به گفته ایسنا ، مرکز هندوانه در نیویورک ، که ویلسون تأسیس کرده است ، خبر درگذشت وی را تأیید کرد. وی پس از “بیماری حاد اما کوتاه مدت” در صلح درگذشت.
ویلسون کار تئاتر خود را در دهه 1980 با تأسیس گروه هنری اجرایی هافمن در نیویورک آغاز کرد. گروهی که او را از معلمی نامگذاری کرده بودند که به او لکنت کمک کرده بود. در اواسط دهه 1980 ، او اپرا چهار پرده انیشتین را با شیشه فیلیپ ایجاد کرد.
پس از انجام این کار در اروپا ، ویلسون تصمیم گرفت آن را در صحنه در نیویورک بارگذاری کند. وی در نظر گرفت که سالن اپرا متروپولیتن مناسب ترین مکان است ، اما اتاق موافق نبود ، بنابراین ویلسون اتاق را اجاره کرد.
“این 6000 دلار هزینه داشت ؛ پول زیادی وجود داشت. این نمایش فروخته شد و عملکردی را اضافه کرد. ترکیبی شگفت آور از تماشاگران بوجود آمد ؛ از دوستداران اپرا سنتی به کسانی که هرگز اپرا ندیده بودند.” با این حال ، ما در نهایت در مورد خودمان بحث می کنیم ، اما این اجراها واقعاً ما را تنظیم می کنند. “
ویلسون همچنین اپرای بی نهایت را به عنوان “ظاهر ناشنوا” و “زندگی و زمان جوزف استالین” ایجاد کرد. او همچنین آثار کارگردانان بزرگی مانند شکسپیر (پادشاه لیر و طوفان) و “آهنگ آهنگ” توسط چخوف را تفسیر کرد. آخرین کار وی شامل کارگردانی “اوه بو” در مایورکا و اجرای “مریم آنچه او گفت” بود ، با بازی ایزابل هوپر در لندن.
او به عنوان یک هنرمند تجسمی ، طرح ها و نقاشی های مبلمان بی شماری را ایجاد کرد و شیر طلایی ونیز را برای مجسمه خود دریافت کرد. ویلسون در سال 6 گفت: “من فکر نمی کنم که توضیح کار من خیلی خوب باشد ، اما این همان چیزی است که شما باید آزمایش کنید.”
افتخارات دیگر وی شامل نامزدی جایزه پولیتزر برای کار و جایزه الیویه برای بهترین اپرا در سال 2 است.
ویلسون با بسیاری از نامهای بزرگ از جمله تام ویتز ، میخائیل بارییکوف ، مارتین مک دونا ، آلن گینزبرگ ، لری اندرسون ، تیلدا سویننون ، جیم جارموش و لیدی گاگا همکاری کرد.
۲۴۲۲۴۲
