نرمی و مهربانی در زندگی او آشفته شد. چندین ویژگی برای تأمل در آن وجود داشت. به نظر می رسید که طبیعت می تواند با جهان روبرو شود و فریاد بزند: این انسان است (شکسپیر).
در رم ، خورشید فقط می خندید. نسیم تازه خوشحال است. کبوترها در آسمان تمیز پرواز کرده اند. در این روز بهاری آرام ، واتیکان بل و همه کلیساها ناگهان بازی می کنند. یک حادثه شدید رخ داده است. مردم هر کلاس ، عجله ، گریه و دفتر مرکزی به پلازا دل واتیکانو می روند.
دوشنبه ساعت 9:50 بعد از ظهر ، روز بعد از عید پاک ، این صبح بهاری ، یک درد غم انگیز رخ داد. پاپ پرواز کرد.
او آخرین بار در واتیکان ایوان در عید پاک در عید پاک ظاهر شد ، دستان خود را برای توده های عاشقانش تکان داد و آخرین حرف او این بود: “خواهران و برادران عزیز ، عید پاک مبارک”.
او نتوانست نوشتار خود را بخواند. او به نوشتن و خواندن “کاردینال دی دیوراولی” اعتماد کرد. در آخرین خطبه و خطبه خود ، وی در جهان و خلع سلاح ، آتش سوزی زیاد در غزه و صلح در اوکراین خواست.
خورخه ماریو برگولیو نام اصلی او بود ، اما نام مستعار فرانسیسکو را در سنت فقر ، صلح و فروتنی ، فرانسیس آسا انتخاب کرد.
پدرش ایتالیایی بود. در طول فاشیسم ، او به آرژانتین رفت و در بوئنوس آیرس ازدواج کرد. پدر کارگر راه آهن و یک زن خانه دار بود. او فرزند ارشد خانواده پنج بازی شد. متولد 9 دسامبر. او به مدرسه رفت و برای شبهای شب کار کرد و روزها تحصیل کرد. او از باشگاه ها محافظت و تمیز می کرد. در یکی از کارخانه های محلی ، جنگنده دیکتاتوری نظامی آرژانتین از نزدیک در کارخانه های محلی کار می کرد. جسد این جنگنده هرگز پیدا نشد ، که برای اولین بار شکنجه شد. او شیمی را تحصیل کرد. او فلسفه را مطالعه کرد. او ادبیات و روانشناسی را تدریس می کرد. یک حادثه زندگی او را تغییر داد. در سن 5 سالگی ، وی دچار ذات الریه شدید شد. او نیمی از ریه خود را از دست داد. سپس معنویت شوید. او به والدین معنوی رسید و در مدارس مسیحی تحصیل کرد. او به مدت پنج سال کشیش شد. در سال 6 ، او رهبر یاسویان آرژانتین شد. او در عناوین و مدارس مسیحی تحصیل کرد تا اینکه سرانجام در پاپی نشست. اولین پاپ غیر اروپایی در آمریکای لاتین. پاپ که عاشق فوتبال است.
وی در کشوری متولد شد که میلیون ها مهاجر در آن مستقر بودند. سپس او اجداد و دستیاران مهاجران و پناهندگان در سراسر جهان شد. هنگامی که پناهندگان بی خانمان در آبهای جنوب ایتالیا شکسته شدند و خود را در دریا غوطه ور کردند و غرق شدند ، پیرمرد به آنجا رفت و به نام و خاطره خود گل را به دریا انداخت.
پاپ فرانچسکو یک لیبرال آزاد بود. منتقد سرمایه داری بی رحمانه مصرف گرایی بیش از حد و توسعه غیر ضروری بود. خردی که به تغییرات آب و هوا و الهیات آزادیخواه توجه کرده است. این یک پناهگاه بود. این یک تحمل بود. قلب خود را به سمت مهاجران ببرید.
فارزان با انگلیسی ، ایتالیایی ، اسپانیایی و آلمانی فروتن و صحبت می شد. مردی با افق باز. در سال 4 ، من از نقش و عدم موفقیت کلیسا در نسل کشی بومی کانادا عذرخواهی کردم
و او عذرخواهی کرد.
وی گفت که دوست دارد به جای وزارت جنگ ، یک وزارت صلح در جهان داشته باشد.
