در روزهای اول ژوئن ، با کنسرت های بی شماری در سالن های بزرگ پایتخت ، یک مشکل آزار دهنده و نگران کننده به یک مشکل آزار دهنده و نگران کننده تبدیل شد. خاموشی کامل سیستم های خنک کننده و تهویه در راهروها که علی رغم ظرفیت بالا و هزینه های قوی ، نمی توانند حداقل راحتی را برای مخاطبان خود فراهم کنند.
ایسنا نوشت: یکی از سالن هایی که اخیراً در مورد سیستم خنک کننده گزارش شده بود ، فعال نشده بود ، تالار بزرگ وزارت کشور بود که کنسرت هایی مانند هارون افشار را در تاریخ 3 ژوئن و شب گذشته برگزار کرد. کنسرت هایی که نه در فضای موسیقی بلکه در گرمای سوزان به یاد ماندنی بودند.
این شواهد نشان می دهد که مقامات راهرو ، ضمن برش سیستم های تهویه مرکزی ، از تولید کنندگان هر کنسرت خواسته اند تا تجهیزات خنک کننده جایگزین مانند تهویه هوا را ارائه دهند. با این حال ، این تیم به فضای وسیع و متراکم اتاق پاسخ نداد. گفته می شود که اجاره این اتاق بیش از 5 میلیون دلار است. با این حال ، مدیریت اتاق حتی حداقل زیرساخت های راحتی را فراهم نکرده است و به بهانه “مدیریت مصرف انرژی” ، عملاً شرایط قریب به اتفاق را به مخاطبان تحمیل کرده است.
علاوه بر این ، سالن نمایشگاه میلاد در همان زمان محدودیت های مشابهی داشته و مجاز به استفاده آزادانه از سیستم های خنک کننده نیست. بخش برق پس از عدم تولید انرژی و تأمین انرژی در نامه ای به سالن ها اطلاع می دهد که حداکثر دمای مجاز برای تنظیم کولرها 2 درجه سانتیگراد است. عددی که قبلاً در 2 درجه تأسیس شده بود. این دستورالعمل ها در شرایطی صادر می شود که در آن ما عملاً دو ساعت برق در مناطق مختلف کشور هستیم و مصرف کنندگان مصرف کنندگان با هشدار و جریمه روبرو هستند.
اما آنچه در بین همه اینها فراموش شده است “مردم” است. افرادی که وارد سالن هایی می شوند که در هنگام پرداخت قیمت های بیش از حد ، قابل تحمل ، قابل تحمل و یا لیاقت یک رویداد هنری نیستند ، در بعضی موارد تقریباً دو میلیون در هر بلیط مصرف می کنند! افرادی که پایتخت واقعی این چرخه فرهنگی هستند ، اما در واقع اولویت تصمیم گیری نیستند.
نکته ای که نباید از آن غافل شد این است که در بسیاری از کشورها و حتی در اسناد رسمی دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ایران ، بر استفاده از منابع انرژی پاک مانند پانل های خورشیدی تأکید کرده است ، اما چرا از سرمایه گذاری در درآمد یک میلیارد دلار امتناع می ورزید؟ چرا استفاده از ژنراتورها ، UPS یا تثبیت کننده که می تواند استقلال الکتریکی موقت ایجاد کند ، در دستور کار قرار دارد؟ آیا این پس انداز فقط برای حفظ حداکثر سود ، با هزینه راحتی و سلامتی افراد است؟
سرانجام ، احترام به مخاطب نه تنها با تبلیغات یا تفسیر خوانندگان محبوب حاصل می شود. احترام واقعی فراهم کردن حداقل شرایط انسانی برای دیدن یک رویداد هنری است. تهویه خاموش می تواند پس انداز برق باشد. اما ، بدون شک ، این یک حقیقت تلخ در مورد جای مردم در روابط فرهنگی این روزها است.
243
