صداوسیما نمی خواهد بپذیرد که صلاحیت رسانه ای ندارد/ بی اعتمادی تهرانی ها به رسانه ملی 4 بر 1
به گزارش فارسیرو، اقتدار خبر و رسانه یعنی مردم چقدر به اخبار تولید شده توسط این رسانه ها اعتبار می دهند؟
روزنامه اعتماد نوشت: در بررسی ارزشها و نگرشهای سال گذشته، ۵۸ درصد مردم به رادیو و تلویزیون اعتماد کم یا بسیار کمی داشتند. تنها 27 درصد ابراز اطمینان زیادی کردند. بی اعتمادی دو برابر اعتماد بوده است. این اطمینان در مردان، در جوانان و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی بسیار کمتر، در کارگران کمتر و برعکس در زنان خانه دار بیشتر است. در مرکز استان کمتر و در شهرها بیشتر است. در تهران خیلی کمتر است.
در واقع با توجه به تمامی متغیرهایی که نشان دهنده اثربخشی و اهمیت کیفیت هستند، وضعیت اعتماد به این رسانه بسیار بدتر است. مثلاً در استان تهران نسبت اعتماد و بی اعتمادی به صدا و سیما حدود 4 به 1 است و اگر این را برای شهر تهران بگیریم احتمالاً از نسبت 5 یا 6 به 1 بیشتر می شود. خبر بعدی هم همینه در همین نظرسنجی می توان گفت که افراد بالای 50 سال و افراد با سطح تحصیلات پایین 2 برابر جوانان و تحصیلکرده ها اخبار را از طریق صدا و سیما دنبال می کنند. به طور کلی صدا و سیما از عرصه رسانه های مدرن خارج شده است.
البته اعتماد به رسانه های دیگر بهتر از اعتماد به رادیو و تلویزیون نیست، شاید بدتر از آن، اما نیازی به مقایسه این دو نیست. رادیو رسانه رسمی کشور است. مثل این است که بگوییم اعتماد مردم ما به مسئولان کشور همان اعتماد به بیگانگان است و متفاوت نیست و عادی است.
رادیو و تلویزیون باید هم از نظر کمیت و کیفیت و هم از نظر اعتماد برتر باشد. اگر مردم مشکلی در مورد اعتبار اخبار پیدا کردند، از آنها بپرسید. تقریبا هیچ موردی وجود ندارد که این اتفاق بیفتد، کاملا برعکس. ماجرا نیز روشن است، زیرا سیاست اطلاع رسانی این رسانه «روایت محور» است نه «حقیقت محور». بعید است دست اندرکاران از شنیدن اخبار خود راضی شوند، مشکل این است که حتی در مواردی که خبر صحیح می دهند، چون محور روایت است، شنوندگان آن را نمی پذیرند و روایت کذب می دهند سرب
تکذیب این وضعیت صدا و سیما توسط کسانی که در آن شرکت می کنند بدترین خبری است که می توانید بشنوید. در واقع دیگر نباید انتظار تغییر در این رسانه ها را داشته باشیم. رادیو و تلویزیون با حرفه روایی محوری خود بزرگترین ظلم را در حق اخبار واقعی می کنند اما مخاطب بی طرف آن را نمی پذیرد.
23302