الهام شابابی ، طراح و بازیگر لباس که اخیراً از برنامه تلویزیون به علاوه اینترنت دعوت شده بود ، در پاسخ به این واقعیت که “شما سالها بازی کرده اید ، اما عمدتاً در تئاتر است. چرا شما تصویر را کار نمی کنید؟” او در مورد یک خاطره دردناک گفت.
وی گفت: “من عمدتاً در تئاتر کار می کنم ، و جالب است که سوء تفاهم های عجیب و غریب را در تصویر به وجود بیاورم.” “بدبختی هایی که او قول داده بود در صورت دریافت جایزه در مورد آنها صحبت کند.”
شبابای ادامه داد: “من به یاد می آورم که او یک طراح کار بود که علی صالبی ، دستیار Shroouz Shoebi ، با من تماس گرفت و به من گفت که برای بازی” Darkob “به دفتر آقای شوبی بروم. “قبل از او ، موهای شما هنوز کوتاه است. او گفت بله.” من بسیار خوشحال شدم و فکر کردم این فیلم در جشنواره FAJR مورد بررسی قرار می گیرد و به نظر می رسد. “
وی گفت: “قبل از رفتن به دفتر Behrouc Shoebi ، به خودم گفتم كه چنین پیشنهادی را ارائه داده ام.” من انتظار نداشتم که شما بگویید نمی توانید بروید! اما او گفت. گفتم چرا نمی توانم بروم؟ من در اینجا فقط یک طراح لباس هستم. او گفت نه ، شما با ما قرارداد دارید و نمی توانید ترک کنید. آنچه من گفتم ، بگذارید به خدا بروم و قول می دهم که کار خود را در اینجا انجام دهم ، اما در پایان آنها آن را دریافت نکردند. ”
وی ادامه داد: “به نظر می رسید که او درگذشته است ، و در کار بعدی قرار بود او یک طراح لباس باشد.” در آن لحظه فهمیدم که همه چیز در قرارداد است. من همچنین در قرارداد خود نوشتم که با یک گروه در حال آموزش هستم و صبح تا غروب آفتاب خواهم بود و سپس به اجرای آن می روم. آنها گفتند OKI یک راه حل است. به یاد می آورم که ما یک دستیار داشتیم که یک هفته پیش در حالی که در مرحله قبل از تولید بودیم ، به فیلم آمد و به من گفت که الهام شما را رها نمی کند. زیرا فیلمبرداری یک شهر فیلم است. گفتم ، نمی توانم برم؟ من به کودکان تعهد دارم. “این تئاتر است و ما یک هفته دیگر داریم.”
شبابایی افزود: “من به آقای کارگردان رفتم و به دوست عزیزمان گفتم که در قراردادی که او باید برود نوشت.” من تا غروب آفتاب به اینجا می آیم و بعد به تئاتر می روم. او گفت ، بابا ، الهام! از شما ، بازیگر ، زیرا نه زیبا و نه چشمان شما ، پولی را برای طراحی لباس خود بدست آورید. من به تهیه کننده رفتم و گفتم که من چیزی برای بازگشت دارم و به آقای کارگردان گفتم که مایل است در سوله های تئاتر شهر و در همان سالن ها بداند ، اما برای من مهم است که حداقل هنر خود را ببینم ، نه در چهره من. “
