در این جلسه ، آهنگ اسماعیلیان توسط Mojtaba Esmaeilzadeh از آهنگ Ismailian de Ismailian ، “Kouzu” توسط علی Atatraqi ، “Nichir” ساخته شده توسط Keyvan Shamirbigi توسط ایران و فیلم کوتاه “عزیز” و مجریان برنامه با کارگردانان این آثار گفتگو داشت.
پس از فیلم های کوتاه هفتمین جلسه فصل پاتوق ده فیلم کوتاه ، کتاب سعید نجاتی “هنر فیلم کوتاه” به مخاطبان ارائه شد. این کتاب که توسط انتشارات و انتشارات ابان توسط سینمای جوانان ایرانی منتشر شده است ، با نمای فیلم کلاسیک مدرن بررسی شده است.
چرا مدیر Esmeralda ادامه سینمای شخصی را ترجیح می دهد؟
امیر قدی ، منتقد فیلم ، که به نقاط قوت کار اشاره دارد ، گفت: “یکی از امتیازات این فیلم این است که کارگردان از نظر فنی به خوبی می شناسد.” کسی که این فیلم را ساخت نیز توانایی ساخت یک فیلم یا سریال بلند را دارد و مشخص است که کار او جدی گرفته می شود. این فیلم از نظر ویرایش ، قاب ، روشنایی و طراحی صحنه بسیار دقیق و محاسبه شده است و انتخاب بازیگران به درستی ساخته شده است.
وی گفت: “با این حال ، آثاری که بیش از حد به جنبه ها و دامنه های بصری متمرکز می شوند ، گاهی اوقات در روایت دچار مشکل می شوند.” در La Esmeralda ، ایده اصلی این فیلم ظرفیت بیشتری برای پرداخت آن داشت و می توانست آن را با لذت های روایت خود برجسته تر کند. به نظر من ، این فیلم می توانست در یک نسخه کوتاه تر مؤثر باشد و حتی ریتم بهتری نیز بدست آورد.
Mojtaba Esmaeilzadeh ، مدیر زمرد گفت: “این فیلم پس از سالها دو اثر اول من ساخته شده است و شاید به همین دلیل بخشی از انرژی اولیه آن از بین برود.” در واقع ، ما فیلم را برای دو یا سه سکانس می سازیم ، اما رسیدن به آن نقطه همیشه آسان نیست. با این حال ، من سعی کردم دنیای شخصی خودم را دنبال کنم و فیلم را در ژانر ملودرام فانتزی بسازم. ژانری که در سالهای اخیر مورد توجه فیلمسازان ایرانی قرار گرفته است.
وی افزود: در سالهای اخیر ، بیشتر فیلم ها به کارهای اجتماعی و جو رفته اند ، زیرا از جشنواره های جهانی استقبال بیشتری می شود. ” اما این مسیر هرگز به من علاقه ای نداشته است و من نمی خواهم آن را داشته باشم. من ترجیح می دهم سینمای شخصی خودم را ادامه دهم.
Corso و ایده ای که در یک نقطه چشمگیر فاش نمی شود
علی آتستاگی ، مدیر کورسو گفت: “کار اصلی من در سینما جلوه های بصری و اصلاح رنگ در آزمایشگاه دیجیتال است و من حدود 5 تا 5 سال است که در این زمینه کار می کنم.” من تاکنون در بیش از 5 فیلم سینمایی کار کرده ام. فیلمبرداری ، به ویژه در قالب فیلم های کوتاه ، بیشتر برای من تجربه است. راستش ، من سواد خاصی برای ساخت فیلم کوتاه نداشتم ، اما داستان این فیلم برای من جالب بود.
وی افزود: “در زمانی که تصمیم گرفتم اولین فیلم بلند خود را بسازم ، بنیاد فارابی اصرار داشت که این فیلم ابتدا باید انجام شود و تصویب شود.” من قبلاً یک فیلم کوتاه و یک فیلم ویدیویی طولانی ساخته بودم و فکر می کردم می توانم وارد فیلم پرشور شوم. اما برای دریافت مجوز ، مجبور شدم یک فیلم کوتاه دیگر بسازم و در واقع در یک روز نوشته و ساخته شده است. تاریخ همچنین از تجربه شخصی من گرفته شده است. کورسو روز زندگی خانواده ای است که با چنین بحران می جنگد.
امیر قدی ، منتقد فیلم ، با ادامه این جلسه اظهار داشت كه ضعف پرداخت ایده اصلی در بسیاری از فیلم های كوتاه می گوید: “فیلم كوتاه باید در مدت زمان محدود مخاطب را درگیر كند. این در فیلم ها خیلی مشاهده نشده بود ، و ایده اصلی در فیلم به خوبی در فیلم آشکار نمی شود.
وی افزود: “البته در برخی از فیلم ها ، برخی از برنامه ها فوق العاده به نظر می رسید و بازگشت شخصیت اصلی بدون دلیل قانع کننده به طول انجامید.” با این حال ، این از نظر ساخت فیلم و الزام به دست آوردن مجوز توجیه می شود. به طور کلی ، این فیلم مخاطبان خاص خود را دارد و اگر به درستی ارائه شود ، در همان زمینه نفوذ موفق خواهد شد.
