پرویز فنی زاده در تاریخ بازیگری وجود ندارد / خارجی در نقش منفی وجود ندارد
به گزارش خبرگزاری فارسیرو به نقل از روابط عمومی موزه سینما، اصغر همت در این کارگاه گفت: روزی روزگاری انسان اگر صدای خوبی داشت می توانست قاری و بازیگر شود اما امروز شرایط فرق کرده است. . .
وی افزود: در بازیگری مقوله مربوط به حواس انسان شکل دیگری دارد زیرا نباید خود را محدود به چیزهایی مانند دیدن و شنیدن کرد. ضرب المثل معروفی وجود دارد که می گوید بازیگر باید ببیند چه چیزی نیست و نه آنچه هست.
آگاهی برای یک بازیگر ضروری است.
بازیگر سریال امام علی (ع) گفت: هیچ فردی نیست که با یافتن راه درست تنفس و تسلط مجدد بر بدن آسیب ببیند پس هر فردی با کسب این مهارت ها می تواند انسان بهتری باشد. کار بزرگ استانیسلاوسکی جمع آوری و جمع آوری عادات انسانی بود. وی تنش عضلانی را سم بازیگری دانست و اهمیت تنفس صحیح را در زندگی شخصی مهم دانست. نکته جالب این است که انسان از ابتدای تولد تا زمانی که معنای اضطراب را بفهمد، تنفس صحیح دارد.
همت با بیان اینکه یک بازیگر باید در زمینه های مختلف دانش زیادی داشته باشد، تصریح کرد: یک بازیگر نیاز به یادگیری در زمینه های مختلف دارد. مثلاً یک بازیگر روی صحنه تئاتر باید به توانایی های خود تکیه کند، در حالی که در فیلم امکان برداشت های مختلف و همچنین مقوله ای مانند تدوین وجود دارد. در تئاتر نمی توان تقلب کرد و به همین دلیل است که معیار توانایی یک بازیگر در صحنه تئاتر است. بازیگری به شکل واقعی توسط افرادی انجام می شود که تجربه بازیگری دارند.
دانشگاه محل رشد است نه کشف.
این هنرمند تصریح کرد: به نظر من فردی که سابقه فعالیت نمایشی ندارد و آموزش کافی در این زمینه ندارد نباید در دانشگاه پذیرفته شود. از ابتدا باید زمینه فعالیت خود را بین نویسندگی، کارگردانی، بازیگری، نمایش عروسکی و … مشخص کنید، زیرا دانشگاه محل رشد استعدادها است نه کشف آن و به همین دلیل وجود استعداد. ذاتی هر فعالیت هنری اساسی است و میزان علاقه عامل تعیین کننده ای نیست.
همت ابزاری در مورد اهمیت تنفس صحیح داشت: همه افرادی که به اشتباه نفس میکشند سردرد دارند. اولین فعالیت برای شروع عمل، بازگشت به تنفس صحیح اولیه است. استانیسلاوسکی معتقد بود که بدون تنفس صحیح، بازیگری اصلا امکان پذیر نیست و یوگا به عنوان ورزش اصلی بازیگری به حساب می آید، زیرا بدن و ذهن انسان را آزاد می کند.
وی با بیان اینکه بازیگری درست تنها در شرایط سلامت کامل روح و جسم به دست می آید، گفت: به نظر من حتی وجود لهجه هم عیب محسوب می شود و با آن نمی توان نقشی مانند هملت را بازی کرد. یک بازیگر برای ایفای نقش یک نابینا یا دیوانه باید 100 درصد سالم باشد. همچنین لازم است فعالیت ها و تمرین های صحیح مرتبط با بازیگری جزء عادات ثانویه علاقه مندان به این رشته باشد.
بازیگر سریال «آژانس دوستی» ادامه داد: حمید تساریانیان معتقد بود برای یک بازیگر رفتار غیرارادی باید جنبه اختیاری هم داشته باشد. اگر انسان عضله و بدن آزاد نداشته باشد صدا و بیان ندارد و همانطور که گفته شد تنش عضلانی سم عمل است و رفع این موارد تنها با تمرینات مداوم حاصل می شود.
بداهه گویی یک اصل در بازیگری است.
