چرا مهران مدیری در سینما به اندازه تلویزیون موفق نیست؟

به گزارش خبرگزاری فارسیرو، مهران مدیری پیش از این در ساعت 17 برای اولین فیلمش نقدهای منفی دریافت کرده بود. او در کارهای تلویزیونی خود، چه در سریال های طنز 90 قسمتی و چه در برنامه های تاک شو و استندآپ، هرگز با چنین واکنش های منفی مواجه نشده بود.
ساخت دو فیلم و بازی در 12 فیلم حاصل کار سینمایی مهران مدیری است. این تعداد در مقایسه با 40 برنامه تلویزیونی که او انجام داد یا در آنها بازی کرد، زیاد نیست. همشهری آنلاین نوشت: در میان نقش‌هایی که در فیلم بازی کرد، می‌توان به پای یک زن در وسط آن اشاره کرد که برای تنها بازی در یک فیلم جایزه گرفت و زنگ‌دار که نقش متفاوتی را ارائه کرد، کار نکرد. یک فیلم یا نقش خاص، می توان گفت که او به عنوان یک بازیگر خوش درخشید. در فیلم دیدار نقش برجسته ای ندارد و از سومین فیلم به بعد دیگر تا پایان فیلم حضور ندارد و مینا لاکانی بیشترین دیده شدن را دارد. توکیو یک تجربه بی وقفه از مسابقاتش در تلویزیون است. روی پل چوبی او حضور بسیار ضعیفی دارد، در ما همه با هم هستیم همان نقشی را دارد که ساعت پنج بعدازظهر بازی می کرد، ساخته خودش. یک محقق جدای از ضعف های جدی فیلم، بازی مهران مدیری چیزی به فیلم اضافه نمی کند. وی در مورد فیلم درخت گردو بسیار هوشمندانه از بازی او در یکی از جشن های حافظ انتقاد کرد و گفت: هنوز نفهمیدم چرا من را برای بازی در درخت گردو انتخاب کردند… من در آن فیلم وحشتناک بودم. من واقعا این را می گویم. من در آن فیلم شکست خوردم. یعنی وقتی فیلم را دیدم نفهمیدم چرا بازی کردم. حالا دوستم داشتند یا با هم دوست بودیم، گفتند شما هم بیا بازی کنیم. اما چیز وحشتناکی بود. یعنی اگر چوب طلایی بود برای این فیلم به من می دادند.
برخلاف سینما، در تلویزیون بسیار موفق بوده است. او مجموعه‌های کمدی و ۹۰ دقیقه‌ای متعددی تولید کرده است که در همه آن‌ها بازی کرده است و مسابقه‌ها و برنامه‌های گفت‌وگو نیز اجرا کرده که همگی مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده و موفق بوده‌اند. اما به راستی چرا مهران مدیری در تلویزیون و شبکه های داخلی موفق است اما در سینما نه؟ به نظر می رسد این 3 عامل در این رویداد بسیار موثر است:

سینما یک رسانه دیگر است.
استانداردهای سینما با تلویزیون کاملا متفاوت است. استانداردهای برنامه های تلویزیونی به وضوح با استانداردهای سینما متفاوت است. آنچه در تلویزیون جذاب و دیدنی است و عموم را به خود جذب می کند، لزوماً کارساز نیست و در سینما موفق نیست. از طرفی قالبی که برای یک سریال تلویزیونی استفاده می شود نمی تواند در سینما موفق باشد. در سینما، از کارگردانی گرفته تا طراحی صحنه، نور و صدا، همه چیز باید سینمایی باشد. اما در آثار سینمایی این کارگردان چنین جدایی وجود ندارد و او با همان سبک و فرم کارهای تلویزیونی اش کار می کند. او در این سریال این فرصت را دارد که داستان خود را در 90 قسمت روایت کند، شخصیت هایش را مرتب کند، جوک های مختلف را امتحان کند و داستان های متفاوتی را روایت کند که هر کدام در نهایت طرفداران خود را پیدا خواهند کرد. به علاوه، رویدادهای بداهه نیز می تواند کمک کند. اما در سینما این فرصت را ندارید.

فیلمنامه ضعیف
بسیاری از منتقدان مشکل اصلی سینمای ایران را فیلمنامه می دانند. به خصوص در سال های اخیر به سختی می توان فیلمی با فیلمنامه قوی و هوشمندانه پیدا کرد. مهران مدیری هم همینطور. فیلمنامه اولین ساخته او، Las 5 p.m. که توسط خود نویسنده نوشته شده، ایده خوبی دارد. مردی که باید قبل از پنج بعدازظهر قسط وام مسکن خود را به بانک بپردازد اما از ساختمان مسکونی خود تا بانک با مشکلات عجیبی مواجه می شود. دعوای همسایه ها، مجروح شدن در درگیری، رفتن به بیمارستان و ملاقات با پیرزنی که برای دفن شوهرش کسی را همراهی نمی کند، غافلگیر شدن توسط یک راننده مست و در نهایت توسط پلیس امنیت به دلیل شرکت در تظاهرات اعتراضی دستگیر شد. . هر چند در این تظاهرات شرکت نکرد.
اما این اتفاقات کمدی و منطق سینمایی خود را از دست می دهند و در نهایت فیلمی ساخته می شود که می خواهد کمدی اجتماعی باشد اما نه کمدی است و نه اجتماعی.

خیلی بهش اعتماد کن
مهران یکی از معدود کارگردان ها و بازیگرانی است که برند شده است. او با هوش و استعداد بالایی که دارد توانسته مخاطبانی داشته باشد که اگر نامش به عنوان تهیه کننده در هر برنامه تلویزیونی باشد تماشای آن کافی است و شاید به همین دلیل است که یک کارگردان هم همین تصور را درباره فیلم هایش دارد. اما دو آفرینش او تا کنون ثابت کرده اند که اینطور نیست.

22057