از قوس عملی تا Borak Ozchiwit ؛ درآمد نجومی Türkiye با Faces/ Türkiye دومین صادر کننده جهان است

Reyhaneh Eskandari: سینمای ترکیه ، به ویژه در زمینه سریال سازی ، یک مدل اقتصادی منحصر به فرد اما بحث برانگیز دارد. بر خلاف سینماهای سبک مانند هالیوود ، سینمای فرانسه یا سینمای کره ، ترکیه چندان متمرکز بر خلاقیت فیلمنامه و پیچیدگی تاریخ نیست ، اما با چهره های بازاریابی ، بازاریابی و سرمایه گذاری در بازارهای خارجی ، توانسته است صنعت خود را به یکی از سودآورترین بخش های اقتصاد فرهنگی تبدیل کند.

اما این موفقیت اقتصادی لزوماً به معنای موفقیت هنری نیست. بسیاری از آثار تولید شده در Türkiye به دلیل ضعف فیلمنامه ، استفاده از کلیشه های تکراری و روایت های عاطفی سطحی مورد انتقاد قرار می گیرند.
با این حال ، درآمد نجومی ناشی از صادرات سری ، جذب عمومی بین المللی و تبدیل بازیگران به مارک های جهانی صنعت را حفظ کرده است.

در این گزارش ، ما عوامل درآمد صنعت سریال سازی Türkiye را تجزیه و تحلیل می کنیم.

صادرات سریال ترکی ؛ تجارت یک میلیارد دلار

از تلویزیون محلی تا 5 کشور جهان
Türkiye دومین صادرکننده سریال تلویزیونی در جهان پس از ایالات متحده است. این سریال ترکیه در چندین کشور به ویژه در خاورمیانه ، آمریکای لاتین ، بالکان ، آسیای میانه و حتی بخش هایی از اروپا و آسیا منتقل می شود.

همه اینها در شرایطی است که درآمد سریال های صادرات Türkiye به بیش از 5 میلیون دلار در سال رسیده است. این شکل نشان می دهد که بخش بزرگی از اقتصاد سرگرمی آن مبتنی بر صادرات محتوا است نه بر کیفیت داخلی آثار. آنچه واضح است که فقدان فیلمنامه و حتی عدم وجود یک پایگاه قدرتمند به نمایندگی از نویسنده باعث شده است که محتوای سریال ترکیه به هیچ وجه قابل دفاع نباشد. اما رعایت قوانین تجاری ، سود ترکها در این فرآیند بوده است.

این سریال ترکی توانسته است با استفاده از یک درام عاطفی و عاشقانه که برای تماشاگران عمومی بسیار جذاب است ، کیفیت بصری بالا با فیلمبرداری حرفه ای و استفاده از مکانهای لوکس به دلیل امکانات فنی بهتر و بازاریابی هوشمند و توزیع گسترده در سیستم عامل های بین المللی ، یکی از بزرگترین شرکت های زمینه سریال سازی را ایجاد کند. فروش سری های پیچیده و قراردادهای تجاری باعث می شود که تولید کنندگان و شرکت های ترکیه بودجه خود را در این زمینه اداره کنند و می توانند با کیفیت فنی خود را برای خرید ابزارهای با کیفیت بالا حفظ کنند. این زمانی است که سری ترکیه از مکان ها یا صحنه های با فضای بالایی استفاده می کند که تولید آن برای مأمورین و تولید کنندگان دشوار است. در فضای هیمن و به همین دلایل ، بازیگران دائماً دور ثابت می شوند زیرا محتوا در حال تغییر نیست و فقط لباس هایی که برای هر قسمت می پوشند.
این بدان معنا نیست که بازیگران هیچ ارتباطی با عملکرد ندارند ، به هر حال ، در جامعه سریال سازی بازیگران بسیار خوبی با بازی های قابل توجه وجود دارند ، اما کمبود فیلمنامه باعث می شود که آنها نتوانند گزینه خوبی از مهارت های خود داشته باشند.

اما نقاط قوت و ضعف این شرایط چیست؟ قدرت این است که ترکیه توانسته است یک مدل تجاری برای فروش سریال خود ایجاد کند ، بنابراین سرمایه گذاری های خارجی را به خود جلب می کند ، اما ضرر هنر این است که در بسیاری از این سریال ها ، اسکریپت های ضعیف ، شخصیت های سطحی و داستان های کلیشه ای به ارزش هنری آنها منجر شده است.

بازیگران را علامت گذاری کنید. بازیگران تجاری یا سفیران؟

یکی از اصلی ترین استراتژی های صنعت سریال سازی Türkiye تبدیل بازیگران به مارک های تجاری است. بر خلاف هالیوود ، جایی که کیفیت بازی و مهارت های بازیگری موفقیت یک بازیگر را تعیین می کند ، در Türkiye ظاهر جذاب و محبوبیت اینستاگرام از عملکرد مهمتر است. بسیاری از بازیگران برجسته Türkiye نه تنها به عنوان بازیگر بلکه به عنوان سفیر مارک های بین المللی نیز فعالیت می کنند. این موردی بوده است که بازیگران ترکیه به جای درخشش در این سریال ، بیشتر در مهمانی های بین المللی لباس و مدل سازی حضور دارند. صحنه های بزرگ جهان بسیار مورد بحث قرار گرفته است ، و حضور بازیگران در این صحنه ها می تواند جهانی سازی آنها را نشان دهد ، اما سؤال این است که آیا بازیگران ترکیه می توانند جشنواره های فیلم را که بازیگران بزرگ در آن رقابت می کنند ، تشدید کنند. این باعث می شود سفیر کسب و کار هویت هنری شما برای کسب درآمد برای شرکت های ملی یا بازیگری که روز و شب را برای هنر خود می گذراند ، درآمد کسب کند. این زمانی است که این سفیران تجاری می توانند به اندازه بزرگترین بازیگران جهان باشند.

