صدا -از -دست به ابزاری در برابر دولت های غیر دولتی تبدیل شده است/ با وجود بودجه بزرگ ، یک سازمان ورشکستگی
به گزارش روزنامه شارگ ، ضعف های شدید مدیریت ، چشم انداز یک جانبه از سیاسی و عدم خلاقیت و جذابیت در تولید محتوا ، رسانه های سمعی و بصری را به ابزارهای ناکارآمد و جنایتکارانه تبدیل کرده است.
سازمانی به رهبری بودجه بزرگ Balem اکنون به نظر می رسد یک موسسه ورشکسته است. نه شنوایی یا سود ، و در عین حال به بودجه تضمین شده خود اعتماد دارد. مدیریت آن مسئول نیست و هیچ تمایل به اصلاح ساختار فرسوده آن وجود ندارد. بعضی اوقات ، انتقال سری ، مانند پایتخت ، که بسیار مورد استقبال قرار می گیرد ، بهانه ای برای غرور مصنوعی است ، اما همه می دانند که این موارد استثنائات است ، نه قاعده و فاصله مخاطبان مخاطبان غیرقابل انکار.
در زمانی که شبکه های اجتماعی و سیستم عامل های مستقل نقش برجسته تری در زندگی مردم ایفا می کنند ، تلویزیون دیگر جایگاه خود را در خانه ها ندارد. صدای جهت گیری های هنری ، که حتی نمی توان آن را “جناح” نامید ، اعتماد به نفس عمومی را در اخبار و تحلیل خود نابود کرده و مردم را به سمت منابع دیگر سوق داده است. مخاطب دیگر قبلاً دوست ندارد. این دقیق تر و انتخابی تر شده است ، و فقط در موارد خاص ، مانند انتقال یک مجموعه محبوب ، می توانید دوباره به تلویزیون برگردید.
اما شاید مهمترین چالش سمعی و بصری در زمینه فرهنگی یا خبری یافت نشود ، بلکه در رفتارهای غیر دیپلماتیک و برخلاف منافع ملی است. اگرچه این رفتارها از منظر مخاطبان داخلی می توانند بی اهمیت باشند ، اما در عمل آنها صدای آمریکا ابزاری را در برابر دولت های غیر دولتی قرار داده اند.
در برنامه های قبلی که دوباره در برنامه سفر قند قرآن دیدیم ، قبل از مسخره مقامات سعودی نبوده است. توضیحات مقامات قانع کننده یا قصد اصلاحات نبود. در همین حال ، دیپلماسی کشور در تلاش است تا روابط خارجی را بهبود بخشد و تنش ها را کاهش دهد. رویکردی که توسط مقامات عالی سیستم انجام شد.
Consideators و تحلیلگران بارها و بارها هشدار داده اند که این رفتارها با انسجام داخلی و چگونگی ارائه تصویری نامناسب از کشور در سراسر جهان چه کاری انجام می دهند. بیشترین خسارتی که صدای آن را متحمل شده است ، استراحت عمیقی است که با مردم روبرو شده است. هیچ کلمه جدیدی و الگوی جدیدی وجود ندارد. برنامه ریزی همچنان شعارهایی باقی مانده است و اعتماد عمومی به اخبار آن تا حد ممکن به پایین رسیده است.
سوال واضح این است: چرا مردم ، به ویژه جوانان ، باید چنین کالاهایی را نشان دهند؟ آیا مقامات این سازمان عمومی و طولانی این سؤالات را می پرسند؟ چه چیزی از تمایل سیاسی و انجام اصلاحات جدی در مدیریت رسانه ، محتوا و سیاست خود چیست؟ توجیهی برای ادامه مسیرهای نادرست و اثبات شده که حتی برای خود مدیران آزمایش شده اند چیست؟
صدا -ه -art به یک نهاد گران قیمت و ناکارآمد تبدیل شده است که یک دستاورد ملموس برای مردم یا اعتماد به نفس عمومی ندارد. رسانه هایی که فقط در زندگی واقعی مخاطب نقش مفیدی دارند.
۲۳۳۰۲
