چرا نسل جدید به دنبال تاتلو و ساسی ادامه می دهد؟

Mahsa Bahadori: در سالهای اخیر ، روند گسترده جوانان نسبت به خوانندگان مانند Sassi Manneck و Tatloo به یکی از مهمترین موضوعات فرهنگی تبدیل شده است. برخی این را نشانه ای از کاهش طعم هنری و حرکت جامعه به سمت ابتذال می دانند ، در حالی که برخی دیگر بر این باورند که این تغییر نتیجه مستقیم محدود کردن سیاست ها در زمینه تولید فرهنگی است. در یک مورد ، آیا این نتیجه تحت تولید محتوای فرهنگی است ، یا عامل اجتماعی و رسانه ها عامل اصلی هستند؟ سعید مهدی ، جامعه شناس ، در مورد این موضوع بحث می کند و در مورد نقش سانسور ، سیاست های فرهنگی و ارتباطات جهانی در پیکربندی طعم موسیقی نسل جدید صحبت می کند.

برخی بر این باورند که جامعه به ابتذال رفته است و افرادی مانند تاتلو مورد استقبال قرار گرفته اند؟

نکته این است که ما برای تولید آثار باستانی فرهنگی چه کاری انجام داده ایم که امیدواریم جوانان و نوجوانان در این مطالب شرکت نکنند؟ در دوره مدرن ، سلیقه های متنوعی وجود دارد و ما نمی توانیم آثاری ایجاد کنیم که به همه سلیقه ها پاسخ دهند. به همین دلیل ، بخشی از جامعه به این نوع موسیقی تمایل دارد.

ما نمی توانیم برای همه سلیقه ها کار فرهنگی تولید کنیم. جامعه هدف باید واضح باشد. به عنوان مثال ، جامعه تحصیل کرده به نوعی فرهنگ ، توده های انواع دیگر افراد ، دانشجویان و کارگران نیاز دارد. بنابراین ، افرادی مانند تاتلو و دیگران مخاطبان خود را دارند و این مخاطبان به آنها تمایل دارند.

آیا با توجه به نیازهای جوانان ، محتوای فرهنگی در کشور تولید شده است؟

در اینجا یک نکته مهم وجود دارد. آیا ما امکان تولید چنین مطالب در کشور را داریم؟ اگر در مورد موسیقی صحبت کنیم ، آیا سانسور کرده ایم؟ آیا ما به موسیقی رپ یا سبک های دیگری مانند فلز اجازه داده ایم؟ با این ساختار ، چنین فضایی وجود ندارد. بسیاری از هنرمندان این کشور به دلیل اینکه مجاز به فعالیت نیستند ، به فعالیت های زیرزمینی متوسل شده اند.

حتی موسیقی اصلی ما محدودیت های بسیاری دارد. در برخی از شهرها ، فرمانداران یا آژانس های قضایی از کنسرت جلوگیری می کنند. این فکر غالب منجر به عدم موفقیت سیستم فرهنگی شده است. بنابراین ، بسیاری از هنرمندان یا فعالیت های غیر دولتی مخفیانه کار می کنند.

آیا این ساختار فرهنگی رسمی کشور برای تأمین نیازهای فرهنگی جامعه است؟

نه ، به هیچ وجه سیستم فرهنگی رسمی این کشور قادر به به حداکثر رساندن نیازهای فرهنگی جامعه نیست. حتی اگر حداقل نیازها را پوشش دهد ، این ارزش هایی است که استراتژی اکثریت را ارائه می دهد. در نتیجه ، افراد از منابع دیگر مانند موسیقی زیرزمینی ، موسیقی غیر دولتی یا محتوای خارجی تغذیه فرهنگی.

