دایره گچ قفقازی؛ غم بی عدالتی و نابرابری بدون احساس پوچی
نمایشی از «برشت» با اجرای خوب و حرفه ای روی صحنه تئاتر دیده می شود که با درک درست از شخصیت «برشت» و با ایمان و وفاداری به دیدگاه ها و روش های او از مسیر اصلی منحرف نمی شود. یک روش خلاقانه و نوآورانه
«برشت» صحنه تئاتر را وسیله ای برای سرگرمی نمی داند. بلکه معتقد است که عموم مردم با آثارش خود را در بطن جامعه خود قرار می دهند و به بهانه روایت داستان روی صحنه به قضاوت وقایع جامعه زمان خود می نشینند. جایگزینی شعور مخاطب در لحظاتی به جای تکیه بر احساسات ناشی از اجرا، از ویژگی های «برشت» است که در تئاتر به آن فاصله گرفتن می گویند. امیر دژاکام در نمایش جدید خود «دایره گچی قفقازی» دقیقاً با پیروی از اندیشه، آرمانها و سبک «برشت» آلمانی، با استفاده از نیروهای جوان هنرجویان تئاتر، نمایشی درست و دقیق را برای تماشاگران به صحنه برد. تئاتر علاوه بر اینکه مخاطب را به دنیای واقعی اطراف خود می برد. مردم نمی توانند این نمایش را با لذت تماشا کنند. اما او خود را با جامعه خود تطبیق نمی دهد، در حالی که غرق در روایت نمایش است، ناگهان به جغرافیایی که او را احاطه کرده است، پرتاب می شود و احساس می کند که به جای صحنه تئاتر، با صحنه زندگی واقعی و متفاوت و متناقض آن روبرو است. مردم، و در مورد حوادث و نظریات سیاستمداران، حاکمان، جاهلان و روش های عدالت خواهی و برابری و قضاوت در مورد مظلوم و ستمگر.
تعمق و تأمل اصالت تئاتر است. اما سرگرمی و تسطیح آفت صحنه تئاتر امروزی است. دژاکام با تربیت آگاهانه و عمیق خود نه تنها از این ورطه فاصله گرفت، بلکه اهمیت هویت و اصالت هنرجویان را که آینده تئاتر را رقم می زنند، یادآوری می کند. نمایش با شروعی گرم و دلنشین آغاز می شود و از همان ابتدا از مخاطب می خواهد که شاهد داستانی ساده باشد. اما با خلاقیت و درایت کارگردان، داستان کم کم دلنشین و در میانه، تکان دهنده و جدی و در انتها تکان دهنده و عمیق، باطن بیننده را به وجد می آورد و اگرچه سرشار از غم است. , بی عدالتی و نابرابری . بدون احساس پوچی و ناامیدی، سرشار از لذت است. یکی دیگر از ویژگی های نمایش امیر دژاکام این است که با توجه به پیام نمایش و پیروی از سبک برشت، انصاف را بین بازیگران به ویژه هنرجویان تازه کار و دیگر حرفه ای ها رعایت می کند و نقش اول و دوم را به این شکل آشکار و پر رنگ نشان نمی دهد. که در آن همه با هم برابرند به جز کسی که شخصیت احساس را منتقل می کند.
۵۷۵۷