نیاز به تبدیل اتحاد زمانی به آژانس های انسجام/ نظارتی پایدار بر تقویت همدلی و پذیرش متمرکز است

به گفته خبرگزاری آنلاین ، در روزهای پس از حمله نظامی اسرائیل به قلمرو ایران ، علاوه بر واکنش های رسمی و مردمی ، جامعه هنری این کشور نیز شاهد یک واقعه متفاوت و متفکر بود. هنرمندان برجسته در زمینه های مختلف مانند تئاتر و موسیقی ، بدون دعوت یا مشاوره رسمی ، آستین ها را بالا بردند و در قالب اقدامات یا کنسرت ها با عموم همبستگی اعلام کردند و موجی از همدلی و صداقت ایجاد کردند.
در همین حال ، بسیاری این سؤال را مطرح کردند که چگونه می توان این واحد و همدلی را به یک اصل فرهنگی پایدار فراتر از بحران تبدیل کرد. بررسی این موضوع ، با امینی رحمتبعداً صحبت کنید

امینی با اشاره به تجربیات مشابه در حوزه اجتماعی ، اوضاع را به شرح زیر تفسیر کرد: “اگر می خواهم از دیدگاه شخصی به آن نگاه کنم ، می توانم بگویم b.بودن یا نه معمولاً در شرایط بحرانی شایع تر است می توانم بگویم که این شبیه به جو عزاداری است. یعنی مانند برخی موارد ، عدم وجود یک عزیز می تواند خانواده هایی را با اختلافات طولانی به ارمغان بیاورد و در لحظه های بحرانی ، واحد زمانی بین گروه های مختلف تشکیل می شود. “اما باید در نظر گرفت که با پایان این شرایط یا بحران ها ، شکاف ها امکان پذیر است.”

مدیر نمایشنامه نویس و تئاتر بر اهمیت لحظه تاریخی ایجاد شده پس از تهاجم نظامی این کشور تأکید کرد: “در جنگ شش روزه ای که دیدیم ، دشمن خارجی به یکپارچگی ارضی کشور ما حمله کرد. طبیعی بود که همه ستون های کشور در برابر این تهدید ادغام شده اند زیرا این یک نیاز ملی است. استمرار این همدلی و صداقت “پس از پایان بحران.”

امینی به نقل از نمونه هایی از واکنش های هنری ادامه داد: “در این 12 روز ما دیدیم که هنرمندان مشهور در زمینه های تئاتر و موسیقی به این فضا پاسخ داده اند. به عنوان مثال ، ما دیدیم که هنرمندان موسیقی در Torre de la Libertad یا هنرمندان در مجتمع تئاتر شهر و سایر مراکز فرهنگی بازی می کردند.

در همین راستا ، وی نقش اعتماد فرهنگی را تعیین کننده توصیف کرد و گفت: “انتظار می رود که مؤسسات مسئول ، چه در بخش دولتی و چه در ساختارهای نیمه خصوصی و خصوصی ، این همدلی را درک و تجزیه و تحلیل کنند و زمینه ادامه آنها را فراهم کنند. چنین امواج اغلب عبور می کنندبشر اما مهم است این به الگویی از رفتار پایدار تبدیل می شود.“

رئیس پیشین شورای نظارت و ارزیابی اداره کل هنرهای نمایشی سپس به موضوع قدیمی هنرمندان هنرمندان اشاره کرد و نه با آن ، افزود: “جدایی هنرمندان هنوز در بسیاری از فضاهای رسمی فرهنگی قرار دارد. اما در این وضعیت خاص ، واحدی وجود دارد که نشان می دهد که ارائه اشتراک می تواند با مخالفت مخالف باشد. مجموعه های صلیب نیز باید با تحمل فرهنگی شنیده شوند.“

وی ادامه داد: “ما مؤسساتی برای ارزیابی و نظارت بر آثار هنری داریم.” “اگر این مؤسسات به جای تمرکز بر حذف و رویارویی ، بر تقویت همدلی و پذیرش کثرت آرا تمرکز کنند ، بدون شک فضای تولید هنر بازتر ، سالم تر و پویاتر خواهد شد.”

امینی ، که همچنین در مدیریت فرهنگی تجربه دارد ، در بخش دیگری از اظهارات خود گفت: “در زمان من ، من مسئول بودم ، با وجود محدودیت ها سعی کردم تا حد ممکن به نظرات احترام بگذارم.

وی با اشاره به تجربیات مشابه در زمینه سینما و تئاتر ، افزود: “نمونه های زیادی در سینما وجود دارد که فیلم های با کیفیت رها شده اند یا هرگز.

در پایان ، رحمت امینی گفت: “به نظر من ، اگر خدا بخواهد ، برای تحقق این خیر کافی نیست ؛ بندگان خدا نیز باید بخواهند. وقتی یک جامعه می خواهد فکر ، گفتگو و تعالی داشته باشد ، این نباید سرکوب شود. برعکس ، باید قدردانی و تشخیص داده شود.”

5959