سیروس سلیمانی: عشق شخصی نیست

جنگ شش روزه اسرائیل علیه ایران ، با وجود همه پیامدهای ناگوار ، از جمله قتل افراد بی دفاع و بی گناه ، روشی امیدوارکننده داشت. این علی رغم همه انتقادات مربوط به سیستم سیاسی ، مفهوم “میهن” و محافظت از آن در برابر نقض خارجی ، می تواند درصد بالایی از مردم را جمع کند و به آن بپیوندد. این اتحاد که این روزها به عنوان “همدلی ، وحدت و انسجام ملی” شناخته می شود ، این روزها در میان بخش های مختلف جامعه از جمله هنرمندان مشاهده شد. چگونه می توان آن را حفظ کرد و در پایان جنگ دائمی کرد؟ سیروس سلیمانی ، بازیگر تئاتر ، فیلم و تلویزیون که در مصاحبه با اخبار آنلاین به این سؤال پاسخ داد ، معتقد است که برای دستیابی به چنین نیاز به یک رویکرد بنیادی ، باید جلسات و جلسات تخصصی تخصصی در تهیه کنندگان خانه های فرهنگی برگزار کنیم.

اخلاص به وطن ، به عنوان یک فداکاری به والدین

Cyrus Suleimani ، که به مصیبت های غیرقابل انکار جنگ اشاره دارد ، آغاز شد: “ابتدا باید برای همدلی ملی ، وحدت و انسجام ملی در بین همه بخش های جامعه ، از جمله هنرمندان ، متفکران ، اساتید دانشگاه ، ورزشکاران ، و غیره ، این مشکل را بیان کنم. من نمی توانم روی چنین شخصی حساب کنم.

یک کاربرد دوستانه از هنرهای تجسمی

وی قبل از پاسخ دادن به سؤال اصلی ، اظهار داشت: “من می خواهم به موضوعی كه قبل از پاسخ به سؤال وی اشغال شده است اشاره كنم. در همان روز ، من سعی كردم درباره اهمیت این مسئله در فرم اینستاگرام اظهار نظر كنم. در همین حال ، قالب برای من اتفاق افتاد ؛ وقتی من به دنبال جستجو بودم ، اما آنچه در جستجوی بود.

عشق یا خون شما یا نه

کارگردان تئاتر ، که به نوعی شاک (یک جایگزین) را با بازی Roya Afshar ، Behnam ، شکرگذاری و غیره در تئاتر ایرانشهر در پاسخ به این واقعیت که مدیران دولت و مقامات دولتی برای حفظ همدلی ، وحدت و انسجام ملی بین هنرمندان انجام می دهند ، برنامه ریزی کرده است؟ عشق میهن شما در خون شماست یا نه. من نمونه ای از آثاری را که روی صحنه رفته ام می دهم. همانطور که می دانید ، به عنوان کارگردان گروه تئاتر Bistoon ، من بیشتر آثار غیر ایرانی را روی صحنه بردم. این می تواند برای برخی از افراد از من سؤال کند و از من بپرسید که نام ایران در زبان آنها قرار نمی گیرد. چرا انتخاب شما برای متون خارجی بیشتر است؟ در پاسخ به این انتقاد ، من می خواهم جمله ای از پروفسور بهرام بیضئی را ذکر کنم. وی در یکی از کنفرانس های خود گفت که بعضی اوقات ما با موضوعات و داستانهای ملی که به هیچ وجه بر جامعه تأثیر نمی گذارد ، در صحنه حضور داریم و به ارتقاء فرهنگی مردم این روزها در ایران کمک نمی کند. با این حال ، شما می توانید متون خارجی را انتخاب کنید که تحت تأثیر مسائل آنها برای ارتقاء سطح فرهنگ جامعه قرار دارند. با این حساب ، تلاش من انتخاب متون این ژانر برای اجرای آن بوده است. در حقیقت ، از آنجا که من همیشه ایران را نگران کرده ام ، به دنبال این هستم که به این سؤال پاسخ دهم که اکنون مشکل مردم ما در ایران چیست. و در چه برنامه هایی این مشکل آشکار شد؟ ”

ما باید به دنبال علائمی باشیم که به ایران می آوریم. نشانه هایی مانند ادبیات کلاسیک ، معماری ما ، سینمای ما ، موسیقی ما ، هنرهای تجسمی ما ، فضاهای شهری ما و غیره ، شعری از سعدی را در شهر می بینید و شما را به طور خودجوش به سمت ادبیات فارسی و ایرانی سوق می دهد.

وی گفت: “این اساساً یک مشکل خوش بینانه نیست” ، وی ادامه داد: “برای مثال ، بخشی از همدلی ، وحدت و انسجام ملی در جشنواره تئاتر فجر تعریف شده است. هر یک از ما ، هر کجا که هستیم ، باید میهن پرستی را در اطراف و اطراف خود تقویت کنیم. بحث من بر اساس خودبندی نیست.

به دنبال علائمی باشید که به ایران می آوریم

رئیس گروه تئاتر بیستون ، با تأکید بر اینکه “فراموش نکنید که ما در ایران دشواری زیادی انجام داده ایم” ، وی گفت: “ایران مانند یک مادر یا پدری است که ما خانه را نادیده گرفته و رها کرده ایم. آخرین کاری که ما انجام داده ایم به طوری که این پدر برخی از اهداف بوده است. در واقع ، ما احترامی را که باید به این پدر داده ایم ، باقی نگذاشته ایم. ما باید به دنبال علائمی باشیم که به ایران می آوریم. نشانه هایی مانند ادبیات کلاسیک ، معماری ما ، سینمای ما ، موسیقی ما ، هنرهای تجسمی ما ، فضاهای شهری ما و غیره ، شعری از سعدی را در شهر می بینید و شما را به طور خودجوش به سمت ادبیات فارسی و ایرانی سوق می دهد.بشر در زمانی که سینمای ما آسیب پذیر بوده است ، نقش توجه و هنری آن می تواند نقش زیبایی در این زمینه داشته باشد. به عنوان مثال ، آیا می توان انکار کرد که “مادر” علی هاتامی ، بدون هیچ مرجع مستقیم ، احساسات ما را نسبت به ایران ایجاد می کند؟ یا آثار زندگی داریووش مهروجی یا کار بهرام بیضئی. شبیه به موارد بسیار کوچک است. اینها تأثیراتی است که پازل میهن پرستانه می تواند آن را تکمیل کند ، بدون اینکه لزوماً بر آن تأکید کند. “به نظر من ، ما برای دستیابی به چنین شرایطی باید جلسات تخصصی و جلسات تخصصی در مراکز خانه های فرهنگی برگزار کنیم.”

سیروس سلیمانی گفتگوی خود را با موارد زیر به پایان رساند: “در زیر پله های قلب که شما برکت نخواهید داد …”

۵۹۲۴۲