کمیسیون فرهنگی پارلمان سال گذشته/ صفر موسیقی ، سینما یک

موسیقی صفر ، تئاتر یک ، کتاب چهار ، سینما یک و غیره. اینها امتیازات یا درصد مناطق مختلف فرهنگ در کمیسیون فرهنگی ماجلیس در سال گذشته است. امتیاز که مبتنی بر کیفیت یا تأثیر نیست ، بلکه تعداد جلسات و توجه کمیسیون به هر بخش را نشان می دهد! ساده ، اما گویی نشان می دهد فرهنگ برای نمایندگان آن چقدر مهم است! کمیسیونی که قرار است صدای مردم در زمینه فرهنگ باشد ، اما به سادگی به لیست اعضا نگاهی بیندازید تا دریابید که بسیاری فقط برای اشغال کرسی ها به کمیسیون آمده اند ، نه برای حل درد فرهنگی مردم.
هر نماینده با ورود به مجلس ، کمیسیون تخصصی خود را انتخاب می کند. جایی که نگرانی ها و اولویت های خود را دنبال خواهید کرد. اما وقتی صحبت از کمیسیون فرهنگی می شود ، تاریخ همیشه متفاوت است. سال گذشته ما این روزها نوشتیم که هیچ درخواستی برای عضویت در کمیسیون وجود ندارد. بسیاری دوست داشتند در کمیسیون های امنیت اقتصادی یا ملی حضور داشته باشند. جایی که قدرتمندتر است و در بزرگترین عناوین ظاهر می شود. فرهنگ؟ این به طور کلی آخرین گزینه بود ؛ انتخاب اجباری برای پر کردن لیست!
شاید بد نباشد که ابتدا به یاد داشته باشید که فلسفه وجودی کمیته ها چیست. هنگامی که نماینده وارد کمیسیون می شود ، به معنای نظارت بر تمام مناطق تخصصی خود ، نقاط ضعف ، برنامه ریزی و دفاع از حق مردم است. در کمیسیون فرهنگی نیز به معنای یکسان است ؛ اگر صدای این هنرمند شنیده شود ، اگر این یک حساب و کتاب برای بودجه فرهنگ باشد ، اگر باید به نگرانی های مردم در سینما ، کتاب ، موسیقی و فضای مجازی پاسخ داده شود. اما خیلی ساده نیست. اعداد ذکر شده در ابتدای گزارش ، سابقه کمیسیون است که فقط به جای توسعه و توسعه فرهنگی در مهارت های منفی مهارت دارد. در این گزارش ، ما به دوازدهمین کمیسیون فرهنگی Majlis رفتیم و عملکرد آن را بررسی کردیم. آماری که در زیر خوانده می شود حقایقی را که ممکن است کمتر شنیده باشید نشان می دهد.
پنجشنبه گذشته بود که سرانجام یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی ماجلیس پاسخ فرهنگی داشت! موضوع واکنش او فیلم “پیرپر” بود و گفت که کمیسیون فرهنگی وارد پرونده فیلم خواهد شد. چشم انداز رسانه های این فیلم برای اوکتا باراهانی واضح است و ما انتقادات خود را منتشر کرده ایم (غیر سیاسی و ایدئولوژیک) ، اما بهتر است مهمترین وقایع امسال را با حوزه فرهنگ روبرو کنیم. اما هیچ واکنشی از طرف اعضای کمیسیون وجود نداشت!
“پست ها و کنسرت های فیلم گران هستند!” این رئیس بود که رسانه ها امسال بیشتر انجام داده اند ، اما هیچ واکنشی از نمایندگان مردم در کمیسیون فرهنگی وجود نداشت! این مسئله ای است که باید سمت اصلی مردم باشد ، که ابتدا مردم را به سمت مردم می برد و سینما و کنسرت ها از سبد آنها حذف می شوند. اما کمیسیون فرهنگی به این موضوع واگذار نشده است ، و حتی در مصاحبه های اعضای کمیسیون هیچ چیز در مورد هزینه بلیط ها در این دو زمینه وجود ندارد!
در سال گذشته ، دو سریال فیلم خانگی در حال مشکل بوده اند ، یکی از سریال های Tasian که تقریباً دو هفته بود و از طرف دیگر ، سوشون ، حدود 48 روز! اما تقریباً این کمیسیون هیچ جوابی نداد! شاید بهترین واکنش به موضوع قانون قانونی کردن سازمان باشد ، اما اعضای کمیسیون ترجیح می دهند با وجود تمام حاشیه هایی که امسال وجود داشته است ، وارد سینما نشوند! از طرف دیگر ، مسئله تبلیغات در زمینه سینما در خانه در سالهای اخیر بسیار جدید بوده و اخیراً با تبلیغات تبلیغ شده است ، اما هنوز هم تنها واکنش سکوت است!
نقش گران یکی دیگر از مواردی است که در آن ویراستاران امسال شرکت کرده اند ، و گزارش های مختلفی در رسانه ها گزارش شده است ، از طرف دیگر کارخانه های کاغذ ملی به مواد اولیه ، برق و گاز احتیاج دارند ، اما باز هم کمیسیون فرهنگی سکوت را ترجیح می دهد و وارد نمی شود!
در طول جنگ 12 روزه ، همه هنرمندان در خانه بودند و سعی کردند با چندین واکنش از کشور دفاع کنند. البته ، برخی فراتر از یک داستان و موقعیت ، محسن چاووشی بودند که قلب مردم را با یک قطعه “درمان” هدایت می کردند ، اما اعضای کمیسیون فرهنگی که باید در اواسط جنگ اولویت بیشتری داشته باشند ، هنوز ساکت هستند. از طرف دیگر ، برخی از هنرمندان ، خانه ها و کارشان در جنگ آسیب دیده بودند ، واکنش آنها در فضای مجازی این بود که خانه من در خانه قربانی شده بود. اما در این 24 روز ، کمیسیون فرهنگی حتی با این هنرمندان یا مقامات وزارت راهنما جلسه ای نداشت تا بداند که این خسارت ها یا حتی درخواست های مربوط به این هنرمندان چقدر بوده است! آیا مردم نماینده کمیسیون فرهنگی برای سازماندهی حوزه فرهنگ بودند؟
ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که اعضای کمیسیون فرهنگی ماجلیس هر از گاهی اتاق های جلسات خود را ترک کنند و فرهنگ را از دید مردم ببینند ، نه پشت میز آنها. سپس آنها بهتر می فهمند که چه کسی نماینده است و اولویت های واقعی مردم چیست.
59243