Mahsa Bahadori: بیست سال پیش ، کاظم ، یک فیلمساز سابق ، مستندی درباره ناباروری زنان روستای خود تولید کرد ، که فیلم های آنها در آن زمان توسط زنان از روستا به سرقت رفته و ویران شد. اکنون ، پس از بیست سال ، او می فهمد که مشکلی برای ناباروری برای روستائیان وجود ندارد ، و این بار کاظم تصمیم می گیرد فیلمی بسازد تا حقیقت را آشکار کند و در راه ساخت فیلم با مشکلات بزرگتری روبرو شود.
زبان این فیلم ترکی است ، فضای آرام و جذاب دارد و همه بازیگران آن به همان روشی هستند که آنها یک درام را به یک کمدی تبدیل کرده اند.
با همان بهانه ، با رضا جمالی ، کارگردان فیلم “سونزوز” مصاحبه کردیم که در زیر خوانده می شود.
تا چه اندازه نگرانی زنان برای ایجاد چنین موضوعی داشت؟
سالها پیش ، او چندین واقعه از کسانی که آنها را محاصره کرده بودند و آشنایان در مورد ناباروری گروهی از زنان شنیده بودند ، و همسران آنها به دلیل عدم حضور و حقوق نقض شده آنها به پرونده ها روی آوردند. البته ، همانطور که در فیلم Suezoz اشاره کردم ، مردانی نیز وجود دارند که تا آخر عمر به همسران خود وفادار بوده اند و مراقب آنها نیستند و همسر خود را تحت هیچ شرایطی ترک نکرده اند. با توجه به آنچه شنیدم ، برای من پیش آمد که من در یکی از فیلم هایم تلاش می کردم و از آنجا که شن و ماسه ملی و بین المللی با استقبال خوبی از فیلم کوتاه “برش” دریافت شد ، تصمیم گرفتم این مشکل را گسترش دهم و اضافه کنم. و مبالغ فیلم “سونزوز” را تهیه کنید.
آیا این اصطلاح کور در برخی مناطق است؟
خوشبختانه ، امروزه ، با آگاهی روزافزون از مشکلات ناباروری و مراجعه به پزشکان تخصصی و مراکز درمانی ناباروری ، بیشتر مشکلات ناباروری و ناباروری مردان حل شده است و بیشتر آنها می توانند کودکانی با باروری پیشرفته داشته باشند. بنابراین می توان گفت که اصطلاح نابینایی در چالش های کند و کند امروز است. اصطلاح نابینایی هنوز باید در این مناطق استفاده شود.
اینکه زبان کار متفاوت است نگران نبود که کار نتواند با مخاطب تعامل داشته باشد؟
به نظر من ، این بیش از زبان ، نوع روایت ، تاریخ ، شکل و ساختار فیلم است که باید جذاب و مخاطب باشد. اگر این فیلم داستانی نرم داشته باشد ، دیگر برای مخاطب مهم نخواهد بود که کدام زبان فیلم را تولید می کند و تا آخر علاقه به فیلم خواهد داشت. با توجه به تأملات عمومی در عرصه بین المللی ، این نگران نیست زیرا بسیاری از مخاطبان غیر ایرانی از سراسر جهان با این فیلم در ارتباط بوده اند و پس از تماشای فیلم ، آنها نظرات مثبتی را برای فیلم من نوشتند. مخاطبان بیرونی ، مانند کسی که سالها در فرهنگ بومی آذربایجان زندگی کرده است ، گریه می کند و در چندین رویداد فیلم “Suezoz” می خندد و به شخصیت های مظلوم فیلم فکر کرده است. با شانس ، مخاطبان عزیز این کشور نیز با فیلم Sonzuz به خوبی ارتباط برقرار می کنند.
آیا بازیگران در سری در واقعیت ترکها هستند؟
زبان همه بازیگران این فیلم آذری و تمام استان اردبیل است. ما از بازیگران و معتمدین بومی و آردبیلی استفاده می کنیم تا معتبر و نزدیک به واقعیت باشند. او بازیگرانی دارد که توانسته اند نقش پزشک را به خوبی اداره کنند.
این کار تا چه اندازه برای افزایش مادری است؟
من دوست دارم خود مخاطب باشم ، اما احساس می کنم که باید در مورد تاریخ هشدار دهم ، و اکنون این افراد با نسل هایی که نمی توانند فرزند نداشته باشند ، گرفتار شده است.
این فیلم سعی می کند در مورد عدم وجود کودک هشدار دهد.
وقتی یک زن 5 ساله را می بینم که زایمان می کند ، اتفاق می افتد.
اگر این کودک برای سکوت فضای این فیلم نبود ، من بحث بقا را در این فیلم مطرح کردم و می خواستم داستان زندگی را بازگو کنم ، اما واقعیت جامعه ما این است که این اتفاق می افتد.
آیا این شهر فرضی است یا بخشی از آن با واقعیت مرتبط است؟
خوب ، این شهر کنترل شده است و من یک قالب مستند دارم ، اما بعد می فهمیم که روستاهایی وجود دارند که به مراکز درمانی و خدمات دسترسی ندارند.
تا چه اندازه انگیزه خود را برای این کار در سالهای اخیر در ترکی تشویق کردید؟
این فیلم کوتاه همیشه از من الهام گرفته است ، اما من بسیار خوشحالم که در سالهای اخیر پوست پوست ، آپاراتچی ، او ، در گره خورده ، موجی را ایجاد کرده است که ترکها دوست دارند فرهنگ و زبان خودشان را نشان دهند.
۲۴۵۲۴۵
