نقد عروسک گردان «لقمه» از انفعال تئاتر/ صحنه تئاتر توسط رپرها و اینفلوئنسرهای اینستاگرام.

پریسا ساسانی: محمد لقمانیان عروسک گردان فامیل دور در مجموعه تلویزیونی «کلاه قرمزی» با ایرج طهماسب و صداپیشه بچه فامیل بود و در سریال عروسکی «مهومنی» نیز شخصیت های قیمه، روح و پاشه را بازی کرد. البته ناگفته نماند که لقمانیان با بازی در نقش عروسک گردان و صداپیشگی شخصیتی به نام «لوکماه» وارد جامعه غیر هنری شد.

این عروسک گردان و صداپیشه، عضو انجمن تئاتر عروسکی; در ادامه رسیدگی به پرونده خانه تئاتر که از سوی خبرگزاری فارسیرو آغاز شد؛ وی گفت: هنرهای نمایشی و تئاتر اساساً در اختیار مدیران نیست و به تبع آن خانه تئاتر و مسائل پیرامون این نهاد صنفی در سیاست های کلان مسئولان فرهنگی لحاظ نمی شود.

وی در این گفتگو به وضعیت معیشتی اعضای خانه تئاتر، درگیری های درون انجمن ها، عدم توجه وزارت آموزش و پرورش به هنر نمایش و دیگر مشکلات خانه تئاتر اشاره کرد.

*ارزیابی شما از وضعیت سالن تئاتر چیست؟

برای شروع به این نکته اشاره می کنم که اساساً هنر تئاتر و اهالی آن برای متولیان و مسئولان فرهنگی اهمیتی ندارد، بنابراین مشکلات اساسی اهالی تئاتر هرگز به صورت سازمان یافته در تئاتر حل نمی شود. در نتیجه هر از چند گاهی شاهد دعوا و درگیری بین اصناف، انجمن ها و هیات مدیره ها بر سر مسائل مختلف غیر مرتبط با اصالت هنر تئاتر هستیم.

* آیا این جستجوی سهام به جایی می رسد؟

برای برخی، بله. از آنجا که امکانات رفاهی به درستی بین اعضا توزیع نشده است، به این معنی است که در صورت وجود امتیاز وام، مسئولیت ویژه خود را همیشه دریافت خواهند کرد. در نتیجه این روند چیزی جز بی اعتمادی به اعضای خانه تئاتر ندارد.

انجام دادن

باید مشکل از ریشه حل شود و به جای این گونه دعواها، مدیران فعلی تئاتر وقت بگذارند و به وزارت ارشاد مراجعه کنند تا بتوانند مشکلات اساسی و ریشه ای تئاتر را از صفر حل کنند. مطالبات اهالی تئاتر باید در سطح کلان به گوش سیاستمداران و تصمیم گیران برسد تا ما اهالی تئاتر که اتفاقاً به اعتبار اعضای آنها شناخته می شویم. توانایی دادن طرح و ایده، گرفتن بودجه مناسب و نشان دادن هنر گرانبهای تئاتر. وگرنه هر چقدر هم که شما به عنوان رسانه باید مشکلات خانه تئاتر را بررسی کنید و هر چقدر هم که ما به عنوان اعضای این اتحادیه از کمبودها صحبت کنیم. در نهایت ما به جایی نمی رسیم.

* اعضای خانه تئاتر در این خصوص چه کاری می توانند انجام دهند؟

واقعیت این است که گرانی، بیکاری و تورم فشار مضاعف بر جامعه وارد کرده و اهالی تئاتر نیز از اعضای این جامعه هستند و توقعات آنها به حداقل یعنی بیمه و مستمری کاهش یافته است. در واقع اعضا به هر حال از ترس این که حداقل بیمه آنها کم نشود همکاری می کنند که البته مهم نیست چون به هر حال زندگی آنها به این مسائل گره خورده و به نوعی مجبور به مشارکت هستند.

* آیا امکانات یا امکانات خاصی برای اعضا وجود دارد؟

امکانات بسیار کم و به نظر من توهین آمیز است. سال گذشته از خانه با من تماس گرفتند و گفتند که کانتینر اهدایی مانده و من باید برای تحویل گرفتن آن به سینما بروم، اما حقیقت این است که هزینه سفر به خانه من معادل کانتینر اهدایی با اسنپ است. به همین دلیل معتقدم اعطای این نوع کمک های اجتماعی توهین به اهالی تئاتر است و آنها این تسهیلات را فقط برای گزارش به مراکزی که بودجه دریافت کرده اند در نظر می گیرند. این در حالی است که بسیاری از هنرمندان بیکار هستند و بهتر است این کار انجام شود. به فکر حل بیکاری و معیشت خود باشید.

*هیئت مدیره این اتحادیه برای رفع بیکاری اهالی تئاتر چه می تواند بکند؟

با در نظر گرفتن مدرن بودن زندگی، باید سیستم های فروش و بازاریابی بسیار مستحکمی ایجاد کرد تا علاوه بر کارآفرینی، ایده های جدید نیز اجرا شود. اما متأسفانه ایده های خلاقانه در تئاتر همیشه به حداقل ممکن قربانی شده است. بنابراین اتفاق خاصی برای تئاتر به عنوان بیانیه آینده نیفتاده است و به نظر می رسد نمی خواهیم این هنر و اهالی آن را جدی بگیریم. به همین دلیل معتقدم که نباید مشکل را بیرون از خود جستجو کنیم، زیرا اگر اهالی تئاتر هنر خود و مطالبات آن را جدی بگیرند، مدیران نیز موظف هستند این هنر گرانبها و اهالی آن را جدی بگیرند.

* خانه هنرمندان در زمینه تامین نیاز مالی اعضا چه کرده است؟

او به معنای واقعی کلمه هیچ کاری نکرده است. عرض کنم برای جشن سالانه انجمن در تهیه شیرینی مشکل داریم و با سلام و صلوات پول شیرینی را می دهیم و متاسفانه پول خرید شیرینی هم در گزارش سالانه حساب می شود. این در حالی است که برای هنرمند باید از هر لحاظ تامین شود تا بتواند با خیال راحت فعالیت هنری داشته باشد و هیچ غیرهنرمندی اجازه ورود به هنر تئاتر را نداشته باشد. اما متاسفانه شاهد حضور رپرها و اینفلوئنسرهای اینستاگرام به عنوان بازیگر در صحنه تئاتر هستیم. چون؟ چون حضور آنها برای اجراها پول زایی می کند. این در حالی است که هنر ارزشمند تئاتر باید آنقدر پول داشته باشد که کارآفرین شود و به چهره های پولساز در اینستاگرام نرسد و یکی از وظایف خانه تئاتر فراهم کردن فضای کار برای اهالی است. تئاتر، نه چهره هایی که پول در می آورند! اما در پایان متاسفانه باید بگویم که خانه تئاتر غیرفعال شده و هنرمندان این عرصه چشم انداز روشنی از آینده حرفه ای خود ندارند.

۲۴۳