به گزارش خبرگزاری فارسیرو، مسیر ون گوگ به عنوان یک هنرمند آسان نبود. او بیش از 2000 اثر هنری از جمله 900 نقاشی خلق کرد که بسیاری از آنها در طول زندگی او مورد توجه قرار نگرفتند. استفاده خاص ون گوگ از رنگ و قلم موهای ضخیم او را از دیگر هنرمندان معاصر متمایز می کند. با گذشت زمان، آثار هنری ون گوگ محبوب شد و نقاشی‌های او اکنون به عنوان برخی از خلاقانه‌ترین آثار تاریخ هنر شناخته می‌شوند.
به گزارش ایسنا، هنر ون گوگ از زمان خلق اولین آثارش که به شدت تحت تاثیر استادان هلندی بود، به درخشان ترین و پر جنب و جوش ترین آثار هنری که در طول اقامتش در جنوب فرانسه خلق شد، پیوسته تکامل یافت. نقاشی های ون گوگ که از یک پالت تیره و خاموش به رنگ های پر جنب و جوش و چرخان تبدیل می شوند، آشفتگی و اشتیاق درونی او را منعکس می کنند. علاوه بر این، پیوند عمیق او با طبیعت و اطرافیانش در رعایای او مشهود است; گاهی از طریق پرتره های غمگین، مناظر آرام و گاهی در صحنه های شلوغ روستایی!
“منظره ای از دریا در شیفنینگن”
در سال 1882، “ونسان ون گوگ” “منظره دریایی در شیفنینگن” را نقاشی کرد و قدرت طبیعت را با یک قلم مو بزرگ و رنگ متراکم به تصویر کشید. این نقاشی که در فضای باز در دهکده ماهیگیری در نزدیکی لاهه خلق شده است، سبک اولیه ون گوگ و ارتباط او با امپرسیونیسم را منعکس می کند.
این تابلو در سال 2022 از “موزه ون گوگ” به سرقت رفت و بعدها با آسیب جدی در ایتالیا کشف شد. با کمک ترمیم های پیشرفته از جمله پرینت سه بعدی، قسمت گم شده نقاشی بازسازی شد و این نقاشی تا حد بسیار دقیقی به نسخه اصلی تبدیل شد. این نقاشی را می توان گواهی بر تعهد ون گوگ به به تصویر کشیدن طبیعت دانست.
“سیب زمینی خواران.”
“سیب زمینی خواران” ون گوگ نشان دهنده لحظه مهمی در کارنامه هنری اوست. این نقاشی جاه طلبانه که در سال 1885 خلق شد، اولین تلاش او برای خلق یک نقاشی بزرگ بود. برخلاف آثار رنگارنگ بعدی او، این نقاشی از یک پالت تیره و خاموش استفاده می کند. “ون گوگ” عمدا از سایه های سرد آبی خاکستری-سبز و نورهای ملایم برای برجسته کردن زندگی خشن دهقانان استفاده کرد.
علاوه بر این، استفاده از رنگ های خاکی به طور نمادین نشان دهنده کار کشاورزان و وجود حقیر آنهاست. هدف ون گوگ این بود که اصالت آنها را به تصویر بکشد، با تأکید بر دستان استخوانی آنها به عنوان گواهی بر تلاش سختی که برای پرورش غذای خود انجام دادند.
“در کافه: آگوستینا سگاتوری”
تابلوی “در کافه: آگوستینا سگاتوری در لو تامبورن” صاحب این کافه، “آگوستینا سگاتوری” را به تصویر می کشد. حکاکی های ژاپنی در پس زمینه نقاشی ظاهر می شود که نشان دهنده علاقه ون گوگ به این نوع هنر است.
این کافه پاتوق هنرمندانی چون تولوز لوترک و گوگن بود. خود «ون گوگ» مجموعه آثار چاپی ژاپنی خود را در آنجا به نمایش گذاشت. استفاده از رنگ‌های مکمل در این دوره مانند تضاد قرمز-سبز و زرد-بنفش نشان از تکامل سبک او دارد.
“اتاق خواب”
ون گوگ در طول اقامت خود در خانه زرد در آرل، سه تابلو با عنوان «اتاق خواب» خلق کرد. او اتاق را با مبلمان ساده چید و یکی از آثار هنری خود را به دیوار آویخت. قصد او ایجاد احساس آرامش مطلق یا خواب با استفاده از رنگ های روشن بود. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که برخی از رنگ ها به مرور زمان محو می شوند. دیوارها که در ابتدا بنفش بودند، اکنون آبی به نظر می رسند.