نمونه های ارقام تجاری می تواند Borak Ozchivit باشد ، یک چهره تبلیغاتی در مارک های خاورمیانه و دارای قراردادهای چند میلیونر با شرکت های عرب در زمینه تبلیغات است.
جان یامان یکی دیگر از بازیگران ترکی است که به هر حال ، به دلیل چهره اش در ایتالیا شناخته شده است و برای حفظ تبلیغات جهانی خود در این بازی با مارک های لوکس همکاری می کند.
Tuba Boyukston چهره ای مشهور ترکیه در مدل سازی در فرانسه است و در جشنواره جشنواره بین المللی حضور داشته است.
Archel Handy همچنین یکی از پر بازدیدترین چهره های اینستاگرام Türkiye است که دارای محبوب ترین مارک های زیبایی و مد است و در این زمینه به یک چهره جهانی تبدیل شده است.

به روش مثبت ، بازیگران ترکیه به عنوان یک برند شخصی فراتر از سینما و تلویزیون به دست می آورند و از طرف دیگر ، بسیاری از این بازیگران به جای ارتقاء مهارت های هنری ، بر تبلیغات ، الگوسازی و شبکه های اجتماعی تمرکز می کنند.

ورود Netflix و تغییر مدل اقتصادی سری ترکیه

با ظهور سیستم عامل های انتقال مانند Netflix ، Amazon Prime و Disney Plus ، مدل توزیع سری ترکیه تغییر کرده است.

نتفلیکس با سرمایه گذاری در سریال ترکی به عنوان “محافظ” (هافیز) ، “هدیه” (هدیه) و “آیا ما دویدیم؟” (چه زمانی فرار می کنیم؟) او سعی کرده است این محتوا را به بازار جهانی برساند.

اما این همکاری نیز چالش هایی داشته است:

اپیزودهای موجود در سریال ترکیه از تلویزیون 5 تا 5 دقیقه بوده است که مطابق با استانداردهای بین المللی نیست و برای آنها مناسب نیست. اگرچه او در تلاش است تا زمان هر قسمت را در کار دیجیتال کاهش دهد ، که این اتفاق نیفتاده است. از طرف دیگر ، سانسور و محدودیت های محتوا از داستان های چالش برانگیز جلوگیری کرده است. نکته دیگر این است که رقابت با محتوای با کیفیت بیشتر نسبت به ایالات متحده ، کره و اروپا باعث شده است که سریال ترکیه ها را دشوارتر کند.

قدرت این امر این است که سیستم عامل های دیجیتالی به صنعت سریال سازی ترکیه اجازه داده اند تا به بازارهای جدید دسترسی پیدا کنند ، اما بسیاری از سریال های ترکیه به دلیل وابستگی آنها به فرمول های سنتی هنوز نتوانسته اند مکانی قوی در بازار جهانی پیدا کنند.

فیلمنامه

یکی از مهمترین انتقادات سریال ترکیه ، ضعف نوشتن و استفاده از کلیشه های فرسوده است. بیشتر این سریال ها بر روی موضوعاتی مانند عشق ممنوعه ، خیانت ، انتقام جویی و درام خانوادگی تمرکز می کنند و احتمالاً در داستان پردازی کمتر خلاقیت است. اما چرا این کلیشه ها هنوز کار می کنند؟ یکی از آنها این است که عموم مردم در خاورمیانه و آمریکای لاتین به درام عاطفی علاقه مند هستند.

از طرف دیگر ، سریال های طولانی فرصت های بیشتری برای اعلام و کسب درآمد دارند.

همچنین شایان ذکر است که ، با این حال ، فرمول های اثبات شده کمتر خطرناک و از نظر تجاری هستند ، بنابراین ترک ها به دنبال تغییر آن نیستند.

درست است که این سبک از سریال هنوز مخاطبان دارد و به خوبی فروخته می شود ، اما عدم نوآوری باعث می شود سینمای ترکیه جهان را به دست بگیرد. آنچه بسیار جدی است این است که چنین اسکریپت هایی به هیچ وجه نمی توانند ارزش هنری داشته باشند و در سطح برخی از کارهای بین المللی در سطح پایین قرار دارند.

نقش دولت ترکیه در صنعت سریال سازی

سینمای ترکیه فقط یک تجارت نیست بلکه وسیله ای برای دیپلماسی فرهنگی است.
سریال های ترکی سریال به عنوان “بررسی ورود” وت “اوتمن” وی از یک ناسیونالیست برای ترویج تاریخ عثمانی و ایدئولوژی ملی گرایانه استفاده کرده است.

علاوه بر این ، این سریال ها تأثیر مستقیمی بر صنعت گردشگری ترکیه دارند. بسیاری از گردشگران خارجی به دلیل سریال محبوب خود به شهرهایی مانند استانبول ، کاپادوکیا و بدروم سفر می کنند.

بنابراین ، هنگامی که این سریال به جذب گردشگران و افزایش نفوذ فرهنگی ترکیه کمک می کند ، دولت از این مشکل حمایت می کند ، اما برخی از سریال ها بیشتر از آثار مستقل هنری به تبلیغات سیاسی شبیه هستند.

سپس ، به طور کلی ، تجاری سازی بازیگران و برند آنها ، مدل صادرات به صورت سری و سرمایه های خارجی ، کار با نتفلیکس و معرفی بازارهای جدید و استفاده از سینما به عنوان یک ابزار قدرت نرم و دیپلماسی فرهنگی باعث ایجاد درآمد نجومی در ترکها در داخل و خارج می شود ، اما این موفقیت اقتصادی همیشه به معنای موفقیت هنری نیست.

۵۷۵۷