هر سال ، در سنت سنتی و عرف ، او روز پنجشنبه قبل از عید به زندان مرکزی روم می رفت. با نماد فروتنی ، پای مردان و زنان ، مسیحیان و مسلمانان شسته و بوسه شدند. وی همچنین از زندانیان مهاجر بازدید کرد.
امسال ، چند روز قبل از بسته شدن آن ، وی روز پنجشنبه به زندان جوانان رم رفت. بوسیدن یک زندانیان جوان مسیحی ، مسیحی و مسلمان ، بوسیدن سیاه و سفید ، و گفت: “عزت هنوز در شما است و هر یک از ما می توانیم گناه کنیم.”
من خوشحال نبودم ، اما او با زندانیان مهربان بود.
این مراسم یادآوری یک یادآوری سنتی است که در آن مسیح در آخرین شام چهار رسولان شسته شد. پاپ مخالف اعدام بود.
پاپ بزرگ پلی برای پیوستن ، عشق و مهر بود. برای سال ، جلسه خصوصی آن با آیتولا سیستانی پایدار است. پیرمرد در طول کرونا به عراق رفت. او به نجف سفر کرد. او با یک کوچه تنگ و باریک با آن مرجع جهانی در خانه ساده اجاره شده خود ملاقات کرد. بازدید خصوصی تقریباً یک ساعت. هیچ کس از آنچه بین این دو رهبر اتفاق افتاده است آگاه نیست ، اما پاپ به روزنامه نگاران در هواپیما گفت: آیتولی سیستانی یک مرد فروتن ، خردمند ، خردمند و مدرن است و این جلسه برای روح من مفید بود. وی گفت که وی به مدت پنج سال هیچ سیاستمدار را نپذیرفته است و فقط با مذهبی ملاقات می کند. Ayatolá Sistani یک قاب زیبا برای پاپ بود ، که در آن سخنان امام علی گفت: مردم دو گروه هستند. یا نوع آن در ایجاد یا شریک زندگی شما در دین است.
وی در حین بازدید از عراق ، از مسلمانان جوان بخاطر کمک به آنها در ترمیم کلیساها در حمله وحشیانه تروریست ها در مناطق شمال ، تشکر کرد و افزود: بزرگترین کفر گسترش نفرت بین برادران و خواهران ما است.
دوشنبه ساعت 9:50 بامداد موزلی به تاریخ رسیده است. او قدرت دین را دریافت کرد ، اما دین به قدرت نرسید. این مریم گلی فروتن مدافع مهاجران ، مهاجران و بیگناه بود. کلیساهای ایتالیایی به همه کسانی که از زادگاه خود فقر برای نان و رهایی ظلم و آزادی ظلم و آزادی ظلم و زندگی بهتر و زندگی بهتر با همه خطرات فرار کردند ، پناه بردند. هنگامی که در رم ، این زن و مرد ، کودکان ، جوانان و پیرتر ، به تمام رنگ ها ، مذاهب و حرفه ای که به کلیساها آورده بودند ، نگاه می کردم ، من عرفانی شیخ ابولهاسان خارقانی را به یاد می آورم ، که در خانه خانه خود نقش داشت: هرکسی که به سمت او می رفت.
در یک شب سرد و سخت ، یک پناهنده سرگردان که جایی و جایی نداشت ، به یک کلیسا پناه برد. یک پدر معنوی به او پناه برد و غذا را برای او فراهم کرد. صبح ، پناهنده کلیسا را ترک کرد ، اما او موضع خود را ترک کرد: پدر کلریکو ، من به خدا اعتقاد نداشتم ، اما من خدایی را که شما باور دارید دوست دارم.
من به دنبال زندگی در دنیایی بدون جنگ بودم. من به صلح علاقه داشتم. او به آزادی اعتقاد داشت. صدای عشق به او شنیده و ایمان آورده بود. صرف نظر از همه محدودیت ها ، مرزها ، افکار و رنگ ها ، او عاشق خلقت خدا بود ، گویا او در کل زندگی خود با ناصر خوسرو علوی همراه بوده است:
ایجاد همه نهال ها خدا/ هیچ یک از شما یا نهال ها یا صندلی ها نیست
منبع: روزنامه شارگ
۲۴۴۵۷
