پری زنگنه خواننده ای که بر اثر تصادف نابینا شد

به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاینپریرخ شاهیلانی (زاده ۲۱ آذر ۱۳۱۸)، معروف به پری زنگنه، خواننده اپرا ایرانی است که عمدتاً به خاطر آهنگ‌های محبوبش شناخته می‌شود. پری در سنین پایین بر اثر سانحه رانندگی بینایی خود را از دست داد، اما این موضوع علاقه او را از بین نبرد و زمانی که او به سن سی سالگی رسید، شهرتش از مرزهای ایران نیز گذشته بود.

اوایل آذر 1353 وقتی خبرنگار روزنامه برای مصاحبه به سراغش آمد، در حال آماده کردن صفحه ای از آهنگش بود که قرار بود به زودی منتشر شود؛ مجموعه ای از ترانه های محلی ایرانی. او همچنین در تدارک سفر به اروپا برای اجرای کنسرت بود. گفت و گوی روزنامه نگار روزنامه با وی که در صفحه 7 روز یکشنبه 12 آذر 1353 منتشر شده است را در زیر می خوانید:

پری زنگنه چند سال پیش بعد از تصادف بینایی خود را از دست داد. وی درباره این حادثه که شایعات زیادی را به همراه داشت می گوید:

– تصادف به دلیل خستگی زیاد اتفاق افتاد. ماشین من با ماشینی که کنار جاده پارک شده بود برخورد کرد. بعد از این برخورد چشمانم جایی را ندید.

پری زنگنه فارغ التحصیل هنرستان موسیقی دو دختر 10 و 8 ساله دارد. می گوید:

– بعد از اتمام دوره هنرستان ازدواج کردم. بعد از ازدواجم بی دلیل از خوانندگی دست کشیدم و فقط شش سال بعد تصادف کردم. بعد از این ماجرا بود که ناگهان احساس کردم می خواهم دوباره بخوانم.

به جای حرکت دست کارگردان، ریتم را دنبال می کنم.

پری زنگنه اولین خواننده ای بود که چندی پیش با ارکستر سمفونیک تهران آواز خواند. از او می پرسم که چطور این اجرا را پذیرفت و موفق شد؟ می گوید:

– البته این کار برای خواننده نابینایی که حرکات دست رهبر ارکستر را نمی بیند و کارگردان بسیار سخت است. اما با چندین تمرین و همکاری صمیمانه مدیران متوجه شدم که به جای پیروی از ریتم با حرکات دست کارگردان، می توانم با استفاده از حواس دیگرم این کار را انجام دهم. مثلا نزدیک رهبر ارکستر بایستید و با شمارش ریتم آهنگ را دنبال کنید. خوشبختانه تاکنون با چند کارگردان (توماس بالدنر، کریستین دیوید و فرهاد مشکات) کار کرده ام و نتایج رضایت بخش بوده است. به زودی کنسرت های دیگری را در تهران و شهرستان ها از طرف جونز موزیکال و سه کنسرت دیگر در اروپا در شهرهای هامبورگ، برلین شرقی و پالرموی ایتالیا اجرا خواهم کرد. به همین دلیل این روزها سخت تمرین می کنم.

پری زنگنه که در حین صحبت با من یک تکه زیبا می بافت نیز گفت:

– روزهای اول پذیرش این اتفاق برایم سخت بود، باورم نمی شد. من برای همه احساس می کردم که یک فرد جدید هستم. من خودم را پذیرفته بودم، اما اطرافیانم به سختی شرایط من را پذیرفتند. برخلاف تصورم، این حادثه به من جرات داد تا بیشتر بجنگم، اما تاثیرات منفی بر اطرافیانم گذاشت، بنابراین مسیر زندگی امروز من مسیری است که در آن واقعیت ها را بیشتر احساس می کنم. من مردم را بهتر می شناسم و باور کنید الان خیلی کمتر از سایر مشکلاتم به نابینایی فکر می کنم. باید بگویم این نیروی رزمنده و این نیروی معنوی گاهی به ضرر من تمام می شود. آنقدر اغراق شده است که گاهی اوقات مشکوک می شوم که باید همه ناملایمات را تحمل کنم! می گویند تو زنی قوی و شجاع هستی و از من سمبل قدرت و روحیه ای ساخته اند که خودم در آن می مانم. من به تقدیر پایبندم و به آن ایمان دارم و گویی این حادثه حقیقت وجودم را بیشتر آشکار کرده است.

من می خواهم کنسرتی برگزار کنم تا به نفع بچه های بنگلادش و نیجریه باشد.

پری زنگنه اوقات فراغت خود را صرف مطالعه کتاب می کند و می گوید:

من اغلب به کتاب هایی گوش می دهم که دوستانم روی نوار ضبط کرده اند. آخرین اثری که شنیدم داستان هلن کلر بود که عمیقاً مرا تحت تأثیر قرار داد. این تأثیرپذیری نه تنها به این دلیل است که من زندگی این زن را لمس می کنم و می شناسم، بلکه بیشتر به خاطر روحیه باز و موفقیت او و به ویژه محتوای آموزشی کتاب است.

پری همچنین درباره کتابخانه گویا که به تازگی برای نابینایان ساخته شده است، می گوید: من سهم کوچکی در کار این کتابخانه دارم.

پری زنگنه می افزاید:

قصد دارم در آمریکا و ژاپن کنسرت برگزار کنم. مقدمات جشن آن توسط دوستانم انجام شد.

از آنجایی که این مرد نابینای مهربان اغلب کنسرت های خود را به نفع انجمن های همبستگی و خیریه برگزار می کند، او می خواهد آنها را به نفع کودکان بنگلادش و نیجریه اجرا کند.

می گوید: مشکلات نابینایان زیاد است. ما دوست داریم این مشکلات را خودمان حل کنیم، نگران همدردی بی مورد هستیم. گاهی این دلسوزی ها برای ما سخت است.

۲۵۹