تهیه کننده مستند فیلم ، نویسنده ، محقق ، درباره فیلم “Burks Caspian” گفت: “شورای جدید مرکز توسعه در سال 6 تشکیل شد و مستندها را دعوت کرد تا پیشنهادات خود را برای ایجاد فیلم ها ارائه دهند.” او قبلاً در دو فیلم “دریاچه” و “گرد و غبار قرمز” در رابطه با بحران های زیست محیطی کار کرده بود. در نتیجه ، خود این شورا علاقه مند به ساخت فیلمی درباره Caspos بود.
وی افزود: “هنگامی که من شروع به تحقیق در مورد این موضوع کردم ، اسناد و کتابهای بی شماری و چندین روایت را پیدا کردم. من سعی کردم یک فیلم نسبتاً کامل در مورد آن بسازم ؛ یعنی ، من دیدگاه تاریخی ایران و ساحل کاسپیا را داشتم و محیطی که در این فیلم برجسته تر از دیگران بود. دریای گپیایی هرگز به دلیل عمق زیاد آن امکان پذیر نیست ، اما بسیار بزرگ می شود و چه چیزی بسیار خطرناک است.
این کارگردان اسامی کاسپیان را توضیح داد: “ال کاسپیو” قبیله ای است که در شمال غربی دریا و بالاتر از کوههای قفقاز زندگی می کرد. در ابتدا ، این افراد مسیحی بودند و با ورود اسلام ، آنها مسلمان سنی و سپس شیعه شدند. با حمله مغول ، این افراد از محل زندگی خود مهاجرت می کنند و برخی به اروپا و سپس به دیگران به آمریکای شمالی مهاجرت می کنند ، جایی که آنها یهودی می شوند. گفته می شود کسانی که یهودیان سرگردان و صهیونیستی را می شناسند ، کاسپیو هستند.
Mazaheripour ادامه داد: “تمام جهان این” دریای کاسپی “را می گوید ، اما ایرانیان تنها کسانی هستند که دریای خزر را می نامند ، دریای خزر. شما می توانید این اطلاعات را در کتاب آرتور کاستلر” کاسپین “توسط محمد علی در حال حرکت بخوانید.
در پاسخ به این سؤال که چگونه می توان به سیاست ها رسیدگی کرد و برنامه های آموزشی چه چیزی باید باشد ، گفت: کار رسانه ای: کار رسانه ای یکی از روش هایی است که توجه زیادی را به خود جلب می کند. هرچه مردم بیشتر در مورد آنها ببینند و گوش دهند ، این بیشتر در ذهن آنها است. مدیران و مقامات باید نسبت به این مشکل و حتی در سواحل شمالی ایران حساس تر باشند.
وی ادامه داد: در روزهای اخیر ، انستیتوی میراث فرهنگی و گردشگری مرکز تحقیقات میراث دریای خزر را تأسیس کرد. همین امر نشان می دهد که حساسیت ها و توجه از نظر مطالعه در حال توسعه است. این تلاش های مطالعه بستر خوبی برای فعالیت های رسانه ای و حفظ نام اصلی دریا ، خزر است. تأسیس این مرکز تحقیقاتی همزمان با آزادی سوختگی خزر بود و این برای من مهم است. فیلم های مستند برای نفوذ ساخته شده اند.
مدیر “دریاچه ای که” توضیح داده شده است: منطقه فرهنگی و جغرافیایی ایران بسیار گسترده است. ما باید بر ملیت و حضور تاریخی خود تأکید کنیم و نام های جغرافیایی ایرانی خود را بازیابی کنیم. ما سالهاست که از میهن و ملیت آگاه نبوده ایم ، وقتی باید همه چیزهایی را که مربوط به خود ایران است شروع و به دست آوریم و نتایج را در سالهای آینده ببینیم. مردم ما باید میهن پرستی و توجه به کشور را بیاموزند و فرزندان ما مفهوم خانه را فراموش کرده اند.
“مناطق شمال کشور دارای قدرت لجستیکی بسیار بالایی است ؛ در جنگ اخیر ، تقریباً 5 میلیون نفر از شهرهای مرکزی ، به ویژه تهران ، به مناطق شمال رفتند و مردم این مناطق از آنها استقبال خوبی کردند. اگر این دریا آلوده شود ، اگر ظرفیت لجستیک قوی خود را از دست بدهد.
مازاهریپور در مورد این منابع هشدار داد و گفت: “اگر این منابع ، طبیعت و محیط زیست را از دست بدهیم ، چیزی باقی نمی ماند و ما این فیلم را می سازیم که هدف ما همان مراقبت و توجه است.” با از دست دادن این منابع ، مسئله بسیاری از موارد از بین می رود.
مدیر مستند “گرد و غبار قرمز” در مورد چالش های مستند گفت: “مشکل اساسی فیلم های مستند این است که برآورد واقعی واقعی نیست.” ما در این پروژه یک مشکل مالی داشتیم و این باعث ساخت پروژه ما برای هفت سال گذشته شد. آنها با همکاری محمد حمیدی مغادام ، که با سینما و تولید مستند فیلم ها آشنا بود ، به بودجه اصلی ما افزودند و ما می توانیم فیلم را تمام کنیم.
وی افزود: “گسترش این پروژه دیده نشده بود ؛ شاید اگر قبلاً منتقل می شد ، حساسیت به دریای خزر پیش از این اتفاق می افتاد. دقیقاً امسال ، هنگامی که این فیلم پخش می شد ، مرکز تحقیقات علمی میراث میراث ایجاد می شد. این فیلم باید در سال 6 پخش شود و با انتقال آن ، توجه او را به تأخیر انداخت.
این تهیه کننده با توجه به اینکه این فیلم در حقیقت در جشنواره سینما به نمایش گذاشته شد ، توضیح داد: “متأسفانه این فیلم مورد توجه قرار نگرفت و بعد از اینکه جشنواره به پرونده رفت. اما با حقوق بازنشستگی که شخصاً داشت ، این فیلم در مارس 2008 وارد پلت فرم Filimo شد و فکر می کنم حتی قادر به انتقال در چندین برنامه علمی و پخش بود.
محقق گفت: “شما نباید اجازه دهید سلیقه های شخصی و ناشناخته از مشکلات زیست محیطی برای جلوگیری از انتشار فیلم.” بودجه عمومی برای تهیه این مستندها هزینه می شود. وقتی این فیلم وارد سکو شد ، بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مردم فیلم را خیلی دوست داشتند. من معتقدم که تأیید انستیتوی میراث فرهنگی و گردشگری در تأسیس مرکز مطالعه یکی از تأثیرات مثبت انتقال فیلم است.
کارگردان گفت: “نکته این است که فیلم باید” سوختگی خزر “بوده و من آن را” بانکهای خزر “می نامیدم. “
59243
