من در مورد تاریخ دیکتاتورها برای جلوگیری از تکرار خطاها خوانده ام

روابط عمومی به نقل از روابط عمومی کتاب و ادبیات ایرانیبررسی کتاب سال Torqa روز دوشنبه (6 اوت 2009) با مشارکت مازیار فخشی ، منتقد و نویسنده و شهاب نادر مغادام ، مترجم در خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد.

چرا باید تاریخ دیکتاتورها را بخوانیم؟

در ابتدای جلسه ، شهاب نادر مغادام نام اصلی این کتاب را “زندگی نامه فرانسیسکو فرانکو” برای بازار ایران در نظر نگرفت و گفت که چرا ترجمه می شود: “وقتی صحبت از چنین مشکلاتی می شود ، به این معنی است که مخاطب دارد و به همین دلیل باید ترجمه شود.”

وی تأکید کرد که دلیل نویسنده برای نوشتن اثر: یک سؤال منجر به نوشتن “سالهای وحشت” ، جوزان لوئیس ارناندز گاری شد. یک مرد جوان در مورد فرانسیسکو فرانکو سؤال کرد و تعجب کرد زیرا او اعتقاد نداشت که این ژنرال مشهور اسپانیایی نمی داند. سپس او تحقیقات خود را برای نوشتن کتاب آغاز کرد. به نظر می رسد که چنین شیئی باید برای درمان آن با زاویه ای متفاوت هدایت شود. نویسنده همچنین در این کتاب یک رویکرد بی طرفانه دارد. نه یک هیولا خون آشام و نه او را به یک مرد اخلاقی و محبوب تبدیل نکرد.

By pointing out that Napoleon Bonaparte was a model of many dictators, Naderi Moghaddam did not exclude Franco, and added: “When you write a book or comment about a character, part of it is not true; for example, when it comes to the murders that took place in the Spanish civil war, everything that comes to Franco, while it was not an intelligent and preserved and the thought about each decision; that the former rulers were involved.

مترجم در پاسخ به اینكه چرا ترجمه كتابهای بی شماری از برخی كشورها ، تأكید كرد: من فکر می کنم این مربوط به روابط سیاسی ایران با سایر کشورها است. به طور کلی ، رابطه کشور ما با آمریکای لاتین بهتر است و بنابراین آثار بیشتری از این کشورها به فارسی ترجمه شده است. در مقابل ، کمترین آثار در اسپانیا در ایران ترجمه و منتشر شده است. از طرف دیگر ، باید خاطرنشان کنم که آمریکای لاتین حوادث بیشتری را نسبت به اسپانیا طی کرده است ، و این نیز مؤثر است.

وی گفت که وقتی کتاب ترجمه می شود ، باید کارکردهای وی برای مخاطبان ایران روشن شود. علاوه بر این ، اگر ما نمی خواهیم دیدگاه خطی از تاریخ داشته باشیم و از سلسله شناسی فوکو به آن نگاه کنیم و وارد عمیق ترین روایت شویم ، این سؤال پیش می آید که ما با روایتی که می خوانیم و در جامعه ای که در آن زندگی می کنیم روبرو هستیم ، جایی که در آن روایت هستیم و آنچه با آن به اشتراک می گذاریم.

در پایان اظهارات خود ، شهاب نادر مغادام در کتاب “سالهای وحشت” گفت: “ما باید یک شهروند را در جامعه بخواهیم و این آثار را بخوانیم و به مطالبات کمک می کند تا بالغ تر باشند تا به ایده ای برای نظارت تبدیل شوند.”

سالهای ترور و تروما ملی اسپانیا ؛ نیاز به خواندن تاریخ امروز برای ما

در بخش دیگری از این جلسه ، مازیار فخشی ، با اشاره به زاویه متفاوت نویسنده در کتاب وحشت ، افزود: “بحث زندگی دیکتاتورها عمدتاً تحت سلطه ادبیات چپ و ایدئولوژی برای دهه ها بوده است ، که همیشه در مقابل این تصویر است و به طور خاص است و واقعیت را به وجود می آورد. تصویر واقع بینانه از زندگی عمومی.

وی ادامه داد: ما چندین روایت در مورد دیکتاتوری فرانکو ، فساد دستگاه بوروکراتیک آن روزها و غیره خوانده ایم ، اما این کتاب زندگی نامه ای را ارائه می دهد که به دنبال نوشتن بیشتر در مورد زندگی این ژنرال است که تاریخ اسپانیا را دگرگون کرده است. به طور کلی ، زاویه مشاهده در این کار با کتابهای مشابهی که لحن بحرانی دارند متفاوت است.

وی شخصیت ژنرال فرانکو را به عنوان ناپلئون بناپارت توصیف کرد و افزود: “هر دو در کوتاه مدت بودند و از سطح پایین نظامی ، آنها ظرفیت و رشد خود را نشان دادند. شباهت دیگری با حضور و مبارزه آنها در شمال آفریقا.

این منتقد ، که به برخی از آثار نوشته شده در مورد دیکتاتورهای کشورهای مختلف اشاره کرد ، گفت: “وقتی ژنرال فرانکو به قدرت رسید ، تمام رفتارهای دیکتاتوری را بازتولید کرد ؛ پس از آن ، یک آسیب ملی در بین مردم اسپانیایی شکل گرفت. بازتاب این سالها وحشت در ادبیات ، موسیقی ، سینما و غیره می توان آن را به عنوان مظاهر این Trauma National National دانست.

همچنین بر تفاوت بین ترجمه آثار کشورهای مختلف تأکید کرده است: همانطور که در بالا ذکر شد ، به دلیل موقعیت جغرافیایی ، وقایع خونین در آمریکای لاتین بیش از اسپانیا بود و آثار بیشتری در این زمینه نوشته شده است. از طرف دیگر ، ادبیات ما تحت تأثیر جریان چپ و سنگین تر که در اسپانیا باقی مانده بود ، تحت تأثیر قرار گرفت.

در پایان ، مازیار فخداد ، با اشاره به پیشینه تاریخی و فرهنگی ایران ، گفت: “ما همیشه در این مطالعه مختصر بوده ایم ، به ویژه یک مطالعه تاریخی ؛ موضوعی که هم جمعیت و هم خواص تأکید کرده اند. ما باید داستان را بخوانیم و از آن یاد بگیریم. در واقع ، کتابهای این دست به ما کمک می کند تا با بسیاری از مشکلات در یک راه واقعی و شاید بسیاری از اشتباهات و سوء استفاده ها را انجام دهیم.

۲۴۲۲۴۳