به گزارش خبرگزاری فارسیرو، در سال 1919، زمانی که سالوادور دالی 15 ساله بود و در مدرسه ای در فیگورس اسپانیا درس می خواند، داوطلب شد تا مجموعه ای از مقالات را برای مجله مدرسه به نام «استودیوم» بنویسد. مقاله «استادان بزرگ نقاشی» به دالی اجازه داد تا هنرمندانی را که بیشتر تحسین می‌کرد، از جمله دیگو ولاسکز، نقاش دربار اسپانیایی قرن هفدهم، مورد مطالعه قرار دهد و به آنها خطاب کند.
به گزارش ایسنا، امروزه بیشتر مردم دیدگاه خاصی نسبت به آثار دالی دارند: ترکیبی سورئالیستی خیره کننده از تصاویر رویایی که ارتباط چندانی با دنیای بیداری ندارند و شباهت بسیار کمتری به هنرمندان پیش از او دارند. اما همانطور که حکایت بالا نشان می دهد، دالی ارتباط خود را با سنت تاریخی هنر از دست نداده بود. نه تنها نقاشی های او شامل تصاویر مذهبی و تاریخی بود، بلکه دالی عمیقاً به تعدادی از هنرمندان اروپایی، از ولاسکز گرفته تا آلبرشت دورر، احساس مسئولیت می کرد.
نمایشگاه «دالی: هرج و مرج و پایبندی» در موزه هنرهای زیبای بوستون (MFA) آثار دالی را در کنار آثار هنرمندان مورد علاقه‌اش از اسپانیا، ایتالیا، بلژیک و هلند به نمایش می‌گذارد تا نشان دهد که این سوررئالیست مشهور چگونه باید قوانین نقاشی سنتی را قبل از شکستن آنها یاد بگیرید.
اگرچه دالی جذب هنر بسیاری از کشورها و فرهنگ‌ها شده بود، اما بیشتر به نقاشان زادگاهش اسپانیا جلب شد.
به گفته مقامات موزه هنرهای زیبا در بوستون، زمانی که دالی دانشجوی جوانی هنر در مادرید بود، ساعت های زیادی را صرف گشت و گذار در گالری های موزه پرادو کرد. ولاسکز، بیش از هر کس دیگری، یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین هنرمندان دوران حرفه ای دالی است. دالی مجذوب قدرتی بود که ولاسکوز از طریق پرتره‌هایی که به تصویر می‌کشید به مردم القا کرد.
دالی در «نقاشی اینفانتا مارگاریتا با نور و سایه» (1958) اثر دالی، سایه هنرمند چیره دست اسپانیایی را در حالی که پرتره ای از شاهزاده خانم جوان خلق می کند، به تصویر می کشد.
«دیگو ولاسکز» از هنرمندان مهم اسپانیا و از نقاشان برجسته «عصر طلایی اسپانیا» بود. این هنرمند متولد «سویل» از دوران کودکی استعداد هنری خود را نشان داد. در سال 1622 نقاش محبوب دربار پادشاه فیلیپ چهارم درگذشت و ولاسکز که در آن زمان به نام رسمی دست یافته بود، مأمور شد وارد دربار شود و پرتره بسازد. بعدها، این هنرمند جوان در سال 1624 به مادرید نقل مکان کرد و نقاش رسمی دربار شد و اولین سنگ بنای زندگی طولانی خود را به عنوان نقاش سلسله هابسبورگ و دیگر شخصیت های قدرتمند گذاشت.
ولاسکوز علیرغم اینکه یکی از برجسته‌ترین چهره‌های جنبش باروک بود، سبک منحصر به فردی را بر اساس ضربات قلم مو، پالت رنگ محدود و نورپردازی زیبا اتخاذ کرد. او توانست واقعیت درونی و بیرونی موضوعات مختلف خود را به تصویر بکشد و مورد تحسین هنردوستان در سراسر اروپا قرار گیرد. علاوه بر سالوادور دالی، این هنرمند در تاریخ هنر به ویژه در آثار ادوارد مانه و پابلو پیکاسو نیز تأثیر زیادی بر جای گذاشت.
علاوه بر این، «لئوناردو داوینچی» تأثیر قوی بر «دالی» گذاشت. تابلوی «پارانونیا» (1935) دالی گواهی بر این است که او مستقیماً از طرح های داوینچی الهام گرفته است.
نمایشگاه جدید “دالی” تا 1 دسامبر 2024 در موزه هنرهای زیبای بوستون ادامه خواهد داشت.
۲۴۴۵۷
