ایالت تئاتر ایران در سالهای اخیر ، به ویژه در بین هنرمندان این شهر ، دستخوش تغییرات و چالش های جدی شده است. کاهش حمایت مالی ، عدم وجود تسهیلات و زیرساخت های کافی و مشکلات اقتصادی از جمله عواملی است که باعث شده بسیاری از هنرمندان برای تغییر حرفه یا ترک تئاتر باشند. این تئاتر که زمانی به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای ساخت و انتقال پیام های اجتماعی و سیاسی شناخته می شود ، اکنون با توجه به مشکلات بی شماری تهدید می شود.
به گفته خبرگزاری Mehr ، Cyrus Hemmati ، بازیگر و کارگردان تئاتر ، که سالها در این زمینه کار کرده است ، به وضوح این شرایط را لمس کرده و نگران آینده هنر تئاتر در ایران است.
در این گفتگو با سیروس همماتی ، ریشه مشکلات موجود در تئاتر کشور و به ویژه تأثیرات منفی بحران های اقتصادی و عدم حمایت دولت در کیفیت و کمیت تولید تئاتری را بررسی می کنیم. علاوه بر این ، در این گفتگو ، وی نظرات خود را در مورد وضعیت هنرمندان شهر و راه حل های ممکن برای بهبود وضعیت فعلی ابراز کرد.
با توجه به وضعیت فعلی تئاتر این کشور ، به ویژه در شهرها ، چرا می بینیم که بسیاری از هنرمندان تئاتر ، به ویژه جوانان شهر ، به حرفه های دیگر می روند؟ آیا این به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم امکانات در تئاتر است؟
سوال وی قطعاً یکی از مهمترین و یکپارچه ترین سؤالات در مورد وضعیت تئاتر است. واقعیت این است که این تحقیر هنر محدود به تئاتر نیست. سینما ، موسیقی و سایر هنرها نیز با همین مشکلات روبرو هستند. به نظر من ، دلیل اصلی این وضعیت مشکلات اقتصادی است که بر همه بخش های جامعه تأثیر گذاشته است. نه تنها هنرمندان ، بلکه صنعتگران ، بازنشسته و عموم مردم نیز به این بحران ها آسیب می رسانند. در حقیقت ، آنچه امروز می بینیم نه تنها برای هنرمندان تئاتر بلکه بر کل جامعه نیز تأثیر گذاشته است.
بنابراین ، به نظر شما ، چه تأثیری در کیفیت و وضعیت کار هنرمندان توسط مقامات و به ویژه تئاتر دارد؟
تأثیر این تحقیر بسیار عمیق است. در حقیقت ، بسیاری از هنرمندان به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم حمایت کافی از سوی مقامات مجبور شده اند حرفه را تغییر دهند. این حتی باعث شده است که جوان با استعداد علاقه مند به تئاتر به آثار دیگر متوسل شود. متأسفانه ، ما هنوز منتظر تغییرات اساسی هستیم. اما آنچه ما را بیشتر نگران می کند ، عدم وجود سیستم پشتیبانی تئاتر و هنرمندان است. این وضعیت تا زمانی که بودجه به درستی اختصاص یابد ادامه خواهد یافت.
چگونه شما به عنوان یک مدیر هنری و هنری به عنوان یک هنرمند هنری و هنری هستید؟ آیا این وضعیت بر کیفیت اقدامات و تولید هنری تأثیر داشته است؟
بله ، متأسفانه وضعیت فعلی تأثیر زیادی در کیفیت تولید تئاتر داشته است. به عنوان مثال ، هنگامی که بسیاری از هنرمندان مجبور به کاهش هزینه ها و محدود کردن زمان آموزش هستند ، نمی توان منتظر کیفیت و کیفیت بالا بود. این نوع تئاتر به یک زیرمجموعه تبدیل می شود و بیشتر در بازتولیدهای سطحی عمق حرکت می کند. با کاهش حمایت مالی ، بسیاری از هنرمندان به جای 7 روز مجبور به گذراندن دو روز آموزش هستند. این وضعیت باعث می شود کارهای تئاتری نه تنها از نظر فنی ، بلکه برای کاهش کیفیت نیز محتوا باشد.
این مشکلات محدود به تئاتر تهران نیست و هنرمندان شهر با چالش های مشابهی روبرو هستند. آیا شما به عنوان یکی از هنرمندان اصلی راه حلی برای بهبود وضعیت تئاتر شهر دارید؟
بله ، یکی از اصلی ترین مضرات تئاتر ، به ویژه در شهرها ، عدم توجه به استعدادهای هنری این مناطق است. در شهرها ، به ویژه در استانهایی مانند اصفهان ، ممکن است پتانسیل های زیادی وجود داشته باشد که به دلیل کمبود تسهیلات و پشتیبانی فراموش می شوند. من معتقدم که یکی از راه حل های اصلی ایجاد فضاهایی برای نشان دادن آثار و همچنین انتساب محصولات تئاتری لازم در شهرها است. این اقدامات می تواند هنرمندان جوان را به خود جلب کند و استعدادهای موجود را در این مناطق حفظ کند.
اگر می خواهید به عنوان یک هنرمند پس زمینه به تئاتر پیام دهید؟
پیام من برای مقامات این است که هنر تئاتر نه تنها یک ابزار تفریحی است بلکه یک ابزار فرهنگی و آموزشی است که می تواند تأثیر عمیقی در ساخت جامعه داشته باشد. تحقیر این حوزه در واقع تحقیر فرهنگ و هویت یک ملت است. ما به عنوان یک هنرمند ، نه تنها به دنبال تولید آثار هستیم بلکه به دنبال انتقال پیام از جامعه به دیگری هستیم. امیدوارم مقامات متوجه این حساسیت ها شوند و بودجه لازم را به روشی منصفانه و مصمم به این بخش اختصاص دهند.
۲۴۵۲۴۴
