رویدادهای ملتهب سیاسی و اجتماعی سال‌های اخیر، برگزاری مناسب جشنواره‌های مرتبط با حاکمیت را که البته معتبرترین جشنواره آسیا محسوب می‌شد، با چالش‌های جدی مواجه کرد. امینی «که در وفاداری به آرمان‌ها تردیدی نداشت، اما اکثر سینماگران به او اعتماد نداشتند، نه تنها باعث کاهش آسیب‌ها نشد، بلکه با ایجاد فضایی توهم‌آمیز، زمینه غیبت عمومی را فراهم کرد. فیلم و فیلمسازان و ایجاد فضایی پر از التهاب و تنش، «محمد خزاعی» که با پیشینه مثبت خود به عنوان رئیس سازمان سینمایی و سپس دبیر جشنواره انتخاب شد، هر چند در این دوره عامل همدلی و همدلی بود دوره او به عنوان منشی جشنواره‌ها متأسفانه با پیروی از روند توهم‌آمیز برخی از حاکمان دولت سیزدهم نتوانستند چهره و نقش او را بازیابند، در چنین شرایطی انتخاب فردی از میان اهالی سینما که ویژگی‌های خاص و فردی او همیشه تأثیرگذار بوده است ارتقای اعتبار و هویت جشنواره فیلم فجر.
در بحران اجتماعی و سیاسی یک جامعه، نحوه ارتباط و تعامل با اهالی فرهنگ و هنر با سایر اقشار جامعه بسیار متفاوت است، همچنان که هنرمند می تواند در ایجاد بحران نقش اساسی داشته باشد. نقش کلیدی در کاهش و آرام سازی بحران، آنچه مهم است تعامل و گفت و گو و نقش مدبرانه نمایندگان دولت در بهره برداری از فرصت طلایی و همگرایی جامعه فرهنگی و هنری است. شهسواری و خانه سینما و بچه های دیگر نمونه ای از این جریان هستند. سال‌ها شاهد بودیم که متولیان فیلم دولتی نه تنها از این فرصت‌های داخلی افراد خوب استفاده نکردند. بلکه با رفتار خشن خود بر آتش و جنجال افزودند. به نظر می رسد با وجود همه پیش بینی های منفی که برخی از آنها درست و منطقی است مانند ایجاد انحصار و باند و حفظ منافع شخصی باید مسیر دیگری را تجربه کرد. زیرا در شرایط کنونی بحث منافع شخصی و فرصت طلبی نیست. بلکه درباره اعتبار یک جشنواره قدیمی و معتبر است که با حملات متعدد خارج از کشور برای حذف آن از گردهمایی های بین المللی فیلم مواجه است. طبیعتاً شهسویری راه سخت و دشواری در پیش دارد، از یک سو باید پاسخگوی مخالفان و مخالفانی باشد که او را دولتمرد می نامند، از سوی دیگر به عنوان یک ایرانی دلسوز علاقه مند است که مسبب اتحاد و همدلی بین همه فیلمسازان، آرمان گرایان و ملی گرایان ایرانی با وجود برخی دلخوری ها. آنها همچنان می خواهند برای مردم کشورشان فیلم بسازند و اعتبار جشنواره را بالا ببرند، هر چند که اعتبار و اعتمادی در بین فیلمسازان دارد. اما مسیر موفقیت شما در شفاف سازی مواضع و عملکرد اجرایی و ثابت قدم بودن در گفتار و اعتقادات شماست. برخی روش های اجرایی در گذشته بهترین راه حل برای ترویج جشنواره فجر بود. اما حالا برخلاف خودش عمل می کند، مثلاً انتخاب «هیئت انتخاب» که تأثیری ندارد، یا نحوه اکران فیلم در سراسر کشور به بهانه جشن انقلاب برای فیلمی که هنوز تمام نشده است. ; اما با فرافکنی عمومی و مواجه شدن با انتقاد برخی رسانه ها باعث می شود که فیلمساز از حضور در جشنواره منصرف شود یا به جای اهدای تندیس و مبلغی ناچیز، با تعیین چهره های موثر و پیشگام جایزه جشنواره را تغییر دهد و یا هیئت داوران را انتخاب کند. تنها یکی که انتخاباتش قابل پیش بینی باشد و ده ها راهکار مناسب و مطلوب دیگر که می تواند جشنواره را از رکود کنونی نجات دهد.
۵۷۵۷
