یک داستان جالب از حسین هیکل ، جمال عبدال ناصر و روزنامه الهرام/ چرا “تصمیم” ترامپ تغییر کرد؟

حقیقت این است که براساس وب سایت رسانه ای ، مقام ، مدیر اجرایی ، سیاستمدار ، وزیر و وکیل نیز یک شخص هستند و دارای نیازهای رسانه ای هستند. البته دسترسی به اطلاعات دارد. حتی اطلاعاتی که ممکن است رسانه ها به آن دسترسی نداشته باشند. اما نکته این است که او نمی داند با این اطلاعات چه کار کند. مانند مدیرانی که داده های زیادی دارند ، اما آنها نمی دانند چه کاری انجام می دهند. در نتیجه ، دانش و توانایی ای به نام “تجزیه و تحلیل داده ها” وجود دارد که اساساً برای این مدیران یا هر شخص دیگری توضیح می دهد ، که این به معنای آن است و به چه معنی است و چه نتیجه ای را می توان گرفت و چگونه تصمیم گرفت.

در روزنامه نگاری نیز با چنین عملی روبرو هستیم. یعنی تخصصی و متخصصان می توانند به مقامات بگویند این اطلاعات چیست و چه اتفاقی می افتد و چگونه باید.
این همچنین می تواند یک قدرت پنهان روزنامه نگاری باشد. با گزارش ها ، اخبار و تحلیل های خود ، می توانید بر روند تصمیم گیری در مورد مقامات و سیاست تأثیر بگذارد. چرا فکر می کنید قدرت قدرتمند رسانه ها را متوقف نمی کند؟ دقیقاً برای قدرت قدرت.
به دنبال مثال هستید؟ در همان جنگ دوازده روزه علیه ایران ، نیویورک تایمز یک نکته بسیار عجیب را ارائه داد: ترامپ قصد حمله به سایت های هسته ای ایران را نداشت. اما وقتی او گزارش های حرفه ای Foxnews را در مورد موفقیت حملات اسرائیل علیه ایران دید ، نظر وی و “تصمیم” وی در واقع تغییر کرد. جالب نیست؟
من می دانم که این قدرت پنهان رسانه ها نادیده گرفته شده است ، و ما معتقدیم که ما فقط برای مردم پیام و محتوا تولید می کنیم. در حالی که باید به یاد داشته باشیم که رسانه ها حتی قدرت تصمیم گیری و تغییر تصمیمات مقامات ، سیاستمداران و مدیران ارشد را دارند. وقتی چنین قدرتی می داند ، روزنامه نگاری جدی تر می شود.

23