به گزارش خبرگزاری فارسیرو، امیر کربلایی زاده درباره نقش خبرنگاران در شناساندن تئاتر و هنرهای نمایشی به مردم گفت: خبرنگاران و اخبار همیشه بازوی اصلی هر اثر هنری هستند چرا که هنگام تولید یک اثر باید به عموم مردم اطلاع رسانی شود. . . خبرنگاران نقش مهمی در گزارش اخبار هنری تئاتر دارند. به خصوص در کشور ما که تئاتر در اولویت اول قرار دارد و هیچ گاه یکی از نیازهای اصلی روح تلقی نشده است.
کربلایی زاده در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه رنگ جعبه جادو بسیاری از خبرنگاران را به عرصه سینما یا تلویزیون جذب می کند، گفت: کسانی که به تئاتر می روند بیشتر به هنر علاقه دارند و بهترین کار را انجام می دهند. به خصوص آنهایی که نگران هستند. من فکر می کنم کسانی که وقت خود را به تئاتر و ادبیات نمایشی اختصاص می دهند افراد دغدغه مندتری هستند. بسیاری از چهره های سینمایی تنها یک بار روی صحنه رفتند و دیگر بازنگشتند. چون فهمیدند رسانه ای متفاوت از سینماست، هیچ افکت، تکنیک و تدوینی در کار نیست و بازیگر خودش است.
این هنرمند در این باره توضیح داد: خبرنگار دغدغه مند کسی است که در تئاترهای کوچک و دانشجویی حاضر می شود. در غیر این صورت در تئاترهایی که افراد مشهور نقش آفرینی می کنند نیازی به خبرنگار نیست. بلکه روزنامه نگار به آنها نیاز دارد.
وی با قدردانی از خبرنگاران از چهره های کم تجربه تئاتر گفت: آنها با قلمی که استفاده می کنند و ظاهری که دارند می توانند عموم مردم را به اتاق کوچکی در گوشه ای از شهر جذب کنند.
کربلایی زاده در پاسخ به اینکه حضور شخصیت های سینمایی و سلبریتی ها در تئاتر را چگونه ارزیابی می کند، توضیح داد: صحنه تئاتر ظالمانه است و مانند طناب زنی ها اجازه نمی دهد افراد نالایق روی آن راه بروند. بنابراین، همه چهره ها پا به صحنه تئاتر نمی گذارند. اصولاً افرادی به تئاتر می آیند که تجربه تئاتر دارند یا می خواهند خود را به چالش بازیگری در صحنه تئاتر دعوت کنند.
وی افزود: بسیاری از ستاره های سینما تنها یک بار روی صحنه تئاتر رفتند و دیگر برنگشتند. چون فهمیدند رسانه ای متفاوت از سینماست، هیچ افکت، تکنیک و تدوینی در کار نیست و بازیگر خودش است. برخی از بازیگران مانند جواد عزتی، امیر جعفری، پانته آ پناهی ها و… آنها در صحنه تئاتر هم با تجربه بودند و درخشیدند.
بازیگر سریال جیران با اشاره به یکی از خاطراتی که در نشست خبری و در جمع خبرنگاران داشت، گفت: در سال 1387 در آلمان نمایشی به نام عروسی سایه اجرا کردیم، در نشست خبری که در تهران داشتیم فقط یکی بود. یا دو خبرنگار حضور داشتند. وقتی پرسیدیم چرا خبرنگاران در این جلسه کم حضور داشتند، یکی از آنها گفت: چون بازیگر معروفی در این تئاتر نبود. من همچنین پاسخ دادم که جراحان پلاستیک خوب زیادی در آلمان وجود دارند. کاش میگفتی مثل محمدرضا گلزار میشدم. چون در آن سال ها خیلی شناخته شده بودند، اولین مونولوگ مستقل را در یک کافه اجرا کردم. خبرنگاران از این اجرا در ایران استقبال نکردند. اما با شنیدن این اتفاق یک شبکه خارجی با خبرنگار و دوربین آمدند و با ما صحبت کردند.
کربلایی زاده اقبال در اولین اجرای استندآپ ایران خبرنگاران را دست کم گرفت و افزود: اولین استندآپ مستقل را در کافه ای در تهران اجرا کردم. اگرچه او به طور گسترده در تئاتر کار کرده بود، اما یک شخصیت تلویزیونی نبود. اما خبرنگاران از اولین اجرای مونولوگ در ایران استقبال نکردند. جالب اینکه وقتی یکی از شبکه های خارجی از این ماجرا مطلع شد، با خبرنگار و دوربین آمد و با زنده یاد امین تارخ، آقایان مهران احمدی، خسرو شهرزار، هدایت هاشمی و… صحبت کردند. اگرچه هیچ یک از خبرنگاران ایرانی از آن مونولوگ استقبال نکردند.
وی با اشاره به تاثیری که یک خبر در زندگی حرفه ای خود داشت، گفت: بعد از پخش آن خبر از شبکه های خارجی، از قطر با من تماس گرفتند تا در یکی از جشنواره ها استندآپ کمدی اجرا کنم. من در قطر بودم که آقای سجاد افشاریان با من تماس گرفت و مرا به خندوانه دعوت کرد. تاثیر این اتفاق بسیار عجیب بود تا جایی که باعث شد روزنامه نگاری که در جستجوی هنر و اتفاقی نو بود، آن را به دیگران عرضه کند.
5757