وی با اشاره به اینکه بداهه گویی یک اصل در بازیگری است، گفت: هر اتفاقی ممکن است روی صحنه بیفتد و بازیگر باید بدون اینکه مخاطب متوجه شود آماده برخورد با آن باشد.
همت درباره شخصیتهای منفی نمایشها گفت: معتقدم نقش منفی بیرونی وجود ندارد زیرا هیچ فردی در دنیا وجود نخواهد داشت که شخصیت منفی محسوب شود، بلکه این مخاطب است که منفی بودن یک نقش را تشخیص میدهد. همچنین نحوه بیان جملات در زبان استاندارد موضوع مهمی است که باید به آن توجه شود. بیان بدون لحن یا لهجه را زبان معیار می گویند و بیان معیار دارای قوانین و مقرراتی است.
خلاص شدن از شر یک شخصیت کار آسانی نیست.
همت گفت: یک بازیگر بزرگ نمی تواند در طول یک سال در چند نمایش ظاهر شود زیرا نمی توان به راحتی از شر یک شخصیت خلاص شد. علاوه بر این، ایفای نقش نیازمند چندین ماه تحقیق است.
بازیگر «یه حبه قند» گفت: فیلم و تئاتر دو مدیوم متفاوت هستند اما اصول اساسی حاکم بر آنها در بازیگری تفاوتی ندارد. آشنایی یک بازیگر سینما با لنز ضروری است اما برای بازیگر تئاتر این مشکلی ندارد. یک بازیگر می تواند تحت تاثیر فیلم ها و چیزهای دیگر باشد، اما در هر صورت باید سعی کند از دام تقلید دوری کند. موضوع دیگر این است که تئاتر موضوعی فعال است، اما امروزه بیشتر آثاری که روی صحنه می روند روایتی هستند و این موضوع جایگزین کنش گرایی شده است.
فعالیت هنری مستلزم خلاقیت است.
همت گفت: «مهمتر از آموزش، تمرین است و یک بازیگر باید مدام تمرین کند تا بتواند نقشی را در مقابل دوربین بازی کند.» فعالیت هنری مستلزم خلاقیت است و این شامل بسیاری از چیزها می شود که در نهایت به چیزی خلاق تبدیل می شود. اگر اثر هنری فاقد خلاقیت باشد، فقط تکنیک دخالت می کند و تاثیری نخواهد داشت.
همت خاطرنشان کرد: در سال 56 دانشجو بودم و در فیلمی به نام «موهای قرمز» به کارگردانی غلامحسین لطفی بازی کردم که پرویز فنی زاده نیز در آن حضور داشت. فکر می کنم پرویز فنی زاده در تاریخ بازیگری ایران وجود ندارد. یک بار می گفت دوست دارم گسترده زندگی کند و نه طولانی، اما من معتقد بودم که هنرمند موظف است طولانی زندگی کند. فنی زاده به قول خود عمل کرد و در 46 سالگی محل را ترک کرد. از شاگردان آن زمان تنها هفت نفر باقی ماندند که از میان آنها امین تارخ، مهدی فقیه، حامد مظفری، جمشید اسماعیل خانی و … بودند.
بیضی در سینما یک استثناست.
این بازیگر درباره بهرام بیضایی نیز گفت: حضور بهرام بیضایی در راس دانشکده هنرهای زیبا شانس بزرگی بود زیرا به لطف او افراد سطح بالایی برای تدریس به این دانشگاه آمدند و حتی برای دروس جزئی اساتید کار کردند. معروف این نسخه تنها محدود به عرصه تئاتر نبود و سایر رشته های هنری نیز از هنرمندان مهمی برای تربیت شاگردان بهره می بردند.
وی ادامه داد: بیضایی هیچ وقت مرا غافلگیر نمی کند زیرا خودش از همه کارهایی که انجام داده بزرگتر است. این یک استثنا در تاریخ ما است. بیضایی در کار خود متخصص است و همیشه برای کاری که انجام می دهد احترام زیادی قائل است.
این کارگاه که در اتاق فردوس موزه سینما برگزار شد، پنج ساعت به طول انجامید و بیشتر آن به تمرینات عملی اختصاص داشت.
۲۴۴۵۷