فرهاد اشوندی: یکی از مسافران که برای مداوا سرش را با گردی پوشانده و به دلیل سرما هودی پوشیده است، با مرد جوانی که پیشانی خود را با کلاه بافتنی پوشانده، جلوی در اتوبوس ایستاده و مخفی شده است. خودش در هودی اش
نگاه هایشان به هم می خورد، هر دو می خندند.
می پرسد: تو هستی؟
به پاسخ گوش کنید: به نظر می رسد این است …
این بار خنده ها کمی جدی تر است. اما گوشه ای از اتوبوس هست که هیچکس متوجه دیالوگ ها نمی شود. او خواننده و نوازنده است. استعدادی که در 6 ماه اخیر و برای اولین بار پس از درخشش در نمایش احسان علیخانی به ستاره گیشه تبدیل شده است.
کسی که در این سری تورها نزدیک به 100000 نفر را به کنسرت های خود آورد و اکنون یک سوپراستار است.
او سوار هواپیما می شود که حداقل دو بازیکن از تیم ملی فوتبال سال های اخیر و پرسپولیس در آن حضور دارند و مردم خیلی راحت از کنار آنها عبور می کنند.
او می گوید دلیلش این است که ترجیح می دهد از او عکس نگیرد. فقط چند دقیقه طول می کشد تا نام شما در بین حدود 100 مسافر هواپیما شور و هیجان ایجاد کند.
تنها چند روز پس از انتشار جدیدترین آهنگش «راه» که خودش پیش از انتشار آن را در کانال های ارتباطی اش به مخاطبانش گفته بود، حرف دلش است و این روزها ابراز احساسات می کند و بسیاری از مخاطبانش. ممکن است به او مربوط نباشد. متأسفانه با خبرنگاری مواجه می شود که از او درباره این واکنش های منفی می پرسد. این یک گفتگوی دوستانه است نه مصاحبه. هایلایت همان نوشته قبل از انتشار آلبوم.
عرفان یکی از خوانندگان مستقل است. اگرچه او با اقبال به سمت بازار اصلی حرکت می کند، اما یک خواننده پاپ کلاسیک نیست. عرفان یکی از جریان های مستقل است. کسانی که تلفیقی می خوانند. هنر نزد ما به عنوان هنر شناخته می شود.
به همین دلیل در این گفت وگوی دوستانه نام هایی چون بابک خانقلی، طاهر قریشی، هایدو، مجید سالاری، وصل علوی و… مطرح می شود.
جریانی که سخت اما با تمام وجود برای موسیقی کار می کند و قابل احترام است. بسیاری از آنها مانند عرفان سال ها در رستورانی در اهواز گذرانده اند تا به نقطه ای که هستند برسند و هرگز این سال های سخت خودسازی را فراموش نکنند. همان سادگی شهر و ایلیات شهر کوچ روی لر را دارد. شلوار ورزشی گشاد، هودی خسته و کلاه رو به جلو، موهای مجعد تا حدودی شبیه به سادگی شخصیت محبوب خواننده است.
اما در کجا قرار دارد؟ فقط 5 دقیقه بعد مشخص می شود. یک لوله در کابین وجود دارد. 4 نفری که دورش نشسته اند در حال گپ زدن هستند. مهماندار از راه می رسد و او را صدا می کند که به کابین برود. تمام راه را به او نگاه می کنند. این پرواز در باند فرودگاه قرار دارد و اکنون به اوج خود رسیده است. خلبان با مسافران صحبت می کند: «سلام، الان در آسمان اصفهان هستیم و به شما بگویم که هنرمند مورد علاقه مان عرفان طهماسبی پیش روی ماست، در انتهای راه بمانید و در کنار آن عکس بگیرید. عکس های یادگاری زیادی گرفتیم.»
در پرواز مهرآباد عرفان کلاه از سر برمی دارد و با مسافران عکس می گیرد. حالا او یکی از کسانی است که او را دوست دارند و این را می توان در نگاه های شاد کسانی که با او عکس می گیرند احساس کرد.
از مهمانداران گرفته تا خلبانان و مسافران در هر سنی، این نتیجه اقبال است. شهرتی که امروز او را به اوج رسانده است. این ستاره خوش شانس تا کی دوام خواهد آورد؟
5757
