به طور هم زمان ، من آقای Fardad Farahzad ، تعداد زیادی از شبکه بین المللی ایران را دیدم ، در صفحه X خود نوشت: “تلاش سازمان یافته ای برای جدا کردن خبرنگاران و رسانه ها ، به ویژه ایران بین المللی ، و به تصویر کشیدن آنها به عنوان یک ابزار جنگجو ضد هان و ضد ایرانیانا انجام شده است.” آقای فراهزاد در تلاش است تا از شبکه بین المللی تلویزیونی ایران برای مواضع همکاری با اسرائیل در تجاوز نظامی در ایران جلوگیری کند. او انتقاد از شبکه را “سازماندهی شده توسط دولت و هواداران آن برای برخورد با روزنامه نگاران” می نامد.
اما این به سادگی وارونگی حقیقت است. تلاش برای از دست دادن ردپای روشن خود در حمایت از رسانه ها از اقدامات اسرائیل علیه ایران. تجربه تاریخی روزنامه نگاری ، چه در جهان با داستانی بیش از چهار قرن و در ایران با تجربه تقریباً دو قرن ، نشان داده است که جهت گیری رسانه ها در نگاه مخاطبان معمولی یا منتقدین حرفه ای پنهان نیست.
بر اساس مشاهدات شخصی ، من می گویم: بینندگان شبکه عمدتاً کسانی هستند که امیدوارند با حمله نظامی اسرائیل سقوط کنند. همان جهت گیری عینی مخاطب ، سیاست اصلی این شبکه را نشان می دهد.
منتقدان بین المللی ایران ، از جمله خودم ، صدها مقاله و یادداشت را بر اساس اصول حرفه ای ، با بیش از سی سال روزنامه نگاری ، آموزش حقوق حرفه ای و اخلاقی انتقاد کرده اند. شما نمی توانید صلاحیت و آگاهی حرفه ای از کسانی را به عنوان ماشالله شمس الوازیر ، که صریحاً شبکه “بین المللی اسرائیل” نامیده می شود ، انکار کنید.
این وسایل نه تنها خنثی هستند ، بلکه جنگ ، خشونت و پرخاشگری نظامی را نیز تشویق می کنند و در مواضع آنها به وضوح تحت تأثیر اسرائیل قرار می گیرد. نهمین اصل “اصول اخلاق حرفه ای روزنامه نگاری حرفه ای” تعیین می کند که روزنامه نگاران باید از هرگونه تحریک یا توجیه سلاح های تهاجمی ، سلاح ها و جنگ های خشونت آمیز و علیه نژادپرستی ، آپارتاید ، استعمار جدید و سرکوب رژیم ها خودداری کنند.
اما به جای تعهد به این اصول ، ایران بین المللی نخست وزیر اسرائیل شد و در مصاحبه با وی ، حمله نظامی اسرائیل به ایران را توجیه می کند. رئیس فوری این شبکه “جنگ اسرائیل علیه جمهوری اسلامی” است. تیتر که یک دروغ عالی است و در عین حال یک حقیقت تلخ است.
این دروغ از آنجا به دست آمده است که در هیچ جنگ ، حمله ای به سیستم سیاسی کشور هدف صورت می گیرد. در عوض ، این حمله به زمین ، مردم و زیرساخت های آن کشور است. حمله اسرائیل به قلمرو ایران اتفاق افتاد ، نه فقط یک سیستم سیاسی. اما حقیقت این دارنده این است که نشان می دهد که خواسته های بین المللی این جنگ منجر به تغییر در ایران می شود ، همان هدفی که دولت اسرائیل در حال تعقیب است.
این معکوس اقداماتی از قبیل جاسوسی ، همکاری متجاوزان یا حتی مشارکت در عملیات نظامی علیه کشور ، مشروع و قابل دوام انجام می دهد. رسانه هایی که چنین روایتی را در بر می گیرند ، در واقع چهره ای آزادیخواه از متجاوز ایجاد می کنند.
نوع پوشش خبری ، انتخاب میهمانان و لحن مجریان شبکه مشخص است که اسرائیل را گرفته اند و در ایران موقعیت پشتیبانی دارند.
مهمتر از همه ، بودجه این شبکه کجا تأمین می شود؟ چرا ایران بین المللی منابع مالی خود را صریح و شفاف اعلام نمی کند؟ همه می دانند که این شبکه با بودجه یکی از شاهزادگان سعودی در تاریکی روابط ایران -ساودی راه اندازی شد. منابع مالی فعلی شما کجاست؟ آیا پیروانی دارید که همانطور که سیاست های آنها نشان می دهد اهداف خاصی از این مسیر رسانه ای را دنبال می کنند؟
آقای فراهزاد می داند که منتقدین وی بر اساس اصول حرفه ای صحبت می کنند ، اما از آنجا که او پاسخ حرفه ای و اخلاقی ندارد ، او به کلیشه قدیمی و برچسب زدن متوسل شد. این واکنش نه تنها یک پاسخ است ، بلکه تصحیح انتقاد را تأیید می کند.
کارکنان بین المللی ایران باید به خاطر داشته باشند که عزت حرفه ای مهمترین اصل روزنامه نگاری است. همراه با یک رژیم تهاجمی ، علیه قلمرو کشور ، بدون معیارهای اخلاقی ، حرفه ای یا انسانی توجیه نمی شود. اگر عاشق ایران هستید ، این روش شما نیست.
59243
