به گفته ایسنا ، تعداد درختان زیتون در نمای واضح و کارگردانی با عکس های خاص نقاشی شده است. رنگ هایی مانند صورتی برای بهشت یا نارنجی برای چمن بیشتر از یک واقعیت دقیق در یک احساس منعکس می شوند. با این توضیحات ، یکی از پنج درخت زیتون را می توان در سال 8 DC در حالی که در جنوب فرانسه زندگی می کند ، نقاشی کرد. اما ، در واقع ، این کار کار “زیتون در کولیور” توسط هنری ماتیس در سال 9 است.
این منظره پر جنب و جوش اخیراً توسط موزه Vangag خریداری شده است تا نشان دهد که چگونه جنبه انقلابی ون گوگ مسیر هنر مدرن را شکل داد.
اگرچه این نقاشی پنج سال پس از مرگ ون گوگ ترسیم شد ، اما “بیشه زیتون” ماتیس با تأثیر جسورانه یک معلم هلندی دیده می شود. تأثیراتی که شامل عناصر عاطفی ، ضد استات و عمیقاً شخصی است نشانگر میراث ماندگار ون گوگ در پیشگامان قرن بیستم است.
این نقاشی نمونه ای عالی از چگونگی تحسین عمیق ماتیس برای این اجداد بعد از عملگرایی است که بر تجربیات وی در Fúvismo تأثیر گذاشته است (حرکتی که در آغاز دهه 1980 معروف است).
بسیاری از مناظر طبیعی آنها در این دوره نیز آزادانه طراحی شده اند و طیف رنگهای فانتزی دارند.
“KOMAS” توسط وینسنت ون گوگ
ون گوگ در سن نه سالگی درگذشت و ماتیس تا سال 2 با آثار خود روبرو نشده بود.
در آن زمان ، ماتیس در اواسط دوتایی بود ، اما او هنوز به موفقیت تجاری قابل توجهی نرسیده بود.
او ابتدا در سفر به منطقه برتانی در فرانسه ، آثار هنرمند فقید جان راسل (دوست ون گوگ) را ملاقات کرد.
او آنقدر برای آثار وانگاگ مجذوب شد که راسل یکی از طرح های خود را به ماتیس داد.
ماتیس این اثر زیبا را به نام “Komas” (1) به همراه سایر آثار قهرمانان خود پس از قدرت ، پل سزان و پل گوگگن ، روی دیوار آپارتمان خود در پاریس آویزان کرد.
طبق برخی از سنت ها ، سبک ماتیس پس از اولین برخورد با آثار وانگاگ ، یک شبه تغییر کرد. اما ویژگی معمول ماتیس این بود که او ایده هایی را که از چندین منبع آموخته بود ، ترکیب کرد.
به عنوان مثال ، استفاده از ماتیس از نقاط کوتاه و جداگانه نشان می دهد که برخی از دیدگاه های دیگر این هنرمند پس از انتشار ، ژرژ سورا.
با این حال ، موزه Vangag همچنین این تکنیک را به استفاده جسورانه از برس ون گوگ در طراحی طراحی سال 2 از دست می دهد.
با گذشت زمان ، ماتیس سه نمونه از این طرح های برس ، از جمله هدیه راسل را بدست آورد.
برای ایجاد این لینک ، موزه تصمیم گرفت اثر ماتیس “زیتون در ایتلور” را در کنار یکی از آثار مرتبط با ون گوگ ، “Timan Trees” (1) نشان دهد.
این کار نشان می دهد که ماتیس پس از مطالعه طرح های وانگاگ برخی از اهداف خود را دنبال کرده است ، اما تعبیر خودش را اضافه کرده است. به عنوان مثال ، برای شخصی سازی حفره های خود و رها کردن بخش هایی از بوم بی رنگ ، او انسجام عمومی صحنه را برای بیان قربانی کرده است.
شاید تأثیرگذارترین تغییر وانگاگ در کار ماتیس ، پذیرش یک پالت رنگی بسیار پر جنب و جوش تر بعد از سال 2 باشد.
لیزا اسمیت ، نقاشی در موزه ون گوگ گفت: “رنگ ساده است ، اما رنگ ها آنقدر چشمگیر هستند که یک انفجار کاغذ رنگی در مقابل چشم ها رخ داده است.”
موضوع نقاشی همچنین به علاقه مشترک ون گوگو و ماتیس در چشم انداز مدیترانه ای در جنوب فرانسه اشاره دارد.
مجموعه موزه Vangag شامل نمونه های بسیاری از آثار ون گوگ است که مبنای مفیدی برای درک کار آنها فراهم می کند ، از جمله یک اثر قابل توجه از گوگگن ، اثری از کامیل پیسارو و یک پرتره از مادربزرگ نقاش و یک دوست عالی Vangog.
آثاری مانند “زیتون زیتون در هوشمندانه” توسط ماتیس در مورد تأثیر عظیم ون گوگ در هنر قرن بیستم ، تأثیر فراتر از تأثیر آن بر Fúvismo ، مردم را در مورد تأثیر عظیم ون گوگ معرفی می کند.
59243
