از زمان تأسیس موزه ، چندین دوره گذشت و هر دوره به ثروت آن اضافه شده است. اولین مدیر مجموعه ، Ezzatolá Entezami ، اولین پایه های خانه را با دید عمیق هنر تقویت کرد. پس از او ، هر مدیر که در دفتر نشسته بود ، گامی به سمت مسیر مجموعه برداشت. موزه سینما محل زندگی همه هنرمندان ایرانی است. مردی که همیشه یاد بزرگان سینما را زنده نگه داشته است.
یکی از مهمترین مأموریت های این موزه ، بزرگداشت سینمای ایران بوده و باقی مانده است. با گذشت سالها ، این خانه خاطرات وقایعی را که مورد تجلیل از چهره های ماندگار سینمای ایران قرار گرفته است ، ترتیب داده است و نام و حافظه آنها در تاریخ این هنر ثبت شده است. اما علاوه بر این رویدادهای ارزشمند ، موزه سینما در دهه گذشته به یک مرکز پویا و تأثیرگذار تبدیل شده است که نقش مهمی در زندگی فرهنگی و هنری کشور داشته است. در همین حال ، یکی از افرادی که نقش غیرقابل انکار در این ارتقاء بازی کرده است ، سپید حیدر آبادی است.
خانم حیدر آبادی ، که بیش از یک دهه در موزه سینما بوده است ، یک عاشق سخت ، متعهد و سینما بود که با یک کوشش قابل ستایش و جنبه عمیق ، این موزه را از همیشه زنده تر کرد. وی با نگاه ویژه خود به گنجینه های ارزشمند این مجموعه ، روح جدیدی را در جو این خانه تاریخی اضافه کرد. تلاش های وی در بخش روابط عمومی موزه سینما را از مکانی کاملاً نمادین به یک نهاد فرهنگی تأثیرگذار تبدیل کرده است. مجموعه ای که مقصدی برای علاقه مندان به مرکز و بازدیدها برای شرکت ، تحقیق و الهام بخشیدن به فیلمسازان بود.
با ترکیبی از هنر و مدیریت ، ساختار روابط عمومی موزه را در سالهای اخیر تغییر داده است تا بازدید کنندگان بتوانند با یک تاریخ استاتیک روبرو شوند ، بلکه یک سینمای پر جنب و جوش و پویا نیز هستند. با کمال تعجب ، این موزه در پایان سال ، بدون قدردانی از تلاش ها و خدمات ارزشمند خود ، در پایان سال ترک می کند. سؤال این است که چگونه می توان شخصی که سالها در این موزه بوده است ، با تلاش و خدمات ارزشمند خود مورد تقدیر قرار گیرد؟ آیا این مناسب نیست که مقامات فیلم بتوانند موضوع را از نزدیک و عادلانه تر تجزیه و تحلیل کنند و همچنان از دانش ، تجربه و نگرانی های مدیر قدرتمند بهره مند شوند؟
موزه سینمای ایران ، به عنوان یک میراث ارزشمند ، به افرادی احتیاج دارد که ارزش واقعی خود را درک می کنند و از این گنج زیبا با تعهد و عشق محافظت می کنند. چنین موقعیتی نباید مکانی برای اثبات و خطا باشد ، بلکه درک و آگاهانه برای حفظ جلال این مجموعه است و نسل های آینده از این میراث گران قیمت بهره مند می شوند.
۵۷۵۷