فرهنگ در جای دیگر ساخته شده است ، نه توسط دولت ها. در یک جامعه آزاد و دموکراتیک ، تنوع فرهنگی وجود دارد و هر کسی می تواند محتوای مورد علاقه خود را داشته باشد. اما در یک جامعه ایدئولوژیک ، فقط یک محدوده خاص در نظر گرفته می شود و بسیاری در این چارچوب جای نمی گیرند. بنابراین ، این افراد تغذیه فرهنگی خود را از منابع خارج از ساختار رسمی دریافت می کنند.

چرا علی رغم فعالیت موسیقی پاپ در کشور ، آیا آنها بهترین خوانندگان جوانان ایرانی ، هنرمندان در خارج از کشور هستند؟

دلیل اصلی این امر این است که دید ایدئولوژیک ما مانع از عمومی بودن مخاطب می شود. در یک جامعه دموکراتیک و آزاد ، انتخاب هنری افراد صرفاً براساس علاقه شخصی آنها بنا شده است ، اما در یک جامعه ایدئولوژیک ، محدودیت هایی وجود دارد که باعث می شود مردم این چارچوب را برای تأمین نیازهای فرهنگی خود ترک کنند. به همین دلیل ، حتی بسیاری از خوانندگان قدیمی که قبل از انقلاب کار می کردند یکی از محبوب ترین خوانندگان برای جوانان امروز است.

از آنجا که ساسی مانکن سالها قبل از ایران و اوج کار خود در دهه 1980 مهاجرت کرد ، چه عواملی توجه مخاطبان را به خود جلب کرده است؟

این یک مسئله مهم است. اینکه شخصی مانند Sassi Manneck ، علی رغم دو دهه ، سالانه به انتشار شغل خود ادامه می دهد و در خط مقدم باقی می ماند ، فقط برای تبلیغات قوی یا هوشمندانه نیست. چندین عامل تأثیرگذار هستند.

چه تغییراتی در دنیای موسیقی و ارتباطات باعث شده است که برخی از خوانندگان مهاجر محبوب باقی بمانند؟

ارتباطات در دنیای امروز بسیار گسترده تر شده است. بر خلاف گذشته ، هنگامی که هنرمندان پس از مهاجرت از جریان اصلی موسیقی کشور خود دور شدند ، این ارتباطات هنوز هم امروز حفظ می شوند و حتی خوانندگانی که دو یا پنج سال پیش از ایران مهاجرت کرده اند ، هنوز نگران هستند. در دنیای امروز ، مفهوم “فراموشی هنرمند” دیگر معنای گذشته خود را ندارد ، زیرا ابزارهای ارتباطی جدید به مخاطب اجازه می دهد تا حضور و ارتباط خود را ادامه دهند.

آیا موسیقی ویژگی خاصی دارد که باعث می شود برخی از خوانندگان بعد از سالها محبوبیت خود را حفظ کنند؟

بله ، موسیقی یک پدیده استثنایی است. یک خواننده ممکن است 5 سال پیش فعال بوده باشد ، اما آثار او هنوز هم شنیده می شود و نسل های جدید به او علاقه مند خواهند شد. بنابراین ، این تصور که اگر اوج خواننده در دهه 1980 بود ، دیگر نمی تواند محبوب باشد. موسیقی می تواند بارها و بارها افزایش یابد و امواج جدیدی ایجاد کند ، مانند داریوش و ابی هنوز محبوب است.

عوامل موفقیت و تداوم محبوبیت یک هنرمند چیست؟

من فکر می کنم یک فکر در پشت این موفقیت ها وجود دارد. البته منظور من تفکر ، ارزشهای هنرمند نیست ، بلکه نوع ظاهر و استراتژی در مدیریت کار او است. این فکر شامل انتخاب شعر ، شناخت مخاطب ، نوع آهنگ ، تبلیغات و نحوه ارائه آثار است. این حتی می تواند یک فکر جمعی در پشت این موفقیت ها باشد که ناگهان می تواند یک پدیده را برجسته کند و مخاطب را به سمت او سوق دهد.

۲۴۵۲۴۵