کیانیان می گوید: من فکر کردم اردشیر محسس یکی دیگر از “آروین” خواهد بود

مراسم تشییع جنازه داوود احمدی (آروین) روز سه شنبه 23 مارس در مقابل خانه هنرمند ایران برگزار شد و با افرادی مانند سیف الله صمدی ، هادی هایداری ، جواد آلایزاد ، آرایدسمی ، حسن کریمزاده گفت:

زمان با آروین لرد سازگار نبود

در آغاز مراسم ، هادی هادی (روزنامه نگار و کاریکاتوریست) ، که این برنامه را نیز انجام داد ، درباره ویژگی های هنری و شخصیتی آروین گفت: “انگار لحظه با آروین ناسازگار بود و شرایط کار و زندگی خود را تغییر داد.” برای من دشوار است که در چهل سالگی جهان را ترک کنم. این نمادی از نسلی است که برای رسیدن به رویاهای خود جنگیده و باقی مانده است ، اما طوفان تلاطم در بیشترین دوران طلایی منزوی است.

ما نمی دانیم که باید گریه کنیم یا بخندیم

پس از او ، جاواد آلیزاده (کاریکاتوریست) همچنین گفت: “بدن من آسان است که پس از مرگش روی زمین بماند.” در اینجا من اولین و آخرین بازدید خود را با آروین به یاد آوردم. سالی که او اولین کار خود را با انتشار برای من ارسال کرد. موضوع و سبک او خاص بود. در آخرین جلسه در بیمارستان ، دیدم که همه به نوعی می دانند که پزشکان منتظر امیدها هستند ، اما انتظار داشتیم زنده بمانیم.

وی ادامه داد: “طنز باید به مخاطبان خود بخندد و وقتی طنز می میرد ، خندیدن یا گریه مشخص نیست.” آروین یک هنرمند عاشق بود. با این حال ، دشواری زندگی او مسائل جالب در کار او را به همراه دارد و بنابراین میراث زیبایی را به همراه داشت. گرافیک خطوط جذاب ، سبک بود و تحت تأثیر کسی نبود. آروین بی نظیر بود. زیرا این عشق به کارتون و شیفتگی بود.

Ardeshir Rostami (شاعر و طنز) نیز به صحنه آمد ، از مخاطب خواست که آروین را برای خاطرات خوب آروین بازی کند و دانش خود را با آروین ادامه داد: “آروین با عشق ما به همه این مشکلات نرسید ، اما هرگز تسلیم نشد و در یک روز زندگی نکرد.”

من یک زندگی کوتاه اما چشمگیر داشتم

سید احمد تاباتابای ، که دوست نزدیک آروین بود ، گفت: “آروین احمدی مونس به عنوان دوستانش شناخته می شود. این بهتر از هر رابطه خانوادگی بود که ما داشتیم. هنرمندانی که زندگی کوتاه دارند ، اما برای همیشه مدیون فرهنگ و هنر کشور به آروین بودند. آروین بسیار مؤثر بود ؛ زیرا او همیشه مستقل و خوب بود ، وی مورد انتقاد قرار گرفت.

وی ادامه داد: کارتون جامعه را به اندازه برجستگی دقیق می داند. او به عنوان یک آگاهی آگاهانه در روزگار ما کاریکاتوریست بود. صحبت او باعث شد انسان فکر کند و تأمل کند ، و دوستی او مبتنی بر دوستی و دوستی بود که مهمترین بخش زندگی است. علی رغم زندگی کوتاه ، تأثیر او ، عشق او به دوستانش همیشه بادوام است.

متاسفم که برای آخرین بار او را نمی بوسم

سیف الله صمدی (عکاس) همچنین در سخنرانی گفت: “من این روزها آرزو می کنم ؛ چون نمی خواستم در آخرین روزهای آروین به بیمارستان بروم و او را در آن شرایط ببینم ؛ البته او با تلفن با او صحبت می کرد ، اما امروز خوابیدن با من سخت است و من صحبت می کنم.

