نقد سریال «از یاد رفته»/ ملودرامی که فراموش میشود
فرارو- اخیرا قسمت پایانی سریال «از یاد رفته» از شبکه نمایش خانگی منتشر شده است.
به گزارش فرارو، این سریال داستانی ملودرام در بستر یک خانواده را روایت میکند که ورود نوه گمشده همه چیز را بهم میریزد. ایدهای در ظاهر جذاب که در پایان به کلیشه ختم میشود.
«از یاد رفته» نه درام قدرتمندی است و نه اثری سرگرمکننده؛ سریالی است که میخواهد هم جدی باشد، هم خنده بر لب مخاطب بیاورد و هم نقد اجتماعی ارائه کند، اما هیچکدام را به درستی محقق نمیکند. در نهایت آنچه از دل داستان بیرون میآید، مجموعهای از موقعیتهای تکراری و کاراکترهای بیعمق است که بیشتر از آنکه همدلی برانگیزند، لبخندی از سر تمسخر به همراه دارند.
غرق در کلیشه و بحران در روایت
روایت بیش از آنکه به واقعیت نزدیک باشد، شبیه رمانهای دهه هشتادی که مخاطب بارها در سریالهای تلویزیونی یا ترکیهای دیده است. «از یاد رفته» بیش از آنکه مستقل باشد، یک کپی از سایر آثار است که تلاش کرده از هر کدام ویژگیهای مثبت را برداشته تا مخاطب را جذب کند اما تبدیل به اثری چهل تکه از سایر سریالها شده است. بیننده به راحتی احساس میکند در حال تماشای ترکیبی از «ستایشها» و سریالهای ترکی «سیب ممنوعه» و «گودال» است.
حضور بازیگران توانا در نگاه اول نقطه قوت به نظر میرسید اما در عمل هر چه داستان جلوتر رفت، آنها نتوانستند ورژن درخشانی از خود نشان دهند چرا که شخصیتپردازی به درستی انجام نشده بود. رابطهها با یگدیگر چیزی جز طرحهای نیمبندی نیستند که نه آغاز دارند و نه پایان به همین دلیل لحظهای نمیتوان آنها را جدی گرفت.
روایت نیز نه پیش میرود و نه درجا میزند تا زمان را پر کند. تعلیقی که ادعا میشود محور داستان است تا پایان کاری به جز وعده دادن ندارد. این شیوه به جای آنکه حس کنجکاوی مخاطب را برانگیزد، نوعی بیاعتمادی به وجود میآورد. در نتیجه «از یاد رفته» اثری که تلاش کرده با مجموعهای از ستارههای سینما مخاطب را با خود همراه کند، اما تبدیل به محصول شکستخورده شبکه نمایش خانگی شده است.