قتل بی رحمانه و تجاوز چهار نوجوان در یک فروشگاه ماست یخ زده در آستین تگزاس ، موضوع مستند سری مارگارت براون برای HBO ، “قتل عام فروشگاه ما” است.
به گفته مارگارت براون ، قتل های سال ، قربانیان امی آیرس ، خواهران جنیفر هاریسون و سارا هاربیسون و الیزا توماس ، پلیس را اشتباه گرفتند ، خانواده قربانی را عمیقاً اسیر کردند و سرانجام “بخشی از شهر آستین” شدند. “
براون می گوید: “این چیزی نیست که واقعاً بتوانید از آستین دور شوید.”
اگرچه براون (خالق مستند “فرزندان”) از این جنایت آگاه بود ، اما ایده ساخت یک مستند چهار بخش توسط اما اما و همسرش دیو مکچری ارائه شد. این زوج قبلاً در آستین اقامت داشتند. آنها پروژه را به -6 منتقل کردند تا آن را تولید کنند.
براون بیش از سه سال در مصاحبه با تیم های تحقیقاتی پرونده و والدین قربانیان گذراند. او و تیمش همچنین موفق شدند فیلم های بازجویی از چهار نوجوان را پیدا کنند که مدتی به جرم جرم زندانی شدند. علاوه بر این ، براون با ارین موریارتی ، خبرنگار برنامه “4 ساعت” که قبلاً این پرونده را پوشش داده بود ، مصاحبه کرد ، و همچنین مستند کلر هوی ، که زمانی سعی در ساخت فیلمی در مورد قتل ها داشت. فیلم های فرود به جا مانده از پروژه Hui Defrabado و اکنون در مستند “Massacres فروشگاه ما” مورد استفاده قرار می گیرد ، شامل مکالمه با خانواده های قربانیان ، کارآگاهان و رابرت اسپرینگشتاین است. مصاحبه با مردی که پس از اعتراف به قتل ها به اعدام محکوم شد.
مجله Variety در تاریخ 7 اوت با مارگارت براون در آستانه مستند صحبت کرد.
در پاسخ به این سؤال که با وجود این واقعیت که این قتل ها بیش از پنج سال پیش رخ داده است ، در مصاحبه با خانواده ها ، درد هنوز مشهود بود و به نظر می رسید دشوار است و احتمال سوءاستفاده از احساسات خانوادگی وجود دارد و می گوید: “صد درصد ، بسیار دشوار بود. من واقعاً ترسیده بودم. صادقانه نمی دانستم چه چیزی برای من اتفاق افتاده است. برای مردم.
در پاسخ به این سؤال که آیا این جنایات برطرف نشده است ، براون ، براون ، گفت: “نه ، او شکی نداشت. زیرا او در آستین زندگی می کرد و دوستان زیادی داشت که گزارشگر بودند و با این پرونده و پیچ گوشتی آنها بسیار وسواس داشتند.” او می دانست که این پرونده توانایی تبدیل شدن به یک مستند را دارد. “
وی سپس به اشاره خبرنگار به مصاحبه کلر هوی با رابرت اسپرینگین در سال پاسخ داد ، که بسیار تکان دهنده است و در پاسخ به این سؤال که آیا پرونده های هوی می توانند مستند را بدون فیلم های فایل هوی بسازند. بدون آنها ، فیلم بسیار متفاوت خواهد بود. کلر هوی یک فیلمساز عالی است ، اما تلاش برای ساخت این فیلم سینما را به خود اختصاص داده است. این پروژه کاملاً وجود آن را شامل می شد و مجبور به استعفا می شد. اکنون به یک معلم مراقبه تبدیل شده است. “
وی خاطرنشان می کند که سعی داشت شخصاً با رابرت اسپرینگین مصاحبه کند و گفت: “بله ، او می خواست این کار را انجام دهد ، اما رد و رد کرد.”
“وقتی این پروژه به من واگذار شد ، من از همه افراد درگیر در محل کار پرسیدم.” آنها همچنین هر آنچه را که داشتند برای من فرستادند. احساس کردم که وارد یک فیلم دیوید لینچ شده ام ، اما به شکل یک مستند. احساس او مانند عکس دوقلوی بود. “
وی گفت: “این نوعی توهم و یک حس مرموز بود.” من موسیقی متن سریال “دوقلوی پیکس” را در ذهنم شنیدم و یک مرور کلی از ساختار سریال در ذهن خود داشتم. اما وقتی خانواده ها را دیدم ، گفتم: “اوه ، من نمی توانم مانند آن سریال این کار را انجام دهم. من می توانم بخش هایی از آن ایده بصری را حفظ کنم ، اما نتوانستم ساختار وزن بیش از حد داشته باشم.” او به عدم احترام به قربانیان و خانواده های آنها تبدیل می شود. “
براون در مورد اینکه چرا از برخی از عکس های صحنه جنایت استفاده کرده است ، گفت: “این عکس ها واقعاً وحشتناک هستند ، اما هیچ یک از تصاویر قربانیان را نشان ندادند. تیم ویرایش به من گفت: “شما اصلاً نباید آنها را ببینید.”
همه آنها در اثر این تصاویر به شدت آسیب دیده بودند. من چند عکس دیدم ، اما نه همه ؛ تیم ویرایش گفت: “اگر عکس ها را ببینید ، آنها تا آخر عمر شما را مانند یک کابوس دنبال می کنند.”
وی گفت: “این شرکت حتی بخشی از جلسات روان درمانی فیلم را پرداخت کرده است.” زیرا قرار گرفتن در معرض آن حجم تاریکی و وحشیگری تا حد زیادی بر روان انسان تأثیر می گذارد. شما نمی توانید آن تصاویر را ببینید و سپس وانمود کنید که آنها اتفاق می افتد. زندگی در آن تاریکی برای مدت طولانی واقعاً دشوار بود. “
وی در پاسخ به این سؤال که آیا زندگی در آن فضای تاریک دشوارترین بخش مجموعه است ، گفت: “بله ، ساخت این مستند برای ما واقعاً دشوار بود. زیرا کل فضا بسیار تاریک بود. اما ما معتقد بودیم که تنها راه صحیح برای ساخت این مجموعه واقعاً نگاه کردن به آن تاریکی است.” از آنجا که همه در زندگی خود تاریکی دارند ، همه با اثری سر و کار دارند. “
براون در پایان می گوید: “این مورد یکی از شدیدترین نمونه های قرار گرفتن در معرض انسان در برابر تروما است.” اما من فکر می کنم چیزهای آموزنده ای در درون او وجود دارد. “هر خانواده با فقدان خود روبرو بودند و این برای من بسیار جذاب بود.”
مترجم: ریهان اسکانداری
منبع: تنوع
۵۹۲۴۴
