“چهره سنگی بزرگ” و مرگی که لیاقتش را نداشت / روایتی از بزرگترین کمدین زمان

حسین قره: این جوزف فرانسیس “باستر” کیتون بچه عجیبی بود، حتی به خاطر عجیب بودنش نام “باستر” را به او دادند. وقتی شش ماه بیشتر نداشت از پله‌ها افتاد و مثل همه فیلم‌هایی که در دوره‌های بعد بازی کرد به زمین افتاد، اما باز هم مثل فیلم‌هایش هیچ اتفاقی نیفتاد و به بازیگری ادامه داد و خانواده‌اش اسمش را باستر گذاشتند.

او در 4 اکتبر 1895 در ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد و پس از نمایش هایی که در کودکی با پدر و مادرش داشت، در فیلم های صامت درخشید و به «صورت سنگی بزرگ» شهرت یافت.

او یکی از چهره های محوری سینمای کمدی دوران فیلم صامت و بعد از آن بود. زندگی و کار او تاثیر بسزایی در شکل گیری کمدی و به طور کلی سینما داشت.

پدر کیتون، جوزف کیتون، که با نام «راهنمای خنده‌دار» شناخته می‌شود، کمدین و بازیگر صحنه بود که باستر را در تمام دوران کودکی‌اش در نمایش‌هایش همراهی می‌کرد. او در جوانی به بازیگری و کمدی علاقه مند شد و توانست به خاطر استعدادهایش مورد توجه قرار گیرد.

شگفتی سینما با باستر جوان

کیتون در اوایل قرن بیستم به صنعت فیلم پیوست. او ابتدا در فیلم های کوتاه و کمدی شرکت کرد و کم کم به یکی از چهره های مشهور سینمای صامت تبدیل شد. محبوبیت او به دلیل توانایی او در انجام حرکات فیزیکی پیچیده، اتفاقات غیرمنتظره و کمبود کلمات بود. او با تقلیدهای منحصر به فرد خود و استفاده از تکنیک های بدیع فیلم مورد توجه عموم قرار گرفت.

روشن با سفینه فضایی و ملکه آتش.

کیتون در طول دوران حرفه ای خود فیلم های مهمی مانند «بندیکت» (1927)، «ملکه آتش» (1927) و «سفینه فضایی» (1924) ساخت. این آثار نه تنها در زمان خود موفق بودند، بلکه همچنان به عنوان نمونه ای از هنر فیلم کمدی صامت شناخته می شوند. به دلیل عدم دیالوگ و تکیه بر طنز تصویری، نمایشی کمدی خاص و منحصر به فرد ارائه کرد.

پایان یک دوران و مسیر دشوار تغییر

کیتون با ورود به دوران صداگذاری فیلم در اوایل دهه 1930، به شدت تحت تاثیر فیلم های صامت، با چالش های جدیدی روبرو شد. او نتوانست به راحتی خود را با تغییرات وفق دهد و در برخی از پروژه های خود شکست خورد. با این حال او به فعالیت در سینما ادامه داد و توانست با آثارش اعتبار خود را حفظ کند.

نورپردازی صحنه; دو غول در یک نقاشی

باستر کیتون و چارلی چاپلین هر دو یکی از بزرگترین کمدین های تاریخ سینما بودند و در زمان های مختلف با هم آشنا شدند و با هم دوست بودند. کیتون در سال 1952 در فیلم Limelight اثر چاپلین نقش داشت، اگرچه این دو چندان با هم کار نکردند، اما روی یکدیگر تأثیر گذاشتند.

زوال چهره سنگی در عصر صدا و رنگ

او نه تنها به عنوان یکی از بهترین کمدین های تاریخ شناخته می شود، بلکه به عنوان یک مبتکر در صنعت فیلم نیز شناخته می شود. او تأثیر عمیقی بر نسل‌های بعدی هنرمندان و کمدین‌ها بر جای گذاشت و آثار او هنوز در دنیای سینما به یادگار مانده و قدردانی می‌شود.

کار باستر کیتون در دوران فیلم صامت و پس از آن، نه تنها در کمدی، بلکه در تاریخ سینما تأثیرگذار و ماندگار بود. او نماد خلاقیت و نوآوری در سینمای کمدی است و آثارش امروزه الهام بخش بسیاری از هنرمندان باقی مانده است. باستر کیتون در 1 مارس 1966 در سن 70 سالگی درگذشت.

۵۷۵۷