به گزارش خبرگزاری فارسیرو، پس از اکران فیلم سینمایی «جیغ و زمزمه» نشست نقد و بررسی با حضور شهرام اشرف ابیانه (منتقد سینما) برگزار شد. اجرای این برنامه بر عهده سامان بیات بود.
به گزارش ایلنا، برگمن یکی از مستأصل ترین شاهکارهای خود را از داستان چهار زن در محیط بسته یک خانه مجلل قدیمی خلق می کند. فیلمی که همزمان دغدغه های او را منعکس می کند: اضطراب، مرگ و زوال روابط انسانی.
نمایش این فیلم دومین جلسه از برنامه نمایش و تحلیل تئاترهای داستانی، مستند و سینمایی منتخب «اینگمار برگمان» است که با عنوان «نور زمستانی» در آذرماه 1302 در کازای هنرمندان ایران برگزار می شود. .
شهرام اشرف ابیانه در این نشست گفت: دو سه کتاب ترجمه شده درباره برگمان منتشر شده و به جز یکی دو مقاله قبل از انقلاب، مقاله مهمی از وی در ایران نگاشته شده است. انگار هیچ شناختی وجود نداشت؛ بله، برگمن فیلمساز بزرگی است. اگر یک فیلمساز را مثال بزنید، متاثر از برگمان هستند.
ما به عنوان منتقد و فیلمساز باید طوری صحبت کنیم و با مخاطبمان ارتباط برقرار کنیم که برایش قصه داشته باشیم تا مخاطب پای ما بنشیند و ببیند ما چه می گوییم.
وی ادامه داد: در مورد فیلمی که امروز دیدیم، برگمان تا حد زیادی به پلان ها تسلط دارد. در یکی از صحنه های فیلم شاهد یک چیز جالب هستیم. دوربین به بازیگر نزدیکتر شده و گویی دوربین وارد بازی شده و نقش دستبند را پیدا کرده است که این اتفاق بی نظیری است که برگمان آن را اجرا کرده است.
این منتقد سینما در ادامه می گوید: برگمان هنرمند درجه یک تئاتر است و نمایش های خارق العاده زیادی ساخته است. این درد و رنجی که در این فیلم می بینید از کجا می آید؟ برگمن از آثار استریندبرگ بیرون آمد. این سینما که درام درد و رنج بشری است از میان این آثار پدید آمد. برگمن بر جنبه روانی داستان تاثیر می گذارد و این موضوع بسیار مهمی است.
۲۴۴۵۷
