که موهای قهوه ای بلند داشته باشد ، فلینی می خواست بور باشد.”
او همچنین در دهه 1980 در هالیوود کار کرد و در فیلم های “پلنگ صورتی: بلیک ادواردز و” روزی در غرب “توسط سرجیو لئون و بازیگرانی مانند هنری فوندا و چارلز برانسون بازی کرد.
منتقدین او را “تجسم درخشان اروپا پس از جنگ” توصیف کردند.
نمای Viscontio Guepardo
کاردینال در سالهای بعد گفت: “بهترین تعریفی که من به دست آوردم از دیوید نیون در هنگام فیلمبرداری از پلنگ روزا بود.” وی گفت: “کلودیا ، شما بزرگترین اختراع ایتالیا با اسپوتی هستید.”
پس از جدا شدن از تهیه کننده فیلم ، فرانکو کریستی ، در اوایل دهه 1980 ، با ناپولی ، پاسکوئلا اسکیت ، دختری به نام کلودیا ، وارد رابطه طولانی مدت شد.
کاردینانه تا دهه هشتاد و در سال 2 در سریال سوئیس عمل کرد صعود ظاهر شد
در سال 4 ، وی به عنوان سفیر یونسکو برای دفاع از حقوق زنان انتخاب شد. او همچنین در جشنواره فیلم برلین زندگی دستاوردهای هنری را دریافت کرد.
او گفت: “من بیش از 5 زندگی داشته ام: روسپی ها ، مقدسین ، عاشقان ، من هر نوع زن را بازی کرده ام ، و این فرصت بسیار زیادی برای تغییر دارد.”
وزیر فرهنگ ایتالیا ، الساندرو جولی ، “یکی از بهترین بازیگران زن در تاریخ ایتالیا” نامید که “عزت ایتالیایی” بود.
ترجمه: Zainab Kazemkhah
منبع: بی بی سی
۵۹۵۹
