گفتی شاید روزی به پای او برسی. امیدوارم این فقط یک رویا نباشد و روزی شما رئیس جمهور کشورتان شوید. اگر چنین است، مانند آنها نباشید. درست است که او با شما مهربان است. او با شما گلف بازی می کند. او به شما زنگ می زند و وسط کلاس صحبت می کند. آیا ممکن بود بزرگترین و دردمندترین فرد روی زمین، یک ایرانی نجیب و بزرگ و بسیار دلسوز و مهربان، سردار قاسم سلیمانی – به گفته خودش – «سرباز سلیمانی» به دستور او به طرز وحشتناکی تکه تکه شود؟ چه اشتباهی کردی؟ آیا چیز دیگری بود که از مردم شریف و مظلوم حمایت کرد؟ آیا گروه داعش توسط آمریکا پخته نشده بود؟ بود!
در سال های اخیر، مقامات کشور شما به ایجاد این گروه توسط ایالات متحده اعتراف کردند. چه گناهی کرده بودیم، هشت سال جنگ را سران کشور شما بر ما تحمیل کردند! من به عنوان خبرنگار به جبهه می رفتم. آن روزها را خوب به خاطر دارم. زمانی بود که در یک عملیات در منطقه فاو عراق شیمیایی شدم، زمانی که حتی اسلحه را نمی دانستم و فقط دوربین داشتم. من هنوز از اثرات آن رنج می برم. اینها را گفتم شاید روزی حرفم به تو برسد. به پدربزرگت بگو گناه ملت دردمندی که باید گرفتار انواع تحریم ها شود و فرزندانش به خاطر تحریم های ظالمانه و کمبود دارو یکی یکی با انواع بیماری ها بمیرند چیست؟ به آنها بگویید که با شما خوب نباشند. با کودکان در سراسر جهان مهربان باشید. چرا باید کشوری مثل فلسطین بیش از 75 سال در اشغال اسرائیل باشد؟ از نظر من اسرائیل یعنی آمریکا! مردم آنجا از خانه های خود رانده شده اند و اکنون آمریکا با مخرب ترین سلاح ها در غزه و فلسطین می جنگد! هزاران کودک بی گناه در آنجا به قتل رسیده اند! زیرا؟! اگر سلاح های آمریکایی نبود، آیا نتانیاهو می توانست بایستد؟
برایت آرزو می کنم که حتماً روزی به پای پدربزرگت برسی، اما هرگز مانند سایر روسای جمهور آمریکا بی رحم نباش. آیا واقعا نمی بینید که این همه بچه مظلوم و بی دفاع هر روز توسط بدترین سلاح های آمریکا و آلمان و انگلیس و فرانسه کشته می شوند؟ و از اسرائیل و رهبرانش حمایت می کنند! آیا برای بقای خود باید هر روز هزاران بی خانمان را بکشیم؟ آنها را از خانه هایشان بیرون کنید؟! سازمان ملل دست ما باشد و هر چه می خواهیم را وتو کنیم؟!
دختر خوب، کاش پدربزرگ را مثل ما می شناختی. اگر روزی او را خوب می‌شناسید و روزی رویای رئیس‌جمهوری را در سر می‌پرورانید، لطفاً و لطفاً دستور دهید که همه جهان در آرامش باشند. به جای توپ و تانک و گلوله های غیر معمول، گل های معطر را به همه کشورها صادر کنید. بگذارید مردم هر کشور آن طور که می خواهند زندگی کنند و برای کشورشان تصمیم بگیرند. من یک نویسنده کودکان هستم. من فقط با مداد و کاغذ سروکار دارم. بهترین سلاح من همیشه دادن گلهای زیبا به همه است. من حتی اگر دشمنانم را داشته باشم دوست دارم! به سادگی گل بدهید. من در مورد دوستی و صلح و ثبات آن صحبت خواهم کرد. من از جنگ متنفرم من جنگ طلبان را دوست ندارم و تنها چیزی که می خواهم صلح، تسلی، امید به زندگی و تسلی برای فرزندان همه مردم جهان است. لطفا همینطور باشید
ارادتمند حسن احمدی
