ترند های روز

داوری: چه موفقیتی برای دفع فساد و بهبود زندگی مردم داشتیم؟ / خرد در اروپا و آمریکا نیز کمتر است / هیچ تصحیحی با هزینه کشورهای مخرب وجود ندارد

گروه فکر: دکتر رضا داواری آرداکانی ، یکی از فیلسوفان بزرگ ایرانی ، نکات بسیار تکان دهنده ای را در مورد جهان و توسعه توسعه ملی در یک یادداشت کوتاه اما بسیار مولد و آموزنده به یاد می آورد. با اشاره به کتاب ارسطو “اخلاق نیکوماک” ، در نظر می گیرد که درس بزرگ این کتاب علم ناکافی از فضایل اخلاقی و لزوم دانستن چگونگی دستیابی به آن است. “اگر کسانی که راه را در دهه های اخیر ترجیح می دهند ، توسعه غربی را ترجیح داده اند ، باید از آنها سؤال شود که در این سالها چه مقصدی از کشور و چه موفقیت در دفع فساد ، اصلاحات اخلاقی ، بهبود زندگی وجود دارد. امور مربوط به امور کشور از طریق کلمات و شعارها به دست آمده و مسیر اصلاحات را طی می کند.

****

یکی از کتابهایی که من تأثیر زیادی داشته ام و از این درس ها آموخته ام ، اخلاق خوب ارسطو است. درس عالی ارسطو در این کتاب این است که علم فضیلت و فضایل اخلاقی کافی نیست. در عوض ، باید بدانید که چگونه فضیلت را بدست آورید و به آن دست یابید. درس این تسلط اکنون تقریباً در اخلاق و سیاسی فراموش شده است و در بسیاری از کشورها امکان دستیابی به منافع کشور و آسایش مردم قصد ندارد در جای سود و رویاهای آنها باشد. به عنوان مثال ، حاکمان وظیفه خود را برای اصلاح و سازماندهی وضعیت کشور و آسایش مردم در نظر نمی گیرند و ناتوانی ، ناکامی ها ، درد و رنج و ناتوانی را برای سرزنش دشمنان در نظر می گیرند ، و ما ندیده ایم و آنها شنیده ایم کسانی که می گویند اگر بگویند. دولت همچنین می گوید که همه مشکلات و مشکلات ناشی از وجود و دخالت این یا آن کشور است و تا آنجا که نمی توان دید ، بنابراین باید نابود شوند.

اما تصحیح حاصل شده با هزینه نابودی کشورها غیرممکن است. در چنین شرایطی ، هیچ فرصتی برای حکمت عملی وجود ندارد تا به زندگی مردم و ترتیب امور کشور توجه کند و کشور به دولت بماند و مردم دست نخورده باشند و گاهی اوقات تعادل چیزها می تواند باشد روبرو کشور ظاهراً این بوی بدبینی را می بخشد. دوستان من گاهی می گویند شما دائماً شکست می گویید. یک بار امیدوار باشید. ما هیچ امید و ناامیدی نداریم. امید با خرد و درک امکانات همراه است ، و اکنون این خرد و درک حتی در اروپا و آمریکا نیز کمتر است و همه مردم جهان کم و بیش با نوشابه و رویاها زندگی می کنند.بشر اگر قرن بیست و یکم به XXI ، اروپایی و اروپایی و بیست قرن قرن بیستم در آینده فرصت هایی را می دیدند. اکنون که افق پوشانده شده است ، و ما فیلسوفان یا صاحبان نظری را نمی دانیم که به آینده امیدوار باشند.

بنابراین چه چیزی می توانیم از دنیای توسعه نیافته انتظار داشته باشیم؟ دنیای توسعه نیافته ، روشنایی را با خرد و خواسته ها سوء تفاهم کرده است و نمی داند که مسیر خواب و خواب به سرزمین آزادی و سعادت نخواهد رسید. اکنون تنها راه برای وجود ، راه دشوار توسعه است. اگر بگوییم که ما راهی را که در دهه های اخیر سفر کرده ایم ترجیح می دهیم و آن را راهی برای فتح و پیروزی بر توسعه غربی می دانیم ، در مورد آنها بحث می کنیم و چرا نباید سؤال کنید ، اما باید چندین دهه بخواهید. این کشور و چه موفقیتی به امور کشور برای دفع فساد و اخلاق اصلاحات و بهبود زندگی و سازماندهی مردم دست یافته است.
من دوست دارم کسی لیستی از این پیروزی های بزرگ را ترتیب دهد.اما فکر کردن در مورد گذشته دشوار به نظر می رسد. اگر می توانستیم کمی در مورد این سؤالات فکر کنیم ، می فهمیدیم که چقدر گران هستیم و می توانیم سعی کنیم از طریق کلمه ، شعار و قدم در مسیر اصلاحات برگردیم.

216216

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا