به گزارش خبرگزاری فارسیرو، حبیب محبیان از آن دسته خوانندگانی بود که سرانجام در سال 1387 با چراغ سبز دولت احمدی نژاد به ایران بازگشت، اما نه تنها نتوانست به فعالیت حرفه ای خود ادامه دهد، حتی در یک مورد بازداشت شد. داشتم موزیک ویدیو می ساختم. اگرچه او به زودی آزاد شد، اما داستان ناکامی ها ادامه یافت و سرانجام درگذشت. شاید به همین دلیل هر بار که دولت های مختلف از جمله احمدی نژاد، رئیسی و روحانی به موضوع بازگشت هنرمندان خارج از ایران می پرداختند، مرور تجربه ناکامی های حبیب موضوع را جدی می گرفت. هنرمندان ایرانی خارج از کشور نه تنها به ایران بازنگشتند، بلکه بسیاری از آنها که پس از انقلاب فعالیت خود را در ایران آغاز کردند، از کشور خارج شدند، مانند شادمهر عقیلی، محسن نامجو، حمید طالب زاده و برخی دیگر.
به گزارش سازندگی، در این مطلب به مناسبت سالروز تولد حبیب خواننده ایرانی 13 اردیبهشت 1326 به این سوال و حواشی آن پرداخته است.
«شارلاتانیزم» بزرگترین مانع حبیب است
زمانی که حبیب محبیان به ایران بازگشت، امیدوار بود در بازار موسیقی ملی حضور داشته باشد، اما همیشه دو لیبل مانع فعالیت او می شد: «خواننده لس آنجلسی» و «خواننده قبل از انقلاب». محمد محبیان پسر حبیب معتقد بود پدرش به دلیل وجود پدیده ای به نام «شارلاتانیسم» در ایران نمی تواند کار کند. وی ادامه داد: اطرافیان حبیب بودند که مانع از پیگیری روند رسمی فعالیت های حبیب می شدند، قطعاً اگر حبیب در ایران کار می کرد خیلی ها متضرر می شدند و همین باعث شد از همه چیز برای تخریب حبیب استفاده کنند. به پدرم که از او سوءاستفاده کنند، حتی به خود اجازه دادند که سخنگوی او باشند “؛ از این رو با وجود رویکرد دولتمردان همچون اسفندیار رحیم مشایی و وعده های مختلف و حتی امضای نامه ای از سوی احمدی نژاد در خصوص مجوز، گرهی از آن باز نشد و سرانجام در بهار 1394 بر اثر ایست قلبی درگذشت.
محرومیت 10 ساله سامان
سامان خواننده دیگری بود که در دوره احمدی نژاد به امید فعالیت هنری به ایران بازگشت اما پس از مدتی دوباره ایران را ترک کرد و برای گرفتن مجوز به درهای بسته برخورد کرد. او با کم اهمیت جلوه دادن فعالیت های خود در خارج از کشور، سعی کرد خود را برای کارهای هنری خود در ایران آماده کند، از این رو در سال 1391 توانست کنسرتی را در جزیره قشم برگزار کند. اما تلاش او برای گرفتن مجوز برای آثارش تا سال 1376 بی نتیجه ماند و سرانجام در مهرماه 1400 پس از یک دهه بلاتکلیفی دوباره ایران را ترک کرد. امیررجنگ کاظمی که با نام هنری سامان شناخته می شود در اولین اظهارات خود پس از خروج از ایران گفت: من فقط شاکی هستم چون چندین سال در صف مجوز بودم و مجوز ندادند، ای کاش زودتر به من می گفتند. که شما اجازه نمی گیرید تا حداقل زودتر از ایران بروم و ضرر مالی نداشته باشم، سه بار درخواست دادم تا مجوز بگیرم، اما هر سه بار من را رد کردند و گفتند اگر بخواهیم مجوز بدهیم، باید. برای دادن مجوز به تمام خواننده های لس آنجلس، و وقتی همه خوانندگان طرف دیگر مجوز بگیرند، شما هم مجازی هستید.
سیاوش قمیشی، بهروز ووشقی و دیگران
بیژن مرتضوی، سیاوش قمیشی و معین از دیگر خوانندگانی بودند که در دولت‌های مختلف از جمله احمدی‌نژاد درباره بازگشتشان صحبت شد و حتی داستان‌هایی از علاقه محمود احمدی‌نژاد به این خواننده ایرانی و اینکه در یکی از سفرهایش به نیویورک برنامه‌ریزی کرده بود، وجود دارد. او در هواپیما به ایران بازگشت! با این حال، آنچه در مرکز وقایع اتفاق افتاد متفاوت بود. بیژن مرتضوی در دوران خاتمی به دنبال کسب مجوز برای آثارش در ایران بود و حتی با یک ناشر معروف موسیقی رفت و مذاکره کرد، اما در نهایت نتوانست به خواسته خود برسد. صحبت ها در دولت رئیسی درباره بازگشت چهره های هنری خارج از ایران که قبل از انقلاب فعالیت هنری داشتند ادامه یافت و اسماعیلی وزیر ارشاد با استقبال از حضور معین در ایران گفت: آقای معین هم ایرانی است و می تواند هر وقت وارد شود. می خواهد.” ایران می شوند و اعمالشان تابع قوانین کشور است اما از طرف دیگر مثلا یکی از بازیگرانی که باید به ایران برمی گشت شکایت خصوصی داشت و این موضوع ربطی به دولت ندارد. “.
همچنین محمد خزایی رئیس وقت سازمان سینمایی کشور درباره احتمال حضور بهروز ووشقی در ایران گفت: واقعیت این است که ما چنین محدودیتی نداریم و می توانند به کشور برگردند و در چارچوب قانون کار کنند. مثلاً آقای بهروز و توقی می توانند به ایران برگردند و کار کنند، مانعی برای ندیدن آثار این افراد وجود ندارد، اما تجربه حضور حبیب و سامان در چند دهه اخیر نشان داد که تلاش های این افراد خوانندگان برای بازگشت به کشور موفق نیستند و مسئولانی که در این باره صحبت می کنند قدرت و اراده دفاع از این حرف ها را دارند.
245245
