از نظر حرفه ای ، این یک کار منسجم و یکنواخت بود که همه عوامل گروه با یک هدف خاص از راه پیروی کردند و وظیفه بیننده را بدون در نظر گرفتن انزجار شناسایی کردند.
داستان یک خانواده ایرانی با تمام خصوصیات آن یافت شده و پنهان و با تمام نقاط ضعف و نقاط قوت زندگی آنها ، داستانی با موقعیت های جذاب و دلپذیر و جهت به موقع.
یک خانواده “معمولی” مانند اکثر مردم ایران ؛ صاف و صادقانه ، بدون ضعف ، کلمات تلخ و تلخ و گاهی اوقات لکنت زبان شیرین و رفتارهای معترضشان همه خلوص داخلی و نجابت و دوز آنها بدون دوز بودند.
فیلمنامه فصل هفتم ، به ویژه دیالوگ های پینگ پنگال او ، کاملاً دقیق و مؤثر بود ، با خنده مخاطب ، اشک هایی که از چشمان او جاری می شود ، و در ناخودآگاه او زندگی و رفتارهای فردی و روزمره را به وجود آورد. منصفانه نیست که فیلمنامه منسجم این فصل قابل قدردانی باشد ، یا مدیریت لحن برای انتخاب و جهت گیری صحیح ، و همچنین جهت هوشمند Sirus Moghaddam و مجسمه Zrrín را برای موسیقی بسیار عمیق و تأثیرگذار به آریا آزیم نجاد ارائه نداد. زیباترین سکانس هفتمین پایتخت ، که مخاطبان را مجذوب و مجذوب خود می کرد ، تقابل ناقی به همراه هما و دیگران بود و سکانس زیبای گفتگوی نقی با پیامبر رضه (ص) و هما تنها هوما.
“پایتخت هفتم” نشان داد كه افراد علاقه مند و نیازمند ، شاد و امیدوار به عنوان سرگرم کننده و سرگرم کننده در زندگی هستند ، اما نه کمدی های غول پیکر که ظاهر فیلمساز ، به مردم می دهد و از این طریق و اجرای آنها.
مقامات فعلی تلویزیون فکر نمی کنند که سرمایه محصول تشکیل سیاست آنها است ، حتی اگر در فصل 7 ، توالی روابط خانوادگی NAQI با Praza Praza و پناهگاه آن پر جنب و جوش تر شود! یا ما معتقدیم که این بار خانواده عادی وفادارتر و مذهبی تر و نشانه ای از انصراف مذهبی و مذهبی هستند ، ایده سرمایه از پیش تعیین شده بود ، و تسلیم واقعیت ایده خلاق و نگرش مدیریتی جدید و مراقبت از سرمایه پایتخت باید کنترل و نظارت بیشتری تلقی شود. فیلم های بسیار سطحی یا اسکریپت و فیلم ، سریال های سطحی ، سطحی و ضعیف که حتی به مخاطبان هدف توجه نمی کنند! آنها کار نمی کنند و سرمایه در حال هدر رفتن و از دست دادن مخاطب است!
۵۷۵۷
