سینمای ایرانی و جهان پر از آثاری است که در وسط جنگ مورد انتقاد قرار می گیرد. آثاری که می خواهند ضد جنگ باشند و با تأکید بر تأثیرات مخرب آن بر جنگ ، از آن انتقاد کنند. از “غلاف فلزی کامل کوبریک تا آثار سینمای دفاع مقدس ایران که جزئی نیستند. البته سینمای ایران سعی کرده است فیلم هایی مانند “قارچ سمی” ، “دست خالی” ، “شیدا” و … درباره تأثیر جنگ بر روان و بدن انسان تولید کند ، اما اغلب این آثار منافع هر کشور را دیده اند ، دفاع از یک جبهه خاص و فراموش شده از اثرات ویرانگر جنگ از طرف دیگر.
به گفته ایرنا ، “در سایه سرو” وجود دارد. انیمیشن با ساختار مینیمالیستی و بدون هیچ گونه اضافی. اثری که داستان را بدون تأکید بر زمان و مکان خاص ، بدون برچسب زدن شخص یا مکانی در پیشانی ، و انتقاد از آن بین آتش سوزی جنگ در این روزهای جهان ، روایت می کند.
“در سایه سرو” داستان یک دختر و پدری است که در یک ساحل غیرمجاز زندگی می کند. پدر کاپیتان است که از اختلال روانی مربوط به جنگ رنج می برد و همچنین از دختر رنج می برد. جنگی که همسرش را گرفت و قصد دارد دخترش را از او جدا کند. بدون دانستن اینکه دریا تصمیم دیگری برای آنها گرفته است.
“در سایه سرو” دقیقاً از صدای آب استفاده می کند. دریا عنصر مهمی در زندگی این پدر و دختر است و حضور پررنگی در کار کار دارد. دریا یک روز یکی از اعضای خانواده خود را می گیرد و اکنون مانع از رفتن دختر به ساحل می شود که دیوار را به ساحل می فرستد. به نظر می رسید که سازندگان به دریا اجازه می دهند که برای روایت خود تصمیم بگیرد.
هوش وی زمانی است که پدر پس از تلاش برای جدا کردن دیوار از ساحل و ارسال آن به دریا ، با قایق در وسط دریا و روی عرشه کشتی سفر کنید. سطحی وجود دارد که در آن دختر در این آب و در ساحل و پدر در تراس کشتی و جلوی آن متوقف می شود. کسی که به یاد تقابل در یک جنگ است. جنگ به پایان رسیده است ، اما تمام لحظات آن هنوز در ذهن کاپیتان تکرار می شود.
“در سایه سدر” او سعی کرده است که داستان را ساده و از جزئیات خود بازگو کند. بهشت ، آب ، دریا ، قایق و … ساده و بدون جزئیات هستند. با همان قالب که همه ما در نقاشی های کودکی داشتیم. البته کشتی جزئیات بیشتری دارد. روی دیوار ، فرش ، رادیو و گلدان ها علامت گذاری کنید. کشتی بیشتر شبیه خانه ای برای کاپیتان است تا خانه ای در ساحل. دیوارها آن را رنگ می کنند و آن را به گلدان های خود آب می دهند. جایی که او سعی کرده است از خانواده دفاع کند ، بیشتر شبیه یک خانه است تا یک سقف در سر در یک ساحل امن.
نکته مهم تلاش مدیر است که کارگردان برای آشکار کردن وضعیت کاپیتان انجام می دهد. پدر درگیر این اختلال است و هر صدا و فیلم او را به یاد جنگ می اندازد. از وسط کارهایی که مخاطب متوجه می شود ، نمادها بهتر قابل مشاهده هستند ، مرغ دریایی تمثیل موشک ها را می گیرند و به سمت سر پدر و دختر پرواز می کنند.
تاریخ همچنین از بار چشمگیر روابط پدر سود می برد -من شرور هستم. در جایی در تاریخ دختر ، پدر روی زمین می افتد و می شکند. در اینجا است که هوش استفاده از یک سبک مینیمالیستی ، همراه با کار دو بعد کار ، به کمک سازندگان می رسد تا بتوانید آنچه را که در ذهن دارند به تصویر بکشید.
“در سایه سرو” این یک تلاش قابل توجه است که مهمتر از همه ، اهمیت نگرانی و سادگی را در روایت داستانها بین انیمیشن های شکوهمند افزایش می دهد و به هنرمندانی که به سادگی از خواب بیدار می شوند و روایت می کنند ، یادآوری می کند.
۲۴۴۵۷
