این برنامه به پایان رسیده است و پیدا کردن تاکسی در اینترنت به حدی بوده است که بازیگران و بازیکنان از سالن اجتماعات خارج می شوند و به تدریج یک جامعه کوچک در قدم من هستند. بازیگر زن حامد محمد به من نزدیکتر است و واضح تر گوش می دهد. او می گوید: “این مهم است که بدون ابتذال به مخاطب بخندیم.” بنابراین ، برخی از جملات نامناسب و باز می گویند: چرا آنها به همه چیز می خندند؟ حتی برای شکنجه صحنه ها!
به نظر نمی رسد که من از رفتار برخی از مخاطبان کار “Crohherer” تعجب کنم. بعید به نظر می رسد که من می دانم که Saeedi پویا ، نویسنده اثر ، صرفاً قصد خندیدن و خندیدن به مخاطب بود. داستان در مورد برخی از دانشجویان است که در حال تهیه یک نمایشنامه برای یک جشنواره دانشجویی و تمرین در حمام اتاق خواب دانشجویی هستند ، اما این مشکل آنها نیست. یکی از موانع برای یکی ظاهر می شود ، و درست هنگامی که اصطلاح Crashnando به افزایش تدریجی یک قطعه یا قدرت در موسیقی اشاره می کند ، در این کار ، قدرت موانع کارگردان و بازیکنان کار به طور فزاینده ای با استعداد می شود.
نمایشنامه “کرشستو” تئاتر هادیز است. به خصوص جوان و تازه وارد ، اما صدای هنرمندان تئاتر کند و تدریجی می شود تا سرانجام روی صحنه یا صحنه ببینند که هنرمندان با ایده ها و ایده های خود روبرو شده اند؟ هنرمندان ، نویسندگان و روشنفکران این سرزمین قرن ها در موانع زیادی درگیر بوده اند ، نه فقط برای ایجاد کار ، بلکه برای زندگی و زندگی هنری.
آنها در طول نیمه گذشته بیشتر درگیر تنوع زیستی مضاعف بوده اند و هنرمندان کمتری توانسته اند همه چیز و هنر خود را نشان دهند. در نتیجه ، صحنه های تئاتر و سینماها جایی برای چندین دیدگاه نبوده است و جامعه با انواع آثار رنگارنگ روبرو نشده است که منجر به بلوغ ذهنی و توانایی دستیابی به سطح درک و دانش می شود که به درستی به ساده ترین واکنشهای عاطفی پاسخ می دهد.
در چنین فضایی ، برخی از هنرمندان زبان شوخی و خنده را برای جذب مخاطب و ادامه زندگی خود انتخاب کرده اند و تا کنون آمده اند که به محدوده ابتذال ، به ویژه در سینما رسیده اند. برخی از خانوارها ، برخی دیگر به آن طرف آبها مهاجرت کرده اند و بقیه ، در صورت وجود ، تبدیل شده اند یا به هم ریخته اند.
به نظر می رسد که مخاطب “Kshondo” چندان عجیب نبود. آنها در این دنیای یک صدا مشروط شده اند که چاره ای جز شوخی کردن ندارند و امیدوارم که کار “Kernshan Two” که با صدای آرام و لرزان باقی می ماند ، سرآغاز یک کرشنی قدرتمند در تئاتر و سینما است و صداهای هنرمندان به تدریج چنین قدرتی را به دست می آورند تا هنرمندان بسیار قدرتمند باشند. برای خلاص شدن از شر کمدی و ابتذال و البته مقابله با آثاری که نشان دهنده عقاید و ایده های مختلف است.
۲۴۲۲۴۲