“شب پر ستاره بر فراز رون”
«ون گوگ» در مدت اقامتش در آرل، «شب پرستاره بر فراز رون» را نقاشی کرد. در این نقاشی، ستاره های زرد به آرامی در آسمان وسیع شب چشمک می زنند.
یک سال بعد، «ون گوگ» در مدت اقامتش در آسایشگاه، نقاشی معروف دیگری به نام «شب های پرستاره» را در کنار درختان سرو خلق کرد. «شب پر ستاره» حاصل مشاهدات، تخیل، خاطرات و احساسات دقیق ون گوگ است. برای مثال مناره کلیسایی که در این نقاشی دیده می شود در واقع شبیه مناره های هلند است و شبیه مناره های کلیساهای فرانسه نیست.
از سوی دیگر، اشکال چرخشی که در آسمان دیده می شوند، شبیه به تصاویر واقعی سحابی ها هستند. شاخه‌های بلند و تیره‌ای که در جلوی تابلو دیده می‌شود نشان دهنده سرو است.
“زنبق او”
ون گوگ به دنبال وخامت سلامت روانش و ماجرای بریدن گوشش، وارد یک آسایشگاه در سنت رمی شد. او فرصت نقاشی در فضای باز طبیعت را نداشت به همین دلیل برای نقاشی گل در باغ آسایشگاه رفت. وقتی به تابلوی “نیلوفرها” نگاه می کنید، می توانید تأثیر چاپ ژاپنی را در سبک آن مشاهده کنید. به رنگ های مسطح و عنبیه های بزرگی که کل بوم را می پوشاند توجه کنید.
همان طور که گفته شد، «ون گوگ» این نقاشی را در سال 1889 هنگام نقاهت در آسایشگاهی در سن رمی فرانسه کشید. این دوره علیرغم کشمکش های روحی به یکی از پربارترین فعالیت های هنری او تبدیل شد. «ون گوگ» از باغ پناهندگی الهام گرفته شده است. او این اثر پویا را با استفاده از رنگ‌های زنده، قلم‌موهای رسا و خطوط پیچیده نقاشی کرد.
“کافه تریا زندانیان.”
این اثر در سال 1890 در زمانی خلق شد که ون گوگ به شدت افسرده بود و در آسایشگاهی در سنت رمی دو زندگی می کرد و این نقاشی به اکسپرسیونیستی ترین حالت ممکن کشیده شد.
دایره ای از زندانیان که به آرامی در حیاط زندان قدم می زنند در حالی که چندین نفر بر اعمال آنها نظارت می کنند، ذهنیت هنرمند درگیر در زندگی روزمره را به بهترین وجه به بیننده منتقل می کند. تصویر به قدری گویا است که حتی می توانید صدای چکمه های روی زمین را بشنوید. «ون گوگ» در واقع این اثر را با الهام از نقاشی «نیوگیت یار» اثر «گوستاو دور» که یکی از محبوب ترین هنرمندان «ون گوگ» بود خلق کرده است. نقاشی‌های سیاه و سفید «پریود» زندانیان را به اعماق سایه‌هایی میبرد که دیوارها بی‌پایان به نظر می‌رسند. اما در نسخه طراحی شده توسط ون گوگ رنگ های آبی و طلایی می درخشند.
آنچه در این نقاشی بسیار جلب توجه می کند، حضور فردی در مرکز دایره زندانیان است که با چهره بیمارگونه خود به تماشاگران نگاه می کند. این شخص در واقع «ونسان ون گوگ» است.
“پایان روز” (با الهام از میلا)
تابلوی “پایان روز” (با الهام از میله) یکی از 150 تابلویی است که “ون گوگ” در آخرین سال زندگی خود خلق کرد. این تابلو با الهام از تابلویی به همین نام اثر «ژان فرانسوا میله» ساخته شده است. ونسان ون گوگ تنها در چند ماه، 23 تابلو بر اساس طرح های سیاه و سفید “میل” خلق کرد. این نقاشی یک کشاورز خسته را در حال استراحت پس از یک روز کاری طولانی به تصویر می کشد. ون گوگ جوهر زندگی روستایی را از طریق رنگ های زنده نشان می دهد.