سعید نجاتی ، متخصص و مجری جلسه ، گفت: “اگر این فیلم بر روی نمایشگاه مستقیم شخصیت و پاسخ پزشک متمرکز شده بود ، بخش های طولانی کوتاه تر خواهد بود و تأثیر بیشتری بر مخاطب خواهد گذاشت.” با توضیحات کارگردان ، بسیاری از برنامه هایی که در ابتدا به نظر می رسید بی هدف معقول می شوند. با این حال ، بیننده باید این معنی را در قلب روایت دریافت کند ، نه در توضیح بیرونی.
Keyvan Schmirbigi و آهنگ Astmailians در جلسه فیلم های “طبیعت” و “نامرئی” حضور نداشتند.
“طبیعت” و خلاقیت ویژه
امیر غادی ، منتقد فیلم ، در ارزیابی خود از فیلم کوتاه نیچیر به تأثیر کار در فیلم کوتاه کلاسیک ایرانی ، به ویژه آثار ابراهیم گلستن اشاره می کند. او معتقد است که این فیلم در حالی که از این پیش زمینه لذت می برد ، توانسته است خلاقیت خاصی را نشان دهد. به خصوص در مسیر روایت از طریق دیوارها ، که او معتقد است یک رویکرد نفیس برای تعریف تاریخ است.
Qaderi همچنین با جنبه های فنی کار رفتار می کند و کیفیت مدیریت ، روشنایی و استفاده از دوربین را “خوب و قابل قبول” توصیف می کند. به گفته وی ، ایده اصلی فیلم: تجدید نظر در تاریخ روایت انسان از دیوارهای دیوارها تا به امروز یکی از نقاط قوت کار است. وی تأکید می کند که انسان ذاتاً موجود روایت داستان است و این فیلم دوباره اهمیت این واقعیت را تکرار می کند.
“نامرئی” و ایده ای که می توانست جسورانه باشد
امیر قدیری در ارزیابی خود از فیلم بعدی این جلسه گفت: “از بین تمام فیلمهایی که امروز دیدم ، گرچه برخی در سطح بالاتری از ساخت و ساز و پرداخت بودند ، اما فیلم” کم و بیش نامرئی “من را تحت تأثیر قرار داد. نکته ای که من بحث می کنم استفاده از زبان فیلم در روایت است. به ویژه در قسمت اولیه فیلم ، تحول و تحول که باید در رابطه با مردان و مردان اتفاق می افتد.
وی ادامه داد: “از طرف دیگر ، انتخاب بازیگران بسیار صحیح بود و کیفیت و اعتبار این نقش را ایفا می کرد ، و این چیزی است که نمی توان آن را برطرف کرد. به طور کلی ، فیلم از نظر فنی و اجرایی یک کار موفق و مهم است.
سعید نجاتی همچنین گفت: “انتخاب یک ساختار یکنواخت اولیه و نهایی ، که ما آن را به صورت سینمایی می نامیم ؛ انتخاب صحیح و قابل توجه است. با این حال ، آنها از من در مورد زیرنویس داستان ، به ویژه بخش پذیرش زن یا رد آزمون های بازیگری ، از من سؤال کردند. شاید اگر این موقعیت به روش دیگری طراحی شده باشد ، به عنوان مثال مشکوک به مشکوک بودن ، به عنوان مثال ، با مشکوک بودن تعلیق از مشکوک بودن. به موضوعی که بیشتر مربوط به موضوع مربوط به موضوع اصلی است.
چند نفره در صحنه های محدود “کودک”
سعید نجاتی در ارزیابی خود از فیلم کلمبیایی “کودک” به روش روایت خود گفت: “این نوع روایت داستان در سینمای کوتاه ما بسیار متداول است و در بسیاری از جشنواره های بین المللی از جمله کن مورد استقبال قرار می گیرد.” در “کودک” ، روایت ساده و اغراق آمیز منعکس کننده یک موضوع خوب و شناخته شده و ملموس است. از رقابت بین کودکان گرفته تا عدم توجه و نیاز به توجه. اینها مشکلاتی است که در جامعه ما وجود دارد و اگرچه در تلویزیون اغراق آمیز و غیر واقعی هستند ، اما این فیلم کوتاه صادقانه و ملموس است. قدرت فیلمساز این است که وی قادر به ترسیم روابط انسانی و آشنا بدون استفاده از اغراق های متعارف پیچیده یا تکنیک های تظاهرات است.
امیر قدی نیز به جنبه های فنی و بصری کار پرداخته و اعلام کرد: اگرچه نمی توان گفت که امکانات تولید “عزیز” بیش از سایر فیلم های کوتاه است ، اما استفاده از فضا و عمق میدان قابل توجه است. این فیلمساز توانسته است در صحنه های محدود و حتی در فضاهای بسته ، تعدد ایجاد کند. با پیشرفت دیالوگ ها ، جزئیات پس زمینه زنده و قابل توجه باقی می ماند. این توانایی به ابزارهای گران قیمت مانند جرثقیل یا نورپردازی خاص بستگی ندارد ، بلکه به یک نگاه دقیق و حرفه ای به فیلمساز است. به این معنا می توان گفت که این فیلم از بسیاری از آثار مشابه در سینمای کوتاه ایران جلوتر است.
59243