وی ادامه داد: “در این روزها ، من به هفتاد دهه از آنچه دیده ام و شنیده ام. از دم اول ، مرد تنهایی و مرگ را به ارث برده است. در این روزها ما احساس تنهایی ، نزدیکتر و بی رحمانه کردیم. فضای مجازی که ظاهراً قرار بود به ما بپیوندد ، بسیار دور بود. مرگ که قرار بود در گوشه ای باشد و وقتی با ما رفتار می کنیم. وحشتناک تر و بی رحمانه تر شد.

صمدی تکرار کرد: “امروز ما برای مراسم تشییع جنازه فردی خود ، برای مراسم تشییع جنازه انسان معاصر که در جای او بوده است به دلیل عدم حضور در جای او در اینجا هستیم.” متاسفم که در روزهای اخیر آروین را ندیدم و بوسه نکردم.

می خواست در قطعه هنرمندان دفن شود

بعد از صمدی ، خاله داود احمدی مونس ، به نمایندگی از خانواده ، در سخنرانی گفت: “آروین پسرم بود ، نه عمه او. من از زمان کودکی با خواهرم بزرگ شدم ؛ چون آروین من پدرش نداشت. او یک کاریکارست ، نقاش و طراح بود ، اما ساده زندگی می کرد. روزی

وی ادامه داد: “آروین در قلب هر یک از ما زنده است.” خوشحالم که یک روز خواهرم و خواهرم استعداد او را در نقاشی کشف کردند. از نه سالگی ، کار گرافیکی و کارتونی رسما آغاز شد. وی با کار خود گفت: تمام پیام هایی که می خواست از نظر سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی بیان کند و گاهی اوقات باعث ایجاد مشکلاتی برای خودش شود. بعضی اوقات ما از او ناراحت بودیم ، اما او فقط به ما لبخند زد و گفت: “این قلب من است. شخص می فهمد و نمی فهمد. من افتخار می کنم که عمه او هستم. آروین تمام زندگی خود را سخت کار کرد. این ممکن است که او در 5 سال دو ساعت بخوابد. سرانجام ، در بیمارستان شرکتی ، وی پس از 5 روز تلاش دوستانش ما را ترک کرد.

مرگ پیچیده نیست

رضا کیانیان (بازیگر) سخنران دیگری در این برنامه بود که می گفت: “من آروین را از نزدیک نمی شناختم ، اما او کار خود را تعقیب می کرد.” من از غیبت او متعجب شدم ، بنابراین امروز آمدم. هر روز نشان می دهد که مرگ پیچیده و ساده نیست. همه ما یک روز می رویم. هر وقت یکی از ما می رود ، چند روز عرفانی می شویم و بعد از چند روز به حالت عادی برمی گردیم و خودمان می شویم.

وی ادامه داد: “کارتون این است که ما به آن می خندیم ، اما تلخ”. من همیشه کارتون را دوست داشتم ، و شاید اگر این یک راه دیگر باشد ، این کاریکاتوریست می شد ، اما سرنوشت من را به اینجا می آورد. وقتی کار او را دیدم ، فکر کردم یک ماسه دیگر در اردشیر وجود دارد ، اما او نرسید.

خدا ایران را از دروغ ، خشکسالی و دشمن تسکین می دهد

آخرین سخنران در این مراسم اسد الله آمرائی (مترجم) بود که گفت: من آروین روزنامه زنان را ملاقات کردم. او 5 ساله بود که وانمود کرد 5 سال است. یک بار ، داریوش رضه به طوری که اهورا مزدا ایران از سه چیز مصون است. دشمن خشکسالی و دروغ است. برای من عجیب است که کسانی که حقیقت را می گویند کوتاه تر هستند.

وی گفت: “هنرمندان این کشور نیکوکار این ملک هستند.” من امیدوارم که کسانی که قانون را می نویسند فراموش نکنند که هنرمندان حتی پس از مرگشان به این ملک فکر می کنند.

۲۴۴۵۷