من همچنین همان اشکال زبانی را دوباره در سریال Tasian قرار داده ام: روایتی که در سال 2 اتفاق می افتد ، اما شخصیت های آنها امروز با آنها صحبت می کنند. تعداد انگشت شماری از نمونه ها را آورد:
در قسمت هشتم ، امیر شیرین کننده است و می گوید “مبارک یلدات”. تبریک به Yalda یکی از نوآوری های سالهای اخیر است! پیش از این ، عرف این نبود که شب یلادا را تبریک بگویم ، به دلیل درک ساده که هیچ دلیلی برای تبریک به این مناسبت وجود ندارد.
در قسمت 9 ، ما کلمه “راه حل” را به معنای “راه حل” به زبان یکی از فروشندگان سنتی و مذهبی می شنویم که شیوع آنها بسیار جدید و محدود به گفتار و حتی کتابهای درسی ، روزنامه نگاران و سیاستمداران است. این کلمه حتی در متن روشنفکران و دانشگاهیان در دهه پنجاه غالب نبود ، و گفتار فروشندگان سنتی کمتر بود!
اصطلاح “براندازی” در سالهای اخیر در حوزه سیاسی ایران اتفاق افتاده است و در مبارزات قبلی علیه رژیم پهلوی ، کاملاً معتبر نبوده است. فعالان سیاسی غالباً سرنگونی خوانده می شوند. براندازی بسیار جدید است. علاوه بر این ، وظیفه اصلی که مخالفت چپ و مبارزان مسلمان را مرتبط می کند ، مبارزه با امپریالیسم بود. این کلمه کلیدی شاید یک بار در این سریال بود ، در حالی که کلمه “دموکراسی” چندین بار به زبان فعالان دانشجویی شنیده می شد که یکی از کلمات کلیدی انقلابیون نبود. کلمات کلیدی انقلابیون عبارتند از: مبارزه با امپریالیسم ، آزادی ، سرنگونی و غیره ، که به راحتی در دسترس نویسنده مطالعه متون ، دیوارها ، گوش دادن به کنفرانس ها و بررسی تظاهرات بودند.
در قسمت 11 ، محسن ، یک کارگر بی سواد که به زبان لاته و کوچه صحبت می کند ، می گوید: “چه کسی برای شکایت خود پرداخت می کند؟” اول ، پس از گذشت دهه شصت ، به زبان خبرنگاران و خبرنگاران در تلویزیون رادیویی تبدیل شد و به یک مکان مشترک تبدیل شد (به ورود به کتاب اشتباه مراجعه کنید).
و در دهه پنجاه ، من آن را جدی نگفتم ، و ثانیاً ، حتی اگر بپذیریم که به ندرت مورد استفاده قرار می گرفت ، شناخت شخصیت لاته به عنوان محسن غیرممکن بود! یعنی در اینجا دو شکل وجود دارد ، هم شکل تاریخ زبان و هم اشکال نظم زبانی گوینده.
در دو بخش من ، سعید به امیر می گوید ، که او به نیمکت نگاه کرد: “خسته نشو ، تو کردی.” گانینگ به معنای بی حرکت کردن استراحت دیررس است و ممکن است بیش از ده سال سن نداشته باشد. و دوباره در همان صحنه ، ما به زبان همان شخصیت گوش می دهیم: “ما به دو عکس می رویم.” بخیه این مسئله را تأیید می کند که آنها در دهه پنجاه “پیام رسان” ، “تیراندازی” و سپس “قیام” امروز بودند!
در هفدهمین بخش مراسم “افتتاح” کتاب. این هم یک مراسم جدید است و هم کلمه “آشکار” به خودی خود. این رسم طی ده تا پانزده سال گذشته و قبل از کلمه “فاش کردن” در چنین زمینه و با محتوای مذکور بوده است.
من نمونه های بیشتری را نادیده می گیرم زیرا این مهمتر از تعدد شواهد است.
علاوه بر این ، در این مقاله کوتاه ، من فقط در مورد زبان نوشتم و از حشرات محتوا و ضعف روایت کشته شدم ، که این سریال را در فیلمسازان نادرست ، غیرقانونی و غیرقانونی با الهام از فیلم های هندی RAM و Levant قرار داد.
* نویسنده ، محقق و منتقد ادبی
5959
