Mojtaba Raei پیش از این داور ششمین جشن مستقل سینمای مستند ایرانی در سال هفتم و نسخه هفتم جشنواره سینمای Haghighat در سال 2 بوده است.
به گفته ایسنا ، در این متن با تیتر: “هرکسی که به آینده ایران علاقه مند باشد به این نور می رسد.” است:
“به نام خدای مهربان
جشنواره سینمایی مستند Independiente غرق است. کسانی که این جایزه را دریافت کردند و اکثریت عجیب و غریب ، به همراه کسانی که این جایزه را دریافت نکردند ، از جشنواره و نتیجه نهایی خوشحال شدند. ما مطمئن هستیم که آرا به درستی خوانده شده است. به همین دلیل می توان گفت که آثار نامزد شده اند و جایزه ای دارند. نتیجه خرد جمعی پزشکان مستند حرفه ای هستند. نتیجه این خرد جمعی قبل از همه قابل توجه است.
اما من فکر می کنم که امور اجتماعی و دانشگاهیان این کشور باید این خبر خوب را دریافت کنند که طلوع وجود داشته است که می تواند از خرد جمعی مستندهای این مرز استفاده کند! در حقیقت ، آکادمی به معنای حکمت جمعی مستندهای حرفه ای کشور است.
فرض کنید فیلم ها و فیلم های مستند علائمی هستند که دیده می شوند و دیده می شوند.
فیلم های زیبا در واقع با چهره هستند. گاهی اوقات با شکوه و دیدنی و البته بارها. معمولی و جزئی بی فایده ، و همانطور که می گوییم فیلم فارسی. “در حوض” الیا کازان یک هیئت مدیره کاملاً شخصی است. “Padrino” یک نقاشی شخصی باشکوه است. دیدن این هنوز دلپذیر است.
گفتن اینکه چگونه سینمای مستند نقاشی میلان کوندرا به جاودانگی کمک می کند: “تصور کنید زندگی در دنیایی که منعکس نشده است. شما رویای چهره خود را می بینید ، و ایده این است که چهره شما منعکس کننده آنچه در درون شماست ، منعکس می شود. پس از آن ، وقتی شما ابتدا یک آینه دریافت می کنید. تصور وحشت خود را خواهید دید! (جاودانگی ، میلان کوندرا)
اما سینمای مستند آینه است. دیدن آینه می خواهد جرات کند ، و اگر کسی جرات جرات کند ، از باشکوه ترین نقاشی های فیلم لذت خواهد برد. برای کسی که فقط به عنوان سرگرمی به فیلم نگاه می کند. آنها ایده بسیار خوبی هستند. یکی که بیشتر از سرگرمی است. شما باید فیلم مستند را انتخاب کنید.
کسی که شجاعت با خود یا محیط اطراف خود را ندارد. آنها از سینمای مستند لذت نمی برند. کسانی که از دیدن خود واقعی خود می ترسند. آنها از سینمای مستند متنفر خواهند بود.
اگر می توانست به همه مقامات دولتی و پارلمان مجبور شود مستند “خانواده خلیج” را ببیند. فیلم “Qavidel” و چندین فیلم دیگر.
هنگامی که گروهی از یک مرکز تحقیقاتی می خواهند یک موضوع را بررسی کنند ، سرانجام با یک سری کلمات و آمار بیان می شوند. جای تاسف است که این کلمات مطلع شده اند. اما آنها این کار را نمی کنند. همه قبل از آن آگاهی و تعهد را درک می کنند.
حال فرض کنید که این قانون قبل از ورود به پارلمان و سپس ورود به پارلمان ، هر پارلمان را مجبور به انجام یک پروژه تولید جدی خواهد کرد. تولید و به آرامی شروع می شود و در حال حاضر با مشکلاتی که باعث شده است تولید در این سرزمین به زمین بیاید و با قربانیان این مشکلات برای چندین سال زندگی کند. بنابراین آیا واقعی ترین قوانین اتفاق می افتد؟
طبیعی است که می گوید زمان اجازه چنین تجربه ای را نمی دهد. بله ، درست است ، اما یک روش کوتاه وجود دارد. جادوی فیلم مستند راه حل است. دیدن فیلم مستند که به خوبی انجام شده است. گرما را در قلب بیننده ایجاد کنید ، که آن را تیز می کند. تماشاگر مستند چیزی را در درون خود پیدا می کند که هرگز نمی تواند فراموش کند. و این یک خاصیت آینه است.
همه کسانی که امید خود را برای اصلاح کشور از دست داده اند ، حق دارند از سینمای مستند استقبال نکنند.
و کسانی که معتقدند منافع ما در وضعیت فعلی در جای خود قرار دارد ، حق دارند سینمای خصمانه را با مستند خصمانه کنند.
همه کسانی که انتظار دارند چیزهایی را بدست آورند ، حمایت از سینمای مستند هستند زیرا ابتدا باید برای حل یک مشکل شناسایی کنند! سینمای مستند می تواند به درک درک عمیق تری کمک کند.
فرض کنید او در یک آپارتمان است و هیچ آگاهی از همسایه خود ندارد و البته هیچ ارتباطی با آن ندارد. اکنون ، یک روز بوی ناخوشایند از آپارتمان خود را می بینید. شما پلیس را می شناسید و می دانید که او مرده است. شاید او به خود بگوید که من دوست دارم بدانم و می توانم به او کمک کنم! سینمای مستند اجماع اجتماعی ایجاد می کند. شهروندان به درک بهتری از سینمای مستند می رسند. زیرا آینه انجام می دهد. جالب اینجاست که وقتی پیامبر (لا پاز با اوست) می گوید ، مؤمن مؤمن است. او مطمئناً به این معنی نبود که آینه تعریف و ساده گفتن نیکی است. من فکر می کنم بیشتر منعکس کننده نقص برای اصلاح بود. البته آینه باید نرم باشد و فراتر از آن نباشد.
کاربران خدمتگزاران در کشور هستند. آنها زندگی خود را برای حفظ این آینه ترک می کنند. بندگان که با چند سال فقر فقر تحمل کردند. آنها فرصتی استثنایی برای ملت فراهم می کنند تا در آینه حرکت کنند.
در پایان ، به خاطر داشته باشید که جشن مستقل سینمای مستند نشان داد که سینمای مستند هنوز در حال تنفس است. و آن چراغ ها با روغن روغن خود. آنها روشن مانده اند. و من همه آنها را می بوسم. هرکسی که به آینده ایران علاقه مند باشد ، به این نور می رسد.
چهارصد مارس سه سه شرور رفیع »
۲۴۴۵۷