“پرتره آدلین راوو”
در ماه مه 1890، ون گوگ به اوورن-سور-اواز نقل مکان کرد و در آنجا پرتره ای از یک دختر 13 ساله به نام آدلین راوو خلق کرد. اگرچه آدلین در ابتدا فکر نمی کرد این پرتره شبیه او باشد، عکسی که بعداً گرفته شد شباهت بین پرتره او و ون گوگ را نشان می دهد.
“شکوفه بادام”
تابلوی “شکوفه بادام” از جمله آثار معروف نقاش هلندی “ون گوگ” و یکی از چندین نقاشی با موضوع گیاهان و طبیعت است که توسط این هنرمند خلق شده است، اما شاید نکته ای که آن را از دیگر آثار مشابه متمایز می کند این داستان است. . مربوط به این اثر است.
ون گوگ برادرش را بسیار دوست داشت و می دانست که بدون حمایت او نمی تواند به نقاشی ادامه دهد. تابلوی “شکوفه بادام” در واقع هدیه این هنرمند توانا به برادر عزیزش بود.
“ون گوگ” این تابلو را در فوریه 1890 در “سنت رمی دو پروونس” واقع در فرانسه کشید. با شروع فصل بهار درختان بادام در این منطقه شکوفا شدند. رنگ سفید گلبرگ های گل صحنه زیبایی را در تقابل با هوای سرد و آسمان آبی به وجود آورده است و این تصویر تولد دوباره و آغاز زندگی جدید دقیقا همان چیزی است که «ون گوگ» در تابلوی «شکوفایی درخت بادام» به تصویر کشیده است. .
«ون گوگ» به مناسبت تولد برادرزاده اش «شکوفه بادام» را نقاشی کرد. «تئودوروس ون گوگ» معروف به «تئو» نام پسرش را «ونسان ویلم ون گوگ» گذاشت و این نقاش هلندی چنان تحت تأثیر قرار گرفت که این نقاشی را به برادرش داد.
این نقاشی در خانواده تئو باقی ماند و هرگز در گالری تئو در پاریس قرار نگرفت. آثار «ون گوگ» که در گالری هنری «تئو» قرار گرفتند در فروش موفق نبودند.
تابلوی «شکوفه بادام» از نظر هنری یک موفقیت محسوب می شود. برای ایجاد این نقاشی، این سبک از نقاشی های ژاپنی الهام گرفته شده است که در اواخر قرن نوزدهم فرانسه رایج بود.
ون گوگ این نقاشی را در جولای 1890 درست 5 ماه قبل از مرگش خلق کرد. البته او در ماه های آخر عمرش آثار زیادی خلق کرد. در طول 19 ماهی که در آرل و اطراف آن زندگی کرد، 255 نقاشی خلق کرد.
تابلوی “شکوفه بادام” مانند یک نقاشی ساده به نظر می رسد. شاید همین سادگی است که تماشای آن را بسیار لذت بخش می کند. این نقاشی اثری چشمگیر، تازه و درخشان است. این شغل خود زندگی است. این نقاشی مربوط به وینسنت کوچک (پسر تئو) در ابتدای زندگی اوست.
«ونسان ون گوگ» نقاش مشهور هلندی، اکنون به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست امپرسیونیست شناخته می شود. او در 30 مارس 1853 در استان برابانت هلند در نزدیکی مرز بلژیک به دنیا آمد. برخی از مشهورترین آثار او در سه سال آخر عمر او خلق شدند.
اگرچه او گاهی در کودکی نقاشی می کشید، اما استعداد هنری او تا 27 سالگی تا حد زیادی کشف نشده باقی ماند.
امروزه این هنرمند هلندی به دلیل سبک منحصر به فردی که برای خلق نقاشی های خیره کننده خود استفاده می کند، شناخته شده است. در حال حاضر تشخیص مناظر چشمگیر، پرتره های خیره کننده و طبیعت های بی جان که با استفاده از رنگ های غلیظ، ضربه های سریع قلم مو و ترکیب رنگ های پر جنب و جوش ایجاد شده اند، دشوار نیست. البته آثار هنری ون گوگ از ابتدا شامل این ویژگی های خاص نبود و سبک خاص او در طول زمان و در مراحل مختلف زندگی کوتاهش شکل گرفت.
«ون گوگ» روزی در اتاقی از مهمانخانه واقع در شهر «اوور سور اواز» از خواب بیدار شد و طبق معمول با یک بومی در دست برای نقاشی از مهمانخانه خارج شد. در آن شب او با شلیک گلوله مهلک به پانسیون بازگشت و دو روز بعد در 29 ژوئیه 1890 درگذشت.
۲۴۳۵۷
