سعید رجابی فوروتان ، مدیران سابق فیلم در کشور ، در روزنامه اطلاعات نوشت: یک دوست بحرانی نوشت: “مجموعه یک سری از چهره ها ، افراد دارای ارتباط و تأثیرگذاری بر روابط بوروکراتیک که ممکن است ظاهر شود و حتی اعتبار خود را به نفع سایر نهادها ، ارگان ها و وزارتخانه ها (در زمینه کمک و کمک به سینما) صرف کند.”
ما کلاه خود را قضاوت می کنیم و می بینیم که در واقعیت حضور چنین افرادی در ترکیب شورای عالی سینمای در دولت قبلی به چنین دستاوردی دست یافته است.
در اولین جلسه خود در دولت سیزدهم ، شورای عالی سینما تصمیم گرفته بود که یک خط اعتباری 2 میلیارد ریال را به انجمن سینمای جوانان ایران اختصاص دهد. اعتبار این بود که بیش از 5 دفتر جامعه را به روز کنید. منبع این کمک وزارت نفت بود. وزیر نفت قبل یا بعد از قطعنامه به عضویت هیئت امنای بنیاد سینمای فبی شده بود.
در اواخر دولت سیزدهم ، این قطعنامه هرگز عملیاتی نبود و وزارت نفت به دفاتر انجمن سینمای جوانان نرفت. شاید به این دلیل باشد که وزیر راهنمای دولت سیزدهم ، هنگامی که وی دیگ بخار شورای سینمای آبی را دید ، مطرح شد و به دلیل نزدیکی به رئیس دولت ، وی به همسایه شمالی خود ، سازمان بودجه و بودجه رفت و برای افزایش اعتبارات روسای رئیس دولت را تعقیب کرد.
صرف نظر از اینکه بودجه هایی که به این روش جذب می شوند ، شورای فیلم در دولت های دهم و سیزده میوه دیگری نداشت ، جز این که یک سری از هزینه ها را آموزش دهد. رئیس جمهور در هر دو دولت به شورا ، همانطور که می گویند ، در سینما موفق نبودند و به طور کلی به عنوان معاون اول رئیس جمهور خدمت می کردند.
23302